Νορβηγικές εκλογές

Του Μιχάλη Μιχελή

Με την ψυχή στο στόμα. Οι Πράσινοι της Νορβηγίας πέρασαν μια δραματική βραδιά, έντονου συναισθηματισμού, μια και τα πρώτα αποτελέσματα των χθεσινών τους βουλευτικών εκλογών, τους έδιναν ένα απογοητευτικό ποσοστό. Με την πάροδο της ώρας όμως, τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα. Τελικά το Όσλο, με τις πολλές ψήφους, τους έφερε το 2,8% κι έτσι έβγαλαν τον πρώτο βουλευτή στην ιστορία τους.

Είναι ο 59χρονος Ράσμους Χάνσον (συνημμένη φωτογραφία με το γιό του από το χθεσινοβραδινό πάρτι της αναμονής των αποτελεσμάτων). Μέχρι πέρυσι ο Πράσινος βουλευτής, ήταν επικεφαλής του νορβηγικού τμήματος της WWF. Βιολόγος, εξειδικευμένος στις πολικές αρκούδες κι ακτιβιστής, στο πλευρό των κατοίκων του Λοφότεν (βόρεια Νορβηγία), για να μην μετατραπεί το φυσικό κάλος του εν λόγω νησιωτικού συμπλέγματος, σε περιοχή πετρελαϊκών εξορύξεων, όπως είναι η επιδίωξη του πετρελαϊκού λόμπι, που καλοβλέπει το άνοιγμα των παράκτιων κοιτασμάτων της Νορβηγίας προς τον αρκτικό κύκλο.  

Οπωσδήποτε, τα θέματα του περιβάλλοντος και τα εν γένει ζητήματα της πολιτικής οικολογίας, δεν είναι εύκολο θέμα στη Νορβηγία, μια και υπάρχουν τα στερεότυπα δεδομένα, που είναι για τις ευρύτερες μάζες, μια αναμφισβήτητη πρόκληση. Δηλαδή τα 5 εκατομμύρια του πληθυσμού, βρίσκονται πάνω σ’ ένα από τα πλουσιότερα κοιτάσματα του κόσμου, σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο, που μέχρι τώρα τους έχουν αποφέρει 560 δις ευρώ! Φτωχός λαός μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70, είδαν τον πλούτο να εκτινάσσει στα ύψη τα περιουσιακά τους στοιχεία, να φτιάχνει ένα απαράμιλλο κοινωνικό σύστημα και παράλληλα να δημιουργεί (αναπόφευκτα), μια απάθεια στα περιβαλλοντικά θέματα, που εφάπτονταν ανταγωνιστικά με τα κέρδη τους. Πίσω όμως από την βιτρίνα της ευημερίας, παράλληλα ξύπνησαν από το λήθαργο δυό δεδομένα, που σταδιακά έφεραν στο προσκήνιο μια πραγματικότητα, εντελώς διαφορετική από την εικονική καλοζωΐα τους.

Ο φανατικός εθνικισμός και η ριζοσπαστική οικολογία.

·         Οι μετανάστες (κυρίως από τη Σομαλία και το Πακιστάν), ο ισλαμισμός δηλαδή που μπήκε ως «προκλητικός επισκέπτης», μέσα σε μια συντηρητική χριστιανική κοινωνική ζωή, τα νέα δεδομένα της ενσωμάτωσης των ξένων στη νορβηγική μονότονη κοινωνία, έφεραν προκλητικές ανακατωσούρες, ανέβηκε η εγκληματικότητα και η Νορβηγία της «ήρεμης ζωής», μετεβλήθη σε μια φοβισμένη ρατσιστική κοινωνία, με αποτέλεσμα να πάρουν πάνω τους τα κόμματα και οι οργανώσεις, που σπρώχνουν την μισαλλοδοξία. Η βία στην περίπτωση του Μπρέιβικ, που δολοφόνησε 77 νέους, έδειξε με τον χειρότερο τρόπο, ότι το εθνικιστικό μίσος θεριεύτηκε με την κοινωνική ανοχή των Νορβηγών, που σε πολλές περιπτώσεις δικαιολόγησαν τον ρατσισμό τους, ως μια εθνική άμυνα, σε φαινόμενα αλλόθρησκου φανατισμού, που εκδηλώθηκαν και στη χώρα τους, μετά τα δραματικά γεγονότα με τα σκίτσα του Μωάμεθ (που δημοσιεύτηκαν στη γειτονική Δανία).  Στην τρέχουσα πολιτική ζωή, τα συντηρητικότερα και ξενοφοβικά στοιχεία της νορβηγικής κοινωνίας, εκπροσωπεί το κατ’ ευφημισμόν «Προοδευτικό Κόμμα», που έλαβε στις χθεσινές εκλογές το 16,3% και ανέδειξε 29 βουλευτές. (Σημείωση: Ευτυχώς σε σχέση με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές είχε μια μείωση του 6,5%).
·        
Το δεύτερο ισχυρό μήνυμα στη νορβηγική κοινωνία, ήταν από την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.  Από την πλευρά της οικολογίας και δη της ριζοσπαστικότερης εκδοχής της ,σε σχέση με μια  προϋπάρχουσα χαλαρή πολιτική, που τους είχε καθηλώσει χρόνιασε αμελητέα εκλογικά ποσοστά γύρω στο 0,5%. Το Πράσινο κόμμα της Νορβηγίας ξύπνησε από το λήθαργο, όταν είδε ότι τα βασικά στοιχεία των ιδεών του, τα είχε ενστερνιστεί το κόμμα της οικολογικής αριστεράς (SV) κι είχε ξεσηκώσει τους κατοίκους των βόρειων παράκτιων περιοχών, σχετικά με τις πετρελαϊκές γεωτρήσεις,  που θα φέρουν οικολογική καταστροφή σε περιοχές παρθένες και σπάνιας φυσικής ομορφιάς (συνημμένη φωτογραφία). Το λεγόμενο «Κίνημα του Λοφότεν» έγινε το έναυσμα της αντιστροφής, στην κοινωνία της συντηρητικής Νορβηγίας. Τα κόμματα εξουσίας, αναγκάστηκαν να δεσμευθούν, ότι θ’ αφήσουν έξω από το επιχειρηματικό πεδίο της νορβηγικής πετρελαιοβιομηχανίας, το συγκεκριμένο κρίσιμο κομμάτι της νορβηγικής υπαίθρου, ενώ παράλληλα ξεκίνησε ένας διάλογος για την περιβαλλοντική αναβάθμιση της χώρας, με βάση τα πετρελαϊκά κέρδη. Δηλαδή το πώς θα περιοριστεί η κατανάλωση των υδρογονανθράκων στην χώρα, στην ενίσχυση των φυσικών πάρκων, στην υποστήριξη των μέσω μαζικής μεταφοράς και προπαντός στο ζήτημα της κοινωνικής αρωγής σε οικογένειες και άτομα που αντιμετωπίζουν περιορισμένη κρατική υποστήριξη. Διότι όλα τούτα τα χρόνια, ο υπέρμετρος πλούτος έσπρωξε την ιδιωτική επιχειρηματικότητα στα ύψη και το κράτος ουσιαστικά οδηγήθηκε σε μια συρρίκνωση των δημοσίων υπηρεσιών κοινωνικής παροχής. Οι επιχειρήσεις δηλαδή βοήθησαν τις ιδιωτικές ασφάλειες να γιγαντωθούν, δημιουργώντας μεγάλα χρηματικά αποθέματα, που επενδύθηκαν κυρίως σε τράπεζες του εξωτερικού. Δηλαδή πιο εύκολο είναι να πάς τα λεφτά σου στο Βέλγιο, παρά να τα κρατήσεις στη Νορβηγία, που υπάρχουν μεγάλοι φόροι. Οι πλούσιοι Νορβηγοί έσπρωξαν τα χρήματα στους φορολογικούς παραδείσους και τώρα με τα κουρέματα και τις χρηματιστηριακές αποκαλύψεις, κινδυνεύουν να μείνουν ρέστοι εξ αιτίας της κούρσας του εξαγωγικού κεφαλαίου τους που το είχαν ως το κατ’ εξοχήν μέσον, ενός ευρύτερου πλουτισμού τους. Ας σημειωθεί ότι οι Νορβηγοί καταθέτες που είχαν χρήματα σε ευρωπαϊκές τράπεζες (κυρίως στην Κύπρο και στην Ιρλανδία), τώρα το φυσάνε και δεν κρυώνει  από τον κάζο που έπαθαν.

Το θέμα της Νορβηγίας έχει πολλές ακόμα ενδιαφέρουσες πτυχές, όπως λ.χ. οι επενδύσεις των νορβηγικών εταιρειών, στην καταστροφή της Αμαζονίας.

Κάνοντας λοιπόν μια επιφανειακή επισήμανση της τρέχουσας ειδησεογραφίας, περιορίζω την αναφορά μου σε τούτα εδώ, με την προοπτική μιας μελλοντικής ευρύτερης ανασκόπησης.

Καλωσορίζω του Πράσινους της Νορβηγίας στο προσκήνιο της χώρας τους, τους εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο τους και υπενθυμίζω στους δικούς μας εγχώριους Πράσινους, ότι όπως γράφει και το μενού του χθεσινού πάρτι των συνιδεολόγων Νορβηγών(συνημμένη φωτογραφία), γλέντησαν την επιτυχία τους, με vegan εδέσματα και φρούτα, γιατί η κρεατοφαγία είναι τροφή που ωθεί στην επιθετικότητα της σάρκας.