Βοναπαρτιστικό πραξικόπημα στην Αίγυπτο!

Μια πλήρης πολιτική ανάλυση για την αιγυπτιακή επανάσταση από την αρχή της το 2011 μέχρι και σήμερα

   Του SungurSavran ( γ.γ. του DIP, επαναστατικού κόμματος εργαζομένων Τουρκίας, τουρκικού τμήματος της γραμματείας για την επανίδρυση της 4ης Διεθνούς )

   Στην Αίγυπτο, η μάχη για την εξουσία ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα ίσης σχεδόν δυναμικής οδήγησε στην οργάνωση βοναπαρτιστικού πραξικοπήματος από το στρατό. Δεν είναι μόνο το πρόσφατο επεισόδιο της άνευ προηγουμένου συσσώρευσης πληθών κατά εκατομμύρια που βγήκαν στους δρόμους στις 30 Ιουνίου που ώθησε το στρατό να κάνει την κίνησή του. Αυτός ο αγώνας μεταξύ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της κυβέρνησης του τώρα έκπτωτου πρόεδρου Mohammed Morsi, αφενός, και της αντιπολίτευσης, εκπροσωπούμενη από τον Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας, και πιο πρόσφατα από το κίνημα Tamerod (Rebel), από την άλλη, βρίσκεται  σε εξέλιξη από το τον περασμένο Νοέμβριο. Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, το τρίτο κύμα των θεαματικών διαδηλώσεων της αντιπολίτευσης κατά τη διάρκεια κύκλου της αιγυπτιακής επανάστασης που βρίσκεται σε εξέλιξη από τον Νοέμβριο. Ήταν το Νοέμβριο, στον απόηχο του λεγόμενου συνταγματικού διατάγματος του Morsi, όταν η αντιπολίτευση άρχισε να αμφισβητεί τη νομιμότητα του προέδρου. Αυτό το πρώτο κύμα εξασθένησε, ως αποτέλεσμα της εκλογικής ατμόσφαιρας που δημιουργήθηκε από το δημοψήφισμα για το Σύνταγμα που ορίστηκε για τις 15 Δεκεμβρίου. Στη συνέχεια, κατά τη δεύτερη επέτειο της επανάστασης (οι Αιγύπτιοι έχουν σηματοδοτήσει τις 25 Ιανουαρίου, ως ημερομηνία έναρξη της επανάστασης,), άρχισε ένα άλλο κύμα που κράτησε σχεδόν για ένα μήνα. Οι τεράστιες διαδηλώσεις της 30^ης Ιουνίου και έπειτα, αποτελούν το τρίτο κύμα. Η μοναδικότητα των διαδηλώσεων της 30^ης  Ιουνίου έγκειται στο γεγονός ότι, τουλάχιστον στο Κάιρο, τα πλήθη ήταν απλά πάρα πολύ μεγάλα για να συγκριθούν με οτιδήποτε υπήρξε στο παρελθόν: δεν ήταν μόνο στην πλατεία Ταχρίρ, το συμβολικό κέντρο της αιγυπτιακής επανάστασης, πολύ περισσότερο πυκνά τα πλήθη από ό, τι οποιαδήποτε προηγούμενη φορά, σύμφωνα με τον ομόφωνο σχολιασμό όλων των έμπειρων παρατηρητών , αλλά και στο Ittihadiye, την περιοχή γύρω από το προεδρικό μέγαρο στην Heliopolis,  η οποία συγκέντρωσε πλήθη που από μόνα τους θα μπορούσαν να κατατάξουν το περιστατικό στα χρονικά της μαζικής διαμαρτυρίας σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμο! Έτσι, αυτό αποτέλεσε μια τρομερή κίνηση που θα τρόμαζε κάθε κόμμα στην κυβέρνηση και κάθε άρχουσα τάξη!

η λούμπεν βια βλέπει(;;;) εξουσία

Είναι να τρελαίνεσαι!!!! Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν  να δικαιώνουν τις  αντιδημοκρατικές και φασίζουσες επιλογές του Σαμαρά να κλείσει την ΕΡΤ. Ναι θα μου πείτε πως σε μεγάλο βαθμό είναι κατασκευασμένες αλλά δείχνουν ένα κλίμ Άλλωστε αν υπήρχαν δημοσκοπήσεις που να ευνοούσαν το ΣΥΡΙΖΑ τα ελάχιστα φιλικά, τηλεοπτικά και δικτυακά, ΜΜΕ θα την έβγαζαν στην επικαιρότητα. Και δεν θα περίμεναν το καλό λόγο των Αμερικάνων για τον Τσίπρα, για να υποδηλώσουν πως μπορεί και να είναι εναλλακτική εντός του συστήματος λύση!!!!
Με την ΕΡΤ πιθανόν να συνέβη ότι και μετα χαστούκια του Κασιδιάρη: Όσο απροκάλυπτη και βάρβαρη είναι η συστημική βία, τόσο  τα εξαθλιωμένα και καταπιεσμένα στρώματα της κοινωνίας θα προσκολλούνται στους πιο  ισχυρούς πυλώνες.
Τόσο πιο πολύ θα μεταβιβάζουν την δύναμη του σάρκας τους στην ισχύ των πολιτικών και κυρίως οικονομικών ελίτ. Τόσο πιο πολύ  θα επικρατεί η αντίληψη πως αν δεν μπορείς να αποφύγεις τον βιασμό, τότε καλύτερο είναι να τον απολαύσεις και γιατί όχι και να ερωτευτείς τον βιαστή σου!!!!!
Κάτι που όμως ακυρώνει και μειώνει την απόλαυση των πλέον διεστραμμένων βιοεξουσιαστών του κράτους και της αγοράς. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το ένα ενισχύει το άλλο. Για την συγκεκριμένη κατηγορία των βιοεξουσιαστών οι συνθήκες της πλήρης υποταγής και η στέρηση ή ακόμη καλύτερα η πλήρη απουσία επιθυμίας και απόλαυσης είναι η ανεφάρμοστη- ευτυχώς- ουτοπία τους.   Όπως το είδαμε και στη ταινία του Παζολίνι; Σαλό- 120 μέρες στα Σόδομα
Μόνο που αυτός ο διεστραμμένος κόσμος των βιοεξουσιαστών, δούλος των πλέον επιθετικών και ανθρωποφάγων τμημάτων του κεφαλαίου, όπως οι εφοπλιστές, όλο και πιο πολύ επιχειρούν να πατήσουν πόδι στα πλοκάμια του σώματος της κρατικής εξουσίας. Στηρίζοντας με όλο τον λούμπεν παρακρατικό τσαμπουκά τους την καταβαράθρωση κάθε εργατικού, κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος.   Ναι η συστημική τους κρίση είναι τόσο, μα τόσο βαθιά που μπορεί και να τους χρειαστούν για να βασανίζουν με βαρβαρότητα  το σώμα της ζωντανής εργασίας.
Μα οι λούμπεν τραμπούκοι βιοεξουσιαστές ας διαβάσουν λίγο ιστορία: Ο κόσμος της ολοκληρωτικής σαδιστικής απόλαυσης τους- ο κόσμος της θωρακισμένης συναισθηματικής πανούκλας, του καταπιεσμένου ερωτισμού τους πετάγεται στα σκουπίδια αν συγκρουστεί με τα μεγαλοαστικά βίτσια. Όπως άλλωστε συνέβη και με την νύκτα των μεγάλων  μαχαιριών στις 30 Ιούνη του 1934, όπου η κρατική και παρακρατική μηχανή του Χίτλερ εκκαθάρισε την ηγεσία του παρακρατικού μηχανισμού των SA(τα τάγματα εφόδου).
Τα τάγματα εφόδου(SA) με ηγέτη τους τον σύντροφο του Χίτλερ Ε. Ρεμ ήταν η ένοπλη οργανωμένη δύναμη των λούμπεν λαϊκών μαζών που επιζητούσαν να γίνουν πράξη οι λαϊκές εξαγγελίες των Ναζί και ταυτόχρονα να καταλάβουν την εξουσία. Ήταν το οργανωμένο ένοπλο λούμπεν που συγκρούστηκε στο δρόμο ενάντια στους αντιφασίστες κομμουνιστές, τους αναρχικούς και τους σοσιαλδημοκράτες.  Ήταν το οργανωμένο λούμπεν που θυσιάστηκε από τον Χίτλερ  για να στερέωση την εξουσία του με την άρχουσα τάξη. Ήταν ο καρκινικό μέρος του σώματος που κόπηκε, αφού είχε γεμίσει με καρκίνο   όλο το σώμα. (  http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD_%CE%9C%CE%B1%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%BD)
Το κτήνος που κρύβονταν μέσα μας απελευθερώθηκε,  ως η αντίδραση της δημοκρατίας μας απέναντι στις αντιφάσεις της και  στο κίνδυνο των λαϊκών- εργατικών τάξεων να διεκδικήσουν οι δικές τους συλλογικές ανάγκες και επιθυμίες να κυριαρχήσουν. Ο φασισμός δεν είναι τίποτε άλλο  από την κτηνώδη εξατομικευμένη έκφραση των απωθημένων, των επιθυμιών και των αναγκών των λαϊκών αναγκών που εξυπηρετούν σε ολοκληρωτικό βαθμό τις ελίτ.

Δημήτρης Αργυρός
 Πηγή:

H τρίτη Αιγυπτιακή επανάσταση σε 2 χρόνια. Εκατομμύρια στους δρόμους κατά του Μορσί!

από Blackpanther

Για όσους παρακολουθούν σοβαρά τα γεγονότα στην Αίγυπτο τα τελευταία χρόνια αντιλαμβάνονται ότι η Αιγυπτιακή επανάσταση που ξεκίνησε πριν δυόμιση χρόνια στην Ταχρίρ κατά του Μουμπάρακ συνεχίζεται κλιμακούμενη φτάνοντας σε νέες κορυφές και σε νέα ορόσημα.
Η πρώτη φάση της επανάστασης ξέσπασε στις 25 Γενάρη του 2011 και γκρέμισε με την μαζικότητα και την αποφασιστικότητα της έναν φαινομενικά ακλόνητο δικτάτορα τον Μουμπάρακ που κράταγε αυταρχικά και σταθερά την εξουσία για περίπου 30 χρόνια. Ήταν το πρώτο επαναστατικό ξέσπασμα που μπόρεσε να συντρίψει μια αδίστακτη αστυνομία εκατομμυρίων ανδρείκελων και να φέρει τον λαό στο προσκήνιο. Για μια εκτενή αναφορά της πρώτης φάσης της Αιγυπτιακής Επανάστασης εδώ: http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2011/02/19/18-%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%83-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%BF-%CE%B7-%CE%B1%CE%B9%CE%B3-2/
Η δεύτερη φάση της επανάστασης ξετυλίχτηκε στο 2012 και εκεί ο στόχος ήταν ο ίδιος ο στρατός της Αιγύπτου που στο πρώτο ξέσπασμα της επανάστασης κράτησε μια σχετικά ουδέτερη στάση σφραγίζοντας την ίδια την μοίρα του αστυνομικού καθεστώτος του Μουμπάρακ. Ήταν μια φάση της επανάστασης που είχε να αντιμετωπίσει την στρατιωτική βία, τις αυθαίρετες συλλήψεις και ένα νέο κύμα βασανιστηρίων…
Η τρίτη και πιο ενδιαφέρουσα φάση της επανάστασης ξετυλίγεται αυτές τις στιγμές! Αυτή την φορά στόχος είναι το ίδιο το κόμμα των αδερφών μουσουλμάνων και ο θρησκευτικός  σκοταδισμός του. Σκοταδισμός  που απειλούσε να πάει την κοινωνία της Αιγύπτου όσον αφορά θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και την ίδια την θέση της γυναίκας σε μια φρικτή οπισθοδρόμιση ΕΝΩ παράλληλα συνεργάζεται με θεσμούς σαν τον ΔΝΤ για την οικονομική υποδούλωση των από κάτω.
Ένα γενναίο κίνημα που έχει αποδείξει ότι έχει ανεξάντλητες δυνάμεις για να κινητοποιεί και να συνεγείρει τον κόσμο είχε μαζέψει δεκάδες εκατομμύρια υπογράφες (συγκεκριμένα 22 εκατομμύρια!) για την προετοιμασία της πιο κρίσιμης αναμέτρησης με της δυνάμεις της συντήρησης και της οικονομικής υποδούλωσης. Κι έφτασε η μέρα που δρέπει τους καρπούς του!
Η 30 Ιούνη 2013 χαρακτηρίζεται πλέον ως η μέρα με τις πιο μαζικές αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις όλων των εποχών στην Αίγυπτο ξεπερνώντας και τους απίστευτους αριθμούς των διαδηλωτών του 2011! 

