Ο Ιταλός “Τσίπρας”

Του Μιχάλη Μιχελή

Στην τελευταία δημοσκόπηση, ο γνωστός (κωμικός) ηθοποιός και ακτιβιστής Πέπε Γκρίλο (συνημμένη φωτογραφία), που έχει πρωτοστατήσει στη δημιουργία (4/10/09) του «Κινήματος των Πέντε Αστέρων» (με σημαντική παρουσία, στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές ), βρίσκεται στη δεύτερη θέση των προτιμήσεων των Ιταλών με 20%. (Προηγείται το Δημοκρατικό Κόμμα (κεντροαριστερά) με 25%, τρίτο το κόμμα της δεξιάς με 17,2%. Οι δικοί μας Πράσινοι Ιταλοί, έχουν 1,1%)

Σημειωτέον, ότι τα πέντε αστέρια που σημαδεύουν τον τίτλο του εν λόγου κινήματος πολιτών του Πέπε Γκρίλο (συνημμένη φωτογραφία), αφορούν τις αντίστοιχες δράσεις τους  για : το Νερό ως δημόσιο αγαθό, τις μεταφορές ως κοινή ωφέλεια, την εναλλακτική ανάπτυξη, την κοινωνική αλληλεγγύη, το περιβάλλον.

Ξεκινώντας πριν από 7 χρόνια με μια μικρή ομάδα ατόμων, ο Πέπε Γκρίλο, καθιερώθηκε ως η πλέον ριζοσπαστική αντιπολίτευση, απέναντι στην πολιτική του Μπερλουσκόνι. Στη συνέχεια με την κυβέρνηση Μόντι στην Ιταλία και την πολιτική λιτότητας που επακολούθησε, το «Κίνημα των Πέντε Αστέρων» πήρε σαφή αντι-Ευρωπαϊκή θέση στην εφαρμοζόμενη συντηρητική πολιτική, παρ’ ότι δεν είναι αντίθετο, το συγκεκριμένο εναλλακτικό κίνημα, στην Ευρώπη των λαών. Στις εκλογές που έγιναν φέτος, κατόρθωσε κι ανέδειξε μερικούς δημάρχους, με σπουδαιότερη περίπτωση του Δήμου της Πάρμα (Φεντερίκο Πιτσαρότι), που κέρδισε την κεντροαριστερά (σε μια πόλη, μ’ έντονο το αριστερό της στοιχείο).

Το « Κίνημα των Πέντε Αστέρων» αν κι έχει επικεφαλής τον Πέπε Γκρίλο, πρεσβεύει την αντιεραρχική οργάνωση της άμεσης δημοκρατίας και την οργανωτική επικοινωνία, μέσω της διαδραστικής  ηλεκτρονικής επαφής των μελών και των φίλων. Δηλαδή έχει ανοικτές (προσβάσιμες) διαδικασίες, που ο καθείς (ηλεκτρονικά συνδεδεμένος), μπορεί να διατυπώσει άποψη κι ερώτημα και παράλληλα να προτείνει λύσεις και δράσεις. Σκοπός τους, όπως ισχυρίζονται, είναι ν’ αλλάξουν ριζικά την κοινωνία κι όχι μόνο την πολιτική.

Μέσα στις θέσεις τους είναι η αλλαγή ρυθμών της οικονομίας σε ηπιότερους ρυθμούς, η προώθηση της ποιότητας ζωής, η υποστήριξη των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, ο συμμετοχικός προϋπολογισμός, η αλληλεγγύη των γενεών, η τηλεργασία, η οικολογική μεταφορά στις συγκοινωνίες και η βιώσιμη κινητικότητα. Στο θεσμικό τομέα προτείνουν: τη ριζική αλλαγή των πολιτικών δομών και την αντικατάσταση του κανονισμού της υπέρ- προστασίας του πολιτικού προσωπικού. (Θητεία δύο περιόδων, για τους πολιτικούς αντιπροσώπους, σε όλες τις βαθμίδες. Βουλή-ΤΑ-Περιφέρεια, με μισθό διοικητικού δημοσίου υπαλλήλου (3.000 ευρώ), χωρίς κανένα προνόμιο).

«Η Ιταλία, πρέπει να βάλει στα άμεσα σχέδιά της, την εναλλακτική συμμαχία της Μεσογείου, αν θέλουμε να δούμε προκοπή ως χώρα, ως κοινωνία και ως εναλλακτικές προτάσεις», διατυπώνει ο Πέπε Γκρίλο, που έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον, ακόμη και του περιοδικού «ΤΙΜΕ».

Μιχάλης Μιχελής

ΥΓ.  1. Ενδιαφέρον έχει, το «ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, αλλά με το κεφάλι ψηλά με αξιοπρέπεια», που σημαδεύει το πολιτικό στίγμα, του «Κινήματος των Πέντε Αστέρων».

        2. Η Ομοσπονδία των Πράσινων της Ιταλίας ( μέλος του ΕΠΚ), κρατά σιωπή ( για την ώρα),  ως προς την απώλεια μεγάλου μέρους των μελών της, που διαρρέουν προς το «Κίνημα των Πέντε   Αστέρων».

Η κλιματική αλλαγή είναι όντως εδώ;

Θέσαμε μερικά από τα ερωτήματά τους στον Μαρκ Μάσλιν, διακεκριμένο ειδικό στο διοξείδιο του άνθρακα

  Πόση εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε στις μετρήσεις; Κάποιοι σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι ο πλανήτης δεν θερμαίνεται, αλλά αντίθετα ψυχραίνεται, φέρνοντας ως επιχείρημα ότι η θερμότερη χρονιά στα χρονικά ήταν το 199

Το πρόβλημα με τους σκεπτικιστές είναι ότι συνήθως παίρνουν ως βάση ένα μόνο σύνολο δεδομένων, το οποίο μπορεί να απεικονίσει την άποψή τους, αντί να λάβουν υπ΄όψιν τους συνολικά όλα τα στοιχεία. Παραδείγματος χάριν, ουσιαστικά υπάρχουν τέσσερις μεγάλες υπηρεσίες που υπολογίζουν τη μέση θερμοκρασία του πλανήτη τα τελευταία 150 χρόνια: η NASA, η αμερικανική Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), το Κέντρο Χάντλεϊ της βρετανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας και η Ιαπωνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Το Κέντρο Χάντλεϊ έχει υπολογίσει ως θερμότερο έτος το 1998 και, αν πάρει κανείς μόνο αυτό το στοιχείο το κλίμα φαίνεται όντως να ψυχραίνει στα επόμενα 14 χρόνια, αν και γνωρίζουμε ότι αυτή η χρονιά αποτελεί εξαίρεση επειιδή είχαμε το ισχυρότερο φαινόμενο Ελ Νίνιο που έχει καταγραφεί. Η NASA και η NOAA δίνουν ως θερμότερο έτος το 2010. Αν διαλέξεις συγκεκριμένα δεδομένα, σου δείχνουν αυτό που θέλεις να σου δείξουν. Αν όμως τα λάβεις υπόψιν όλα, όπως κάνουν τα σωστά μοντέλα, τότε βλέπεις ότι τα τελευταία 100 χρόνια υπάρχει μια ισχυρή τάση θέρμανσης πάνω από 0,75 βαθμούς Κελσίου. Γνωρίζουμε επίσης ότι παράλληλα με αυτή την τάση υπάρχει ένας ισχυρός τακτικός δεκαετής κύκλος ο οποίος οδήγησε σε ψυχρές συνθήκες στις δεκαετίες του 1940 και του 1960, εξ αιτίας της επιρροής του φυσικού κύκλου του Ηλιου. Οι κύκλοι αυτοί θα συνεχιστούν στο μέλλον αλλά δεν θα εμποδίσουν τα αέρια του θερμοκηπίου από το να συνεχίσουν να θερμαίνουν την ατμόσφαιρά μας.

Για τα “τυποις απεργιακά” φύλλα της Ελευθεροτυπίας

Αφροδίτη Πολίτη

Πώς να έχετε και την απεργία ολόκληρη και το αφεντικό χορτάτο
Γίνεται ένα απεργιακό φύλλο να εξυπηρετεί συμφέροντα της εργοδοσίας; Μιας εργοδοσίας που δεν πληρώνει ούτε αποζημιώνει 800 και πλέον εργαζόμενους  και απολυμένους επί σχεδόν ένα χρόνο; Γίνεται οι υπέρμαχοι ενός ουλτρα-μνημονιακού μπίζνες-πλαν που προβλέπει πετσόκομμα θέσεων και μισθών κατά 50% να βαφτίζονται όψιμα απεργοί-αγωνιστές, υπογράφοντας αντιμνημονιακούς θούριους στο πλευρό της συγκεκριμένης «εναλλακτικής» κατά τα άλλα εργοδοσίας; Γίνεται να κυκλοφορεί απεργιακή εφημερίδα με την ευγενή αρωγή, συναίνεση και ενθάρρυνση του αφεντικού, που έξαφνα ανοίγει διάπλατα πόρτες, κομπιούτερ και λοιπές υποδομές, που ως τώρα κρατούσε ερμητικά κλειδαμπαρωμένες;

Γίνεται, σε αυτή την πρωτοφανή επίδειξη οργουελιανής αντιστροφής των εννοιών «απεργία» και «εργατικός αγώνας» να συμπαρίστανται άνθρωποι «της τέχνης και του πνεύματος», προσωπικότητες της αριστεράς και της προόδου,  διαφόρων ηλικιών και αποχρώσεων ριζοσπαστικότητας, με πιο τρανταχτή τη συγχαρητήρια επιστολή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα; 

Το ΦΠΑ του θανάτου

Η φρίκη έχει πρόσωπο. Η φρίκη είναι μια αφιερωματική πινακίδα στη βιτρίνα ενός φωτογραφείου έξω από το Α’ Νεκροταφείο: «Στην Ντόρα μου, από την αγαπημένη της μανούλα», με φωτογραφία του νεκρού κοριτσιού και επιστολή της στη μητέρα, που την παρηγορεί και την προτρέπει να φροντίζει από εδώ και μπρος τον μπαμπά (από το Death and Social Change in Greece, 1989, Jill Dubisch). Ποια δύναμη είναι αυτή που κάνει μια χαροκαμένη μάνα να παραγγέλνει, αντί να φτιάχνει η ίδια, το αφιέρωμα στον τάφο του παιδιού της; Πώς ο καταναλωτισμός εισχώρησε ακόμα και στον θάνατο; Υποτίθεται ότι ο πόνος της μάνας είναι ο υπέρτατος σπαραγμός, το τέλος της οδύνης, όπου η ανθρώπινη εμπειρία εκφράζεται εντελώς γυμνή, απροσποίητη κι αφτιασίδωτη. Έτσι υποτίθεται, δηλαδή, γιατί σήμερα η πενθούσα οικογένεια έχει να επιλέξει από τόσες υπέροχες προσφορές που της παρέχει απλόχερα η βιομηχανία του θανάτου – με ΦΠΑ 13% οι περισσότερες – για να τιμήσει τον νεκρό και να εκφράσει τον σπαραγμό της:
-Τελετή & τρισάγιο
-Δικαιώματα ναού (ο κλιματισμός συνήθως χρεώνεται έξτρα)
-Στολισμός ναού
-Φέρετρο (νοβοπάν, τριανταφυλλιά, καρυδιά ή δρυς, αμερικάνικου ή ιταλικού τύπου)
-Ψάλτης και νεωκόρος
-Έξτρα ιερείς
-Αρχιμανδρίτης
-Αρχιερέας
-Φρακοφόροι
-Εργάτες (σκαπτικά & φιλοδωρήματα)
-Θέση στο κοιμητήριο (Α, Β ή Γ θέση, χρέωση αναλόγως)
-Μνημείο
-Αξεσουάρ μνημείου (πουλάκια, αγγελάκια, αγαλματάκια με τον Χριστό ή την Παναγία, αγιογραφίες, ποιήματα επί του μνημείου κ.α.)
-Κεριά (μιας μέρας, δύο ημερών, τριών, τεσσάρων, εβδομαδιαία, ηλεκτρικά)
-Καντήλι
-Σταυρός
-Εικόνα & βάση
-Άνθη φέρετρου
-Άνθη μνημείου (φυσικά ή τεχνητά)
-Κορδέλες
-Σετ σεντόνι
-Σάβανο
-Μαξιλάρι & μαξιλαροθήκη
-Μανουάλι
-Θυμιατό
-Στάρι για κόλυβα
-Τοιχοκόλληση αγγελτηρίων
-Δημοσίευση στις εφημερίδες
-Λαμπάδα με κορδέλα
-Στεφάνια
-Νεκροφόρα ή λιμουζίνα
-Ιδιαίτερος ρουχισμός για τον νεκρό (κουστούμι γαμπριάτικο, νυφικό, μπομπονιέρες κ.α.)
-Μαξιλαράκια με μηνύματα ή με το όνομα του νεκρού
-Δεξίωση καφενείου (συνοδευτικός άρτος, κέικ ή τσουρέκι, κονιάκ ή κρασί, κουλουράκι, πορτοκαλάδα)
-Εκτύπωση ευχαριστηρίων για τους παρευρεθέντες

Ο Χάρος βγήκε παγανιά και δημιούργησε θέσεις εργασίας! Το γραφείο τελετών είθισται να επιμορφώνει για τη διαδικασία έκδοσης ληξιαρχικής πράξης θανάτου, καθώς και για τα υπόλοιπα γραφειοκρατικά (ακύρωση ΑΦΜ, μεταβίβαση σύνταξης κ.λπ.)• είθισται επίσης να συνεργάζεται άτυπα με συγκεκριμένα κοιμητήρια και κληρικούς. Το ξέρατε ότι χρειάζεται οικοδομική άδεια για ανέγερση μνημείου; (παράβολο €120 στον τοπικό δήμο).

Δεν τελειώσαμε όμως. Η θέση στο κοιμητήριο είναι συνήθως τριετής και με την παρέλευση της προθεσμίας υπάρχει επιβάρυνση 10% επί της αρχικής τιμής ανά εξάμηνο για τον κάτοχό της (τον εν ζωή, όχι τον μακαρίτη). Εναλλακτικά, στα τρία χρόνια μπορεί να γίνει εκταφή (χρεώνεται) και εναπόθεση των οστών σε οστεοφυλάκιο – χρέωση ανάλογη με το υλικό (ξύλινο ή ανοξείδωτο), την επένδυση με ύφασμα ή όχι κ.λπ. Πάντα με ΦΠΑ 13%.

Δεν τελειώσαμε όμως. Εάν οι οικείοι θέλουν να ακολουθήσουν το παραδοσιακό τυπικό, θα κάνουν τρισάγιο στα 3ήμερα και στα 9μερα, μνημόσυνο στις 40 μέρες, στους 6 μήνες, στους 12 μήνες, και κατόπιν ανά έτος. Είναι πολύ σημαντικές αυτές οι τελετές γιατί αποτελούν και τη μόνη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε πια στον νεκρό, καθώς αυτός περιμένει τη φοβερή Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας και την τελική Κρίση. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Πόσο ακριβώς; Ενδεικτικά, ο απεσταλμένος του μπλογκ στο Φανάρι Πάργας αναφέρει ότι το τρισάγιο εκεί χρεώνεται 5 ευρώ (χωρίς απόδειξη), τα μνημόσυνα πάντως έχουν απόδειξη και ΦΠΑ 13% γιατί αναλαμβάνονται από γραφεία τελετών, χρέωση ανάλογη με τα αξεσουάρ (δίσκος, σακουλάκια με κόλυβα κ.λπ.). Εδώ όμως υπάρχει φτηνή εναλλακτική, κάτι σαν ένα εκκλησιαστικό κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ: τα Ψυχοσάββατα.

