H μαρξική αρχή του κομμουνισμού-αρχή της ”πραγματικής ιστορίας της ανθρωπότητας”

Του Ονειρμού

http://bestimmung.blogspot.gr/

       Προλεγόμενα

    Jeder nach seinen Fähigkeiten, jedem nach seinen Bedürfnissen

   Aπό τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. 

   Αυτή είναι η αρχή (Prinzip) που θα ”αναγράψει στη σημαία της” η κομμουνιστική κοινωνία, σύμφωνα με τον Κάρλ Μάρξ (Kritik des Gothaer Programms).

Aυτό είναι το μαρξικό αξίωμα του κομμουνισμού. Για τον Μάρξ, ο κομμουνισμός δεν είναι μια αόριστη, κενή αυτονομία, ούτε θέτει ως αρχή του την ”ισότητα των ανθρώπων” γενικά και αόριστα. Άλλωστε, όπως αναλύει ο Μάρξ στο ίδιο έργο, η ”ισότητα” ή αλλιώς ”εξίσωση” ποιοτικά ετερογενών ανθρώπων υπό το πρίσμα του αστικού δικαίου και του αφηρημένου νομικού προσώπου, είναι στη πραγματικότητα σκληρή ανισότητα, που ισοπεδώνει άνισες ανάγκες κρίνοντάς τες με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά. Θα συμπληρώναμε, άλλο η ”ισοτιμία” που καθενός στην παραπάνω φράση, που δεν εξαιρεί κανέναν, και άλλο η ισότητα ικανοτήτων και αναγκών, που είναι πλασματική και καταπιέζει την ετερογένεια των ατόμων σε μια ταυτότητα. Ο κομμουνισμός δεν είναι εξισωτικός. 

Η Επανάσταση των Γαρυφάλλων

Στρατιωτικό κίνημα αριστερών αξιωματικών στην Πορτογαλία, που οδήγησε στην κατάλυση της δικτατορίας και την επαναφορά της Δημοκρατίας, μετά 48 χρόνια. Εκδηλώθηκε τις πρωινές ώρες της 25ης Απριλίου 1974 και ήταν σχεδόν αναίμακτο, με τέσσερις μόνο νεκρούς. Έμεινε στην ιστορία ως «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» («Revolucao dos Cravos» στα πορτογαλικά), επειδή πολλοί κυβερνητικοί στρατιώτες είχαν τοποθετήσει στις κάννες των όπλων τους γαρύφαλλα, με την προτροπή των εξεγερμένων κατοίκων.


Η Πορτογαλία από τις 26 Μαΐου 1926 κυβερνιόταν δικτατορικά, από τους στρατιωτικούς, που είχαν ανατρέψει το εύθραυστο δημοκρατικό καθεστώς. Στους κόλπους της χούντας αναδείχθηκε η προσωπικότητα του καθηγητή οικονομικών Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος κυβέρνησε από το 1932 έως το 1968, όταν λόγω εγκεφαλικού αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εξουσία. Ο Σαλαζάρ δημιούργησε το «Νέο Κράτος», ένα καθεστώς με πολλά στοιχεία φασισμού. Τον διαδέχθηκε ο καθηγητής Νομικής Μαρσέλο Καετάνο, ο οποίος κυβέρνησε ως το 1974, όταν ανετράπη από τους στρατιωτικούς.

Η Θάτσερ στη Θεσσαλονίκη

Του Κρίτωνα Αρσένη

Το νερό της πόλης μας είναι το πρώτο τμήμα της δημόσιας περιουσίας που θέλει να πουλήσει η κυβέρνηση. Καθώς διαβάζεις αυτό το κείμενο εξελίσσεται η προκήρυξη ενδιαφέροντος για τους ιδιώτες ιδιοκτήτες της ΕΥΑΘ.
Αλίμονο, ξεκινάμε στην Ελλάδα, με πρώτη τη Θεσσαλονίκη, την πώληση ενός βασικού αγαθού που παντού αλλού αποδείχθηκε καταστροφική. Η πιο ακραία πολιτική του θατσερισμού σύντομα θα κυριαρχεί στην πόλη μας.
Το 1989 η Μάργκαρετ Θάτσερ, στη λογική του σκληρού νεοφιλελευθερισμού, ιδιωτικοποίησε 10 δημόσιες εταιρίες ύδρευσης – αποχέτευσης στην Αγγλία και στην Ουαλία.
Τα αποτελέσματα ήταν τόσο δραματικά που αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή και απόδειξη αποτυχίας του ακραίου νεοφιλελεύθερου μοντέλου.
Κατά την διάρκεια των πρώτων 4 χρόνων μετά την ιδιωτικοποίηση, οι τιμές αυξήθηκαν, κατά 50%. Σήμερα, πρόσφατη έρευνα υπολoγίζει ότι οι πολίτες πληρώνουν 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερο το χρόνο – ή περίπου 92 ευρώ ανά νοικοκυριό – από ό,τι θα πλήρωναν αν η υπηρεσία νερού και αποχέτευσης ήταν δημόσια.
Την πρώτη πενταετία από την ιδιωτικοποίηση, ο αριθμός των διακοπών των συνδέσεων των νοικοκυριών τριπλασιάστηκε.
Οι επενδύσεις μειώθηκαν.
Σύμφωνα με μελέτη του 1994, τα κρούσματα δυσεντερίας αυξήθηκαν σε μεγάλες αστικές περιοχές, λόγω της πτώσης στην ποιότητα του πόσιμου νερού.
Χαρακτηριστικό είναι ότι η μεγαλύτερη εταιρία ύδρευσης και αποχέτευσης, στην Αγγλία, η Thames Water, από το 1999, έχει καταδικαστεί πάνω από 24 φορές για παραβάσεις, που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και τη δημόσια υγεία. Της επιβλήθηκε πρόστιμο περίπου 700.000 δολάρια, γιατί «έριξε» ακατέργαστα λύματα σε αγωγούς νερού.

Γιώργος Μαργαρίτης: Οι ιστορικές ρίζες της ακροδεξιάς σχιζοφρένειας

Πηγή: www.efsyn.gr/

Η ελληνική Ακροδεξιά, με τον τρόπο που ο χώρος αυτός διαμορφώθηκε στην Ευρώπη και στη χώρα μας μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε πρόσωπο όμοιο με εκείνο του θεού Ιανού: πρόσωπο με δύο όψεις. Από τη μία μεριά, μετέφερε στη χώρα μας πρότυπα που ανθούσαν στην «προχωρημένη» δυτική Ευρώπη. Στον Μεσοπόλεμο, οργανώσεις όπως η ΕΕΕ (Εθνική Ενωσις Ελλάς) ή η από τα πάνω δημιουργημένη ΕΟΝ (Εθνική Οργάνωσις Νεολαίας) του Μεταξά προσπάθησαν να μεταλαμπαδεύσουν στη χώρα μας πρακτικές και πρότυπα αλιευμένα από την ακμάζουσα τότε δεξαμενή του ιταλικού φασισμού και του γερμανικού ναζισμού: χαιρετισμοί, στολές, όρκοι, σχήματα και προ παντός η φυλετική θεώρηση και η θεοποίηση της δύναμης και της βίας ήταν τα θεατρικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά τους. Από την άλλη μεριά όμως, επένδυαν στην ελληνική φυλετική ανωτερότητα –και την εκπορευόμενη από αυτήν «καθαρότητα»- ως βάση για τη διεκδίκηση μιας «Μεγάλης Ελλάδας». Αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν για προφανείς λόγους η οργάνωση «Χ» δεν μπορούσε να υιοθετήσει φασιστικά ή ναζιστικά πρότυπα, περιορίστηκε στη «Μεγάλη Ελλάδα» ως πρόταγμα – εξαιρουμένης φυσικά της βρετανικής τότε Κύπρου.

Η πτώση του χρυσού φέρνει αποπληθωρισμό;

Πάνω από 100 δολάρια έχασε η τιμή του πολυτίμου μετάλλου σε μια μέρα μόνο

Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ

Από εκεί που ο χρυσός προβάλλονταν ως «ασφαλές καταφύγιο» λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής και νομισματικής αστάθειας που προκαλεί η κρίση στην Ευρώπη και ο φόβος για ένα «νέο 2008», η τιμή του χρυσού «κατέρρευσε» πριν από λίγες ημέρες, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη πτώση εδώ και περισσότερο από 30 χρόνια.

Η πτώση αυτή η οποία συμπαρέσυρε και άλλα πολύτιμα μέταλλα όπως το ασήμι αλλά και τις τιμές εμπορευμάτων όπως το πετρέλαιο, είναι η πρώτη ένδειξη ότι η παγκόσμια οικονομία βαδίζει στα χνάρια της Ιαπωνίας: κινδυνεύει δηλαδή με αποπληθωρισμό, μεγάλη αποκλιμάκωση των τιμών σε διεθνές επίπεδο, κάτι που προοιωνίζεται στασιμότητα αφού η μη άνοδος των τιμών θεωρείται αντικίνητρο για επενδύσεις.