Renata Salecl: Ο καπιταλισμός είναι η νεύρωση της ανθρωπότητας

Όλοι δεν πιστεύουμε ότι η ελευθερία είναι ένα αγαθό; Όχι πάντα όμως ,όπως υποστηρίζει η Renata Salecl, φιλόσοφος από τη Σλοβενία. Η ελευθερία να  διαλέγει κανείς  από έναν απεριόριστο αριθμό  επιλογών σταδιοδρομίας ή ακόμα και μάρκα καφέ γίνεται τελικά ένα βάρος. Η σύγχρονη καπιταλιστική μας κοινωνία κυβερνάται από μία  «τυραννία της επιλογής». Επιμέλεια: Αναστασία Τέντε

Spiegel: Κυρία Salecl στην αλυσίδα εστιατορίων Subway πρέπει να πάρουμε κάμποσες αποφάσεις πριν καταλήξουμε στο γεύμα που θα απολαύσουμε. Αυτό εννοείτε όταν κάνετε λόγο στις διαλέξεις σας  για την «τυραννία της επιλογής»;
Salecl: Προσπαθώ να αποφεύγω μέρη όπως το Subway αλλά αν καταλήξω εκεί πάντα παραγγέλνω το ίδιο γεύμα. Όταν αναφέρομαι στην «τυραννία της επιλογής» εννοώ την ιδεολογία που έχει τις ρίζες της στην εποχή  του μεταβιομηχανικού καπιταλισμού. Ξεκίνησε με το αμερικάνικο όνειρο- την ιδέα δηλαδή ενός αυτοδημιούργητου ανθρώπου που προσπαθεί να βρει το δρόμο του από τα κουρέλια στα πλούτη. Καθώς περνούσαν τα χρόνια αυτό το πρότυπο καριέρας  αναπτύχθηκε σε μία παγκόσμια φιλοσοφία ζωής. Σήμερα πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε την ικανότητα να επιλέγουμε τα πάντα: τον τρόπο που  ζούμε, τον τρόπο που βλέπουμε, ακόμα και όταν πρόκειται για τον καφέ που αγοράζουμε συνεχώς χρειάζεται να ζυγίζουμε τις αποφάσεις μας. Αυτό είναι εξαιρετικά ανθυγιεινό.
Spiegel: Τι γίνεται όμως αν κάνουμε τη σωστή επιλογή;
Salecl: Σε αυτήν την περίπτωση νιώθουμε συνεχώς ότι υπάρχει κάτι ακόμα καλύτερο κρυμμένο στην επόμενη γωνία. Έτσι ποτέ δεν είμαστε πραγματικά γεμάτοι και διστάζουμε να συμφιλιωθούμε με το οτιδήποτε.
Spiegel: «Μην αφήνεις τον κοινό άνθρωπο να αποφασίσει. Δεν είναι αρκετά έξυπνος». Αυτή η άποψη είχε χρησιμοποιηθεί από τους αριστοκράτες για αιώνες. Πιστεύετε ότι έχουν δίκιο;
Salecl: Όχι, δεν επικρίνω την πολιτική ή την εκλογική ελευθερία αλλά την καπιταλιστική διαστροφή της έννοιας: την ψευδαίσθηση ότι έχω τη δύναμη να επιβάλλομαι στη ζωή μου.