Ψέματα σχετικά με την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης

 

Mario Sousa

Ψέματα σχετικά με την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης

Η ιστορία των εκατομμυρίων των ανθρώπων που ήταν σύμφωνα με ισχυρισμούς έγκλειστοι και πέθαναν στα στρατόπεδα εργασίας της Σοβιετικής Ένωσης και ως αποτέλεσμα του λιμού κατά τη διάρκεια της εποχής του Στάλιν

Από τον Χίτλερ στον Χερστ και από τον Κόνκουεστ στον Σολζενίτσιν 

Του Mario Sousa, μελους του Μαρξιστικου Επαναστατικου Κομμουνιστικου Κομματος Σουηδιας, KPML(r)
Σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε , ποιος μπορεί να αποφύγει τις φοβερές ιστορίες περί θανάτων και δολοφονιών στα στρατόπεδα εργασίας-γκουλαγκ της Σοβιετικής Ένωσης ; Ποιος μπορεί να αποφύγει τις ιστορίες περί εκατομμυρίων που λιμοκτόνησαν εως θανάτου και των αντιπάλων που εκτελέσθηκαν στη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια της εποχης του Στάλιν ; Στον καπιταλιστικό κόσμο αυτές οι ιστορίες επαναλαμβάνονται επανειλημμένως στα βιβλία, τις εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, και στις ταινίες, και οι μυθικοί αριθμοί περί «εκατομμυρίων θυμάτων του σοσιαλισμού» έχουν αυξηθεί αλματωδώς τα τελευταία 50 χρόνια. 

Μια πολυδιάστατη Διαλεκτική Αντίστασης (Μια Άποψη απ' τα Αριστερά)

Αναδημοσίευση από το International view point
Του Aleksander Buzgalin, καθηγητή στο κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας και συντονιστή του κοινωνικού κινήματος «Εναλλακτικές», μέλος της οργανωτικής επιτροπής του 2ου Ρωσσικού κοινωνικού φόρουμ

Μετάφραση  Παραναγνώστης
 

Όσο το κείμενο αυτό γράφεται, η έκβαση της αντίστασης δεν έχει αποφασιστεί, αλλά ο συγγραφέας είναι βέβαιος ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι παρούσες ουκρανικές αρχές θα προσεγγίσουν περισσότερο προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εν τω μεταξύ, ένα πράγμα είναι σαφές: για τα βαθιά προβλήματα της Ουκρανίας, καθώς και των σχέσεών της με τη Ρωσίας, δεν θα προκύψει λύση.

Ποιοι είναι οι Ναζί στην ουκρανική κυβέρνηση;

Του Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
 

Η κυβέρνηση της Ουκρανίας, που προήλθε από το πραξικόπημα, αναγνωρίστηκε από τις δυτικές δυνάμεις. Περιλαμβάνει πολλά μέλη από ρητά ναζιστικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων τρεις ηγέτες, οι οποίοι διακρίθηκαν πραγματοποιώντας  ψευδείς εικόνες επιθέσεων και βασανιστηρίων για να πειστεί η δυτική κοινή γνώμη για τη σκληρότητα και βαρβαρότητα του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Ο αναπληρωτής γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας διεκδικεί και σχέσεις του με την Αλ-Κάιντα.
 

Το πραξικόπημα, που οργανώθηκε από τη CIA, στο Κίεβο έφερε στην εξουσία μια κυβέρνηση που εκπροσωπεί ολιγάρχες και εξτρεμιστικές ομάδες.

Μεταξύ των μελών της, παρατηρείται η παρουσία αρκετών ηγετών Ναζί. 

Για πρώτη φορά μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο πολιτικοί  που αναφέρονται απευθείας στο Τρίτο Ράιχ ήρθαν στην εξουσία στην Ευρώπη.

Η Λουιζιάνα και οι μουσικές της

Η γέννηση

και η εξέλιξη τής Jazz

και άλλων μουσικών ειδών

Στο νότιο τμήμα τής Λουιζιάνας γεννήθηκαν πολύ σημαντικά μουσικά ιδιώματα, που καθόρισαν την εξέλιξη τής δυτικής μουσικής. Το πρώτο ήταν η μουσική των κρεολών, οι οποίοι ήταν επιμειξίες των γάλλων ή ισπανών αποίκων με αφροαμερικανούς από τις Δυτικές Ινδίες ή ινδιάνους των ΗΠΑ. Οι κρεολοί ήταν ελεύθεροι πολίτες, που ζούσαν στην περιοχή, όταν η Λουιζιάνα ήταν στην ισπανική και μετά στη γαλλική κατοχή.

Το 1803, οι ΗΠΑ αγοράζουν τη Λουιζιάνα από τους γάλλους και η πολιτεία προσαρτάται στις ΗΠΑ το 1812. Οι κρεολοί αναδεικνύονται σαν την ελίτ στην κοινωνία τής Νέας Ορλεάνης κατά τη διάρκεια τού 19ου αιώνα. Ζουν στο γαλλικό τμήμα τής πόλης και το αναπτύσσουν οικονομικά και πολιτιστικά.

Οι περισσότεροι από τους κρεολούς μουσικούς κάνουν μουσικές σπουδές στο Παρίσι και γνωρίζουν άριστα την ευρωπαϊκή μουσική. Αντίθετα, οι νέοι ελεύθεροι μαύροι, που ζουν δυτικά τής οδού Canal στη Νέα Ορλεάνη, στον λεγόμενο «αμερικανικό» τομέα, ζουν περιθωριακά. Είναι φτωχοί, αγράμματοι χωρίς μουσική παιδεία και παίζουν blues, gospel και work songs...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:

http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=3390

Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ 29 Φλεβάρη– 1 Μάρτη 1948

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΡΕΘΕΜΝΟΣ" στις  26-2-2011 .
Θεώρησα υποχρέωση μου αυτή την δημοσίευση, απέναντι σ' εκείνους που μαρτύρησαν και στους εκατοντάδες νεκρούς που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας ενός απάνθρωπου καθεστώτος χωρίς ποτέ να μάθει κανείς πόσοι ήταν και ποια τα ονόματα τους.
Λουλούδης Ηλίας Μαθηματικός

Πολλά έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα για τη Μακρόνησο.

Το γεγονός της σφαγής 300 περίπου άοπλων ανθρώπων, το επίσημο κράτος μέχρι σήμερα το αποκρύπτει. Δεν τολμά να δώσει τα επίσημα στοιχεία από τα αρχεία του για τη Μακρόνησο, για το έγκλημα της σφαγής και τον τόπο ταφής των νεκρών . 

Η πολιτεία και η Δικαιοσύνη συνεχίζουν επί 70 κοντά χρόνια να μην τολμούν και να μη θέλουν, έστω και για την ιστορική αλήθεια, να φωτίσουν το φάκελο  Μακρόνησος.

Για το έγκλημα αυτό οι πάντες σιώπησαν και σιωπούν.

Η κατάρρευση του μύθου των φαστ-φουντ

Ο πρόεδρος Ομπάμα ανέδειξε πρόσφατα τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων σε υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα της θητείας του. Για να το πετύχει, πρέπει να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, ο οποίος παραμένει στάσιμος εδώ κι επτά χρόνια. Το γεγονός αυτό εξαπέλυσε ένα απεργιακό κίνημα στο χώρο των εργαζόμενων στα φαστ-φουντ, σε περισσότερες από εκατό πόλεις των ΗΠΑ. Του Frank Thomas, (Μετάφραση Βασιλοπούλου Κορίνα)

Ο οδηγός που βγαίνει από το Ντέρχαμ της Βόρειας Καρολίνας και παίρνει το δρόμο για το Χίλσμπορο, εισέρχεται σε έναν αλλόκοτο τόπο. Με το που αφήνει πίσω του τους αριστοκρατικούς πύργους του πανεπιστημίου Ντιουκ, αρχίζουν να παρελαύνουν μπροστά στα μάτια του ένα McDonald’s, ένα Cracker Barel, ένα Wendy’s, ένα Chick-fil-A, ένα Arby’s, ένα Waffle House, ένα Bojangles, ένα Biscuitville, ένα Subway, ένα Taco Bell κι ένα Kentucky Fried Chicken (KFC). Όλα τα μεγάλα ονόματα της γρήγορης εστίασης μαζεμένα στη σειρά, σε μια λωρίδα μόλις ενάμισι χιλιόμετρο. Αν διασχίσει κανείς με τα πόδια την πολύβουη αρτηρία από άσφαλτο και θερμίδες, συνειδητοποιεί ότι τα γεωγραφικά της όρια καλύπτονται από λιγδωμένα χαρτιά και κύπελλα από χαρτόνι. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι εδώ το τοπίο το απολαμβάνεις συνήθως πίσω από το παρ-μπριζ και με ραδιοφωνική υπόκρουση. Εξάλλου, η παρουσία κάποιου πεζού στην άκρη του δρόμου αποσυντονίζει τους οδηγούς, λόγος για τον οποίο ο δημοσιογράφος που περπατούσε εκεί παρ’ ολίγο να πέσει δύο φορές θύμα τροχαίου.