Την προηγούμενη Δευτέρα η τιμή του χρυσού υποχώρησε κατά 110 δολάρια η ουγκιά, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ πτώσης το οποίο είχε καταγράψει τον Ιανουάριο του 1980. «Βρισκόμαστε μπροστά σε μία κατάρρευση του χρυσού να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας;», αναρωτήθηκε σχολιαστής στην αυστραλέζικη οικονομική εφημερίδα «Business Speactator».

Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008,τα τρισεκατομμύρια δολάρια, ευρώ και γεν που ρίχτηκαν στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα μέσω του μηδενισμού των επιτοκίων από τις περισσότερες μεγάλες κεντρικές τράπεζες(Fed, Τράπεζα της Ιαπωνίας) και της πολιτικής επαναγοράς ομολόγων αναζητούσαν «αντιστάθμισμα» απέναντι στην πλημμυρίδα πληθωριστικού νομίσματος.

Ο ξεχασμένος χρυσός, «το απομεινάρι από την εποχή της βαρβαρότητας» όπως τον είχε αποκαλέσει ο Βρετανός οικονομολόγος Τζον Μέυναρτ Κέυνς, έπαιρνε τα πάνω του, μία δεκαετία αφότου οι κεντρικές τράπεζες πούλαγαν χρυσό επειδή η αξία του έπεφτε κατακόρυφα-το 1999 στο απόγειο της διεθνούς χρηματιστηριακής φούσκας, η τιμή του χρυσού έπεφτε στο ρεκόρ των 251,70 δολαρίων η ουγκιά-έπαιρνε την εκδίκησή του…

Μιχάλης Ψύλος: Κίνα και λοιπά BRICS κατακτούν ΗΠΑ και Ευρώπη

Εφημερίδα των Συντακτών

Εμβληματικά προϊόντα και εταιρείες των ΗΠΑ έχουν περάσει σε κινεζικά χέρια (ΙΒΜ, ΑΜC, αλλά και τα σουηδικά Volvo) ή βραζιλιάνικα (Heinz, Burger King). Ομως, πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 94% των Αμερικανών δεν μπορεί να κατονομάσει ούτε μία κινεζική μάρκα

Με όπλο τα τεράστια συναλλαγματικά τους διαθέσιμα, ύψους 4,4 τρισ., οι 5 αναπτυσσόμενες χώρες εισβάλλουν και στην Ευρώπη, επενδύοντας σε λιμάνια, αεροδρόμια (Χίθροου), ενέργεια. Στρατηγική σημασία για τους Κινέζους έχει η Ελλάδα για την υποδοχή και διανομή των προϊόντων τους

Στις 3 Μαΐου ξεκινά στις κινηματογραφικές αίθουσες στην Αμερική η προβολή του «Iron Man 3», της νέας περιπετειώδους ταινίας παραγωγής 2013, που είναι βασισμένη στον ομώνυμο ήρωα των κόμικς της Μάρβελ. Τα περισσότερα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Κίνα. Και αυτό δεν είναι το μόνο κινεζικό στοιχείο. Η ταινία θα προβληθεί στις αίθουσες AMC, που ανήκουν πλέον στην κινεζική εταιρεία Dalian Wanda Group, η οποία αγόρασε το 2012 τις κινηματογραφικές αίθουσες AMC, τη δεύτερη μεγαλύτερη αλυσίδα της Αμερικής στον κινηματογράφο, αντί 2,6 δισεκατομμυρίων.

Οι Αμερικανοί τρέχουν να κλείσουν εισιτήρια για την ταινία χρησιμοποιώντας τα ThinkPad της ΙΒΜ – μιας πρώην αμερικανικής εταιρείας που το 2005 εξαγοράστηκε από την κινεζική Lenovo αντί 1,75 δισ. δολαρίων. Αλλά και η βενζίνη που θα βάλουν στα αυτοκίνητά τους για να πάνε στο σινεμά είναι κατά κάποιον τρόπο… κινεζική. Η βενζίνη προέρχεται μεν από τον Καναδά, που είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής αργού πετρελαίου της Αμερικής, αλλά η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Κίνας (CNOOC) έχει εξαγοράσει την καναδική Nexen, η οποία διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Καναδά. Και επειδή πολλοί Αμερικανοί έχουν στην κατοχή τους αυτοκίνητο Volvo για να ανεβάζουν το κοινωνικό τους «στάτους», να θυμίσουμε ότι η πρώην σουηδική εταιρεία που ανήκε στη Φορντ εξαγοράστηκε το 2010 από την κινεζική κρατική εταιρεία Geely, αντί 1,5 δισ. δολαρίων. Τουλάχιστον, το ποπ κορν που θα καταναλώσουν οι θεατές του «Iron Man 3» θα είναι αμερικανικό, αν και η συσκευή παρασκευής του θα είναι μάλλον κινεζική.

Φυσικά, οι απλοί Αμερικανοί πολίτες δεν γνωρίζουν ότι οι Κινέζοι βρίσκονται πίσω από παραδοσιακά και πατροπαράδοτα αμερικανικά προϊόντα. Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 94% των Αμερικανών δεν μπορεί να κατονομάσει ούτε μία κινεζική μάρκα. Βέβαια, η Ουάσινγκτον προσπαθεί να περιορίσει την κινεζική επέκταση σε ορισμένους «ευαίσθητους» τομείς. Η αρμόδια κυβερνητική επιτροπή ελέγχου των ξένων επενδύσεων μπλόκαρε ουσιαστικά την πώληση της αμερικανικής εταιρείας κατασκευής αεροσκαφών Hawker Beechcraft σε Κινέζους αγοραστές για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» επιχειρούν μάλιστα να «δυσφημήσουν» την εικόνα της Κίνας γράφοντας την περασμένη Τρίτη ότι «έρευνες της κοινής γνώμης από την Global Attitudes, το Pew Research Center και το BBC δείχνουν ότι η ευρωπαϊκή και η αμερικανική κοινή γνώμη είναι ιδιαίτερα αρνητική έναντι της Κίνας».

Βασίλης Ζάννος

Τον Οκτώβρη του 1944, όταν οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα, το οπλοστάσιο της «Luftwaffe», στο Παλαιό Φάληρο, πέφτει άθικτο στα χέρια της ομάδας του Βασίλη Ζάννου - Γραμματέα της Πολιτοφυλακής Παλαιού Φαλήρου. Πρόκειται για πολεμοφόδια και οπλισμό μεγάλης ποσότητας. Ο Βασίλης Ζάννος ειδοποιεί τις οργανώσεις που τα προωθούν στα τμήματα του αγωνιζόμενου ακόμα ΕΛΑΣ στις βορινότερες περιοχές της χώρας.

Ο Βασίλης Ζάννος υπήρξε μέλος του ΚΚΕ από τα φοιτητικά του χρόνια (σπούδασε μουσική) και καθοδηγητής τόσο της Λαϊκής Πολιτοφυλακής Παλαιού Φαλήρου κατά τη διάρκεια της Κατοχής όσο και της παράνομης κομματικής οργάνωσης των εξορίστων του ΚΚΕ στις Ράχες Ικαρίας. Κατά την Κατοχή αλλά και στην Εξορία γνωρίστηκε και ανέπτυξε φιλία με τον Μίκη Θεοδωράκη.

Στην Ικαρία τοποθετήθηκε υπεύθυνος διαφώτισης των εξορίστων και συνεργάστηκε με το συνθέτη σε ζητήματα ασφαλείας της ζωής στο νησί. Μαζί το 1946 εξουδετέρωσαν τον μηχανισμό της Ασφάλειας που είχε τοποθετηθεί ανάμεσα στους εξόριστους για να τους παρακολουθεί και να συλλέγει επιβαρυντικά στοιχεία για τις διάφορες δικαστικές υποθέσεις τους.

Χαρακτηριστικό της απαράμιλλης ευαισθησίας και του πνεύματος συντροφικότητας που τον διακατείχε αποτελεί το παρακάτω απόσπασμα από το αυτοβιογραφικό έργο του Θεοδωράκη Δρόμοι του Αρχάγγελου το περιστατικό αναφέρεται στην υποδοχή των εξορίστων από την κομματική οργάνωση εξορίστων Ικαρίας το 1946: «... Ένας νέος κάθεται σ' ένα σκαμνί, κουλουριασμένος. Μάλλον θα πρέπει να πονάει η κοιλιά του. Πάνω στο τραπέζι μια πατάτα.... Αναγνωρίζω τον Βασίλη Ζάννο. Είχα να τον δω από τότε. "Τι έχεις" του λέω; "Πεθαίνω απ' την πείνα" "Και γιατί δεν τρως την πατάτα σου;" "Τη φυλάω μπας κι έρθει κανένας καθυστερημένος". Και όλο το αυτί του, πράγματι προς το μονοπάτι. Ηρθε κι αυτός ο καθυστερημένος κι ο Βασίλης έτρεξε να τον υποδεχτεί. Του 'φτιαξε τόπο να πλαγιάσει και του 'δωσε και την πατάτα του ολόκληρη. Δεν είχα δει ποτέ μου τέτοιο πράγμα...».

