Νοικοκυραίοι και Νοικοκύρηδες.

Δύο ίδιες λέξεις, σχεδόν ομόηχες, με διαφορετική χρήση και σίγουρα με διαφορετική έννοια. Η λέξη «νοικοκύρηδες» περιγράφει την προκοπή ενός ανθρώπου, την αξιοσύνη του, τον κόπο και τα αγαθά που κέρδισε και διατήρησε από την δουλειά του. Την ικανότητα και την ιδιότητα που έχει να είναι τακτικός, προσεκτικός, συνετός. Η λέξη «Νοικοκυραίοι», περιγράφει αυτό που εννοούν οι πολιτικοί όταν αναφέρονται σε αυτούς.
Αφορμή για τον διαχωρισμό αυτόν αποτέλεσε η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα, σε συνέντευξη του στον Ν. Χατζηνικολάου, περί νοικοκυραίων, λέγοντας χαρακτηριστικά, «είμαστε και εμείς νοικοκυραίοι», βάζοντας ένα ακόμη τουβλάκι στο συντηρητικό προφίλ που χτίζουν μεθοδικά εκεί στον Σύριζα, για το νέο μεγάλο κόμμα… της κεντροαριστεράς, το οποίο και αυτό θα σώσει τον τόπο!
Οι νοικοκυραίοι, είναι η κατάντια του τόπου. Είναι αυτοί που μας έφεραν εδώ. (μεταξύ άλλων). Είναι αυτή η φάρα, που ψήφιζε αυτόν που τους έταζε τα περισσότερα. Είναι οι αρπακολλατζήδες, ελληναράδες, ασπόνδυλα, λαμόγια, που ξεπουλιόντουσαν με εκπληκτική ευκολία, σε όποιον έδινε τα περισσότερα. Είναι ο φιλήσυχος εαυτούλης του καθενός, είναι ο ασπόνδυλος γλείφτης, ο συμφεροντολόγος μικροαστός, ο επαγγελματίας βολεμένος.  Ο ακαλλιέργητος, αστοιχείωτος, αμόρφωτος έλληνας, που επιλέγει με κριτήριο το προσωπικό όφελος και μόνο, αδιαφορώντας για το σύνολο. Νοικοκυραίοι είναι αυτοί που δεν επιβεβαίωσαν ποτέ την ερμηνεία της λέξης.
Μια σάπια κατηγορία συμπολιτών μας, σύμμαχοι του πιο βρώμικου μέρους του πολιτικού συστήματος, στυλοβάτης της λογικής της αρπακόλλα και του «δε βαριέσαι». Αυτοί που επί δεκαετίες στήριζαν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη «νοικοκυραίοι», χρησιμοποιείται μόνο από πολιτικούς, των δύο αυτών κομμάτων. Εσχάτως χρησιμοποιήθηκε και από τον πρόεδρο του Σύριζα, όχι τυχαία…
Η χώρα, η ελληνική κοινωνία, δεν θέλει  νοικοκυραίους. Και κυρίως δεν θέλει φορείς που γλείφουν αυτούς τους νοικοκυραίους. Δεν θέλει πολιτικούς σχηματισμούς που χαϊδεύουν τα αυτιά των νοικοκυραίων, ή «παίζουν» με τα ταπεινά ένστικτά τους. Η χώρα, ίσως να θέλει νοικοκύρηδες, στο σπίτι και στο μυαλό, (μεταξύ άλλων και ύστερα από πολλές διαδικασίες). Δεν είναι δυνατόν μετά από τρία χρόνια μνημονίων, οικονομικής καταστροφής και κοινωνικής ισοπέδωσης, η «υποψήφια κυβερνώσα αριστερά», παίζοντας στο ακροδεξιό ταμπλό, να λανσάρει παρωχημένες εικόνες και έννοιες. Αν μη τι άλλο ας το κάνει με πιο μοντέρνο τρόπο.
Η ελληνική κοινωνία, τον μόνο που δεν χρειάζεται τώρα, είναι οτιδήποτε έχει να κάνει, με τάξη και  τακτοποίηση.  Δεν μπορεί να προχωρήσει αν απλώς τακτοποιήσει τα ανοιχτά θέματά της. Αυτό που μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά είναι το ακριβώς αντίθετο. Αταξία.
Με σκοπό, στόχο και βασικό σύνθημα, « όχι άλλους νοικοκυραίους».
Και μαζί με αυτό, τα κλασικά.  Όχι άλλη νομιμότητα του Δένδια, όχι άλλη ησυχία, όχι άλλη υπομονή. Όχι άλλες αναβολές.
Πηγη

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΚΑΛΟΓΡΙΩΝ

Οι κίνδυνοι ατεκνίας,
αγαμίας, νηστείας...

Πανεπιστημικακές μελέτες δείχνουν
αυξημένα ποσοστά καρκίνων μαστού,
μήτρας και ωοθηκών στις καλόγριες

Έγραψε στις 13.01.2013 ο/η: Μουαμάρ Ιγνάτιος



Όταν οι καλόγριες αφιερώνουν τη ζωή τους στην Εκκλησία, δεσμεύονται για αγνότητα, για υπακοή, για άρνηση, ουσιαστικά, τής ίδιας τους τής φύσης. Η αγαμία όμως, η ατεκνία και η νηστεία, αποδεικνύεται, ότι κάνουν πολύ κακό στην υγεία τους.

Μια μακρά ιστορία πανεπιστημιακών ερευνών, συνδέουν τις καλόγριες με ιδιαίτερα υψηλές συχνότητες εμφάνισης καρκίνων τού μαστού, των ωοθηκών και τής μήτρας.

Η παρά φύση ζωή φαίνεται, πως τιμωρεί τις «νύμφες τού Ιησού». Οι αναπαραγωγικοί καρκίνοι αποτελούν την κατάρα τους...

---

 
Σύμφωνα με τον πρωτοπόρο ιταλό επιδημιολόγο, Bernadino Ramazzini (1633–1714), τον πρώτο, που σύνδεσε τον τρόπο ζωής των καλογριών με τον καρκίνο: «σπάνια μπορείτε να βρείτε ένα μοναστήρι, που δέν θα φιλοξενεί αυτό το καταραμένο μίασμα, τον καρκίνο, εντός των τειχών του».
 
Συστηματικότερες πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους τού καρκίνου τού μαστού και τού τραχήλου της μήτρας σε μοναχές δόθηκε από τον Rigoni Stern σε έρευνα θανάτων καλογριών από καρκίνο στη Βερόνα στις αρχές τού 19ου αιώνα.
 

Λαμβάνοντας υπ’ όψη την ημερομηνία τού πίνακα (1275), που απεικονίζει γιατρό να εξετάζει το μαστό καλόγριας, ο καρκίνος τού μαστού πρέπει να ήταν συχνός στις καλόγριες για πολλούς αιώνες.
(Ο πίνακας προέρχεται από το πανεπιστήμιο τού Leiden).

 

---

Καρκίνος τού μαστού
Είναι γνωστό, εδώ και πολλά χρόνια, ότι οι καλόγριες έχουν πολύ υψηλότερα ποσοστά καρκίνου τού μαστού από το μέσο όρο των υπόλοιπων γυναικών. Μια σχετικά πρόσφατη έρευνα βρετανών επιστημόνων με το στατιστικό δείγμα να ξεπερνά τις 150.000 σε τριάντα χώρες, επιβεβαίωσε τις υπόνοιες, πως η διαδικασία αναπαραγωγής παίζει καθοριστικά αποτρεπτικό ρόλο στην ανάπτυξη τού συγκεκριμένου καρκίνου στις γυναίκες. Η σύνδεση βασίζεται πάνω σε ορμονικούς παράγοντες και σχετίζεται με τις διακυμάνσεις των επιπέδων των οιστρογόνων κατά τη διάρκεια τής εγκυμοσύνης και τού θηλασμού.

Όσο περισσότερα παιδιά έχει μια γυναίκα και όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα τού θηλασμού τόσο μικρότερες είναι κι οι πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο τού μαστού.

Πριν τη βιομηχανική επανάσταση, οι γυναίκες είχαν περισσότερα παιδιά απ’ ότι έχουν τώρα κι ο καρκίνος τού μαστού ήταν ένα τελείως ασυνήθιστο φαινόμενο.