..διαβάστε τη συνέχεια εδώ...

«Keine Strafe für bestechliche Ärzte» (Δεν θα τιμωρούνται οι διεφθαρμένοι γιατροί)!

Του Μιχάλη Μιχελή
Το συγκεκριμένο ενημερωτικό σημείωμα, το αφιερώνω εξαιρετικά σ’ όλους τους ένθερμους διώκτες της θρασύτητας μερικών Ελλήνων γιατρών, που συνεχίζουν απτόητοι να παίρνουν ανερυθρίαστα φακελάκια!
Θα μπορούσε λοιπόν αυτή η παραίνεση της επικεφαλίδας, να είναι η προτροπή των διεφθαρμένων Ελλήνων συνδικαλιστών (της κλίκας των γιατρών), προς τα μέλη τους.
Θα μπορούσε αυτή η  διαπίστωση, να είναι η καταγγελία της Μέρκελ, του ΔΝΤ, του ΚΚΕ, των ΟΠ, κάθε συμπατριώτη μας, που πραγματικά γίνεται βορά των τρωκτικών, που νιώθουν ότι είναι θύματα του αίσχους.
Θα μπορούσε αυτή η καταγγελία, να είναι από τον τηλεοπτικά συνεντευξιαζόμενο πολίτη της χώρας μας, απέναντι στους γιατρούς που παραβιάζουν τις αρχές του Ιπποκράτη, που είναι επίορκοι ως δημόσιοι υπάλληλοι, που είναι τα δακτυλοδεικτούμενα μιάσματα της κοινωνίας!
Και όμως.  Είναι η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας!
Αυτό αποφάσισε στην Καρλσρούη, το αδιάβλητο τούτο όργανο, ο τηρητής της έννομης τάξης των ηθικολόγων Γερμανών, σε προσφυγή που έγινε από ιδιώτες, εναντίον γιατρών, που συνταγογραφούν  συγκεκριμένα φάρμακα, για να τα οικονομάνε!
Η ερώτηση αφορούσε τον κώδικα των δημοσίων υπαλλήλων και συγκεκριμένα εκείνο, που άπτεται των γιατρών ( Az GSSt 11.02 ), βάση του οποίου καθίσταται παράνομη (;) η χρηματοδότηση των γιατρών, από άλλες πηγές, εκτός του δημοσίου μισθού τους.
Το συγκεκριμένο ερώτημα εκκρεμούσε για μήνες και λύθηκε σήμερα. Το θέμα αφορούσε Γερμανό γιατρό, που είχε πιαστεί να παίρνει φακελάκι 18.000 ευρώ, από φαρμακευτική εταιρία, για παροχή υπηρεσιών του, μέσω της επιλεκτικής συνταγογράφησης. Το θέμα λοιπόν ξεκαθαρίστηκε! Οι γιατροί δικαιούνται ανεξαρτήτως της επαγγελματικής τους σχέσης (δημόσιο ή ιδιωτικό), να λαμβάνουν το 5%  ως προμήθεια, επί των φαρμακευτικών παρασκευασμάτων που χορηγούν.
Ο tempora . O mores!
*
Ο καπιταλισμός είναι ειλικρινής. Όποιος προωθεί τον πλούτο, αμείβεται καταλλήλως. Τα υπόλοιπα ηθικοπλαστικά, είναι για τους κοντόφθαλμους.