Στην Ικαρία ο συνθέτης συναντά τον Βασίλη Ζάννο κάθε Πέμπτη. «... Μόλις τελειώναμε με τα κομματικά, συνέχιζα με τη μουσική». Εκεί ο Μίκης του τραγουδά τα μουσικά θέματα από την «Ελληνική Αποκριά» και άλλες συνθέσεις που έχει γράψει στο νησί.

Την εκτέλεση του Βασίλη Ζάννου ο συνθέτης την πληροφορείται στη δεύτερη εξορία του στην Ικαρία. Τον πιάσανε με την υπόθεση Χρήστου Λαδά. «Στην ασφάλεια... τον είχαν γυμνό και δεμένο πάνω στον πάσσαλο, σαν το Χριστό. Την ημέρα που θα τον εκτελούσαν, μαζί με τον Μακρίδη, τον Ψωμιάδη και τους άλλους, βάλανε στο κελί τους ένα μουσικό... Ηταν γνώριμοι από την Ικαρία... Ο Ζάννος γυρίζει και του λέει: "Μίλησέ μας για τη σχολή των βεριστών". "Τι τις θέλουν τις γνώσεις", σκέφτηκε ο μουσικός, "αφού σε λίγες ώρες τα μυαλά τους θα είναι χώμα;"... Άρχισε να τους λέει για τον Λεονκαβάλο και τον Πουτσίνι. "Και τι είναι αυτό;" να ρωτά ο Βασίλης..."Λες, σκεφτόταν ο μουσικός, και πως αυτό το ερώτημα τον έκαιγε αληθινά, κι έπρεπε οπωσδήποτε να μάθει, ένα μέτρο πριν από το θάνατο"».

 Πριν την εκτέλεση τους βασάνισαν φρικτά για τελευταία φορά. Οδηγώντας τους προς το εκτελεστικό απόσπασμα, ο Βασίλης Ζάννος φωνάζει: «"Με χορό, σύντροφοι, με χορό και με τραγούδι να πάμε στο θάνατο...". Κι άρχισε να τραγουδάει "Στη στεριά δε ζει το ψάρι"». Στους στρατιώτες που ετοιμάζονται να τον εκτελέσουν λέει: «Αδέρφια, δεν έχουμε μίσος για σας. Πεθαίνουμε για την πατρίδα. Πεθαίνουμε για τη λευτεριά. Πεθαίνουμε και για σας». Μερικοί συγκινούνται τόσο που αρνούνται να στοχεύσουν στην καρδιά. Ένας ασφαλίτης, βρίζοντας, άρχισε να τους γαζώνει με το αυτόματο...

Στη μνήμη του Βασίλη Ζάννου ο Μίκης Θεοδωράκης συνέθεσε το έργο με τίτλο: "Θρήνος για το Βασίλη Ζάννο"

Οι τελευταίες λέξεις του Βασίλη Ζάννου 

"Είμαι ευτυχής γιατί πέφτω όρθιος και δε ζω σούρνοντας. Ετσι

μας έμαθε κάποιος του οποίου παιδιά είμαστε... Ματώσαμε τα

πόδια, βάψαμε με αίμα το μονοπάτι, το μονοπάτι να γίνει δρόμος

και ο δρόμος λεωφόρος για να βαδίσουν όλα τα παιδιά της

Ελλάδας και όλου του κόσμου χωρίς κόπο.... από το αίμα το δικό

μας θα μεγαλώσει το δέντρο της λευτεριάς και της ειρήνης... Στο

θάλαμο αυτό τώρα δα είμαστε 27. Αν θα μπορούσατε να μας

βλέπατε, δε θα αισθανόσαστε τίποτε άλλο παρά να τραγουδήσετε

μαζί και να γελάσετε. Δεν είναι δυνατόν να φανταστείτε τι

καλαμπούρι γίνεται. Σκέτος χορός, τραγούδια λαϊκά του αγώνα και άλλα. Κι όμως σε 7 ώρες δε θα ζει κανένας

μας.."

 Γιά  την  εκτέλεση  του  Χρήστου  Λα δά  μπορείτε  να  διαβάσετε  εδώ

Πηγή