Ελεύθερα βιβλία στο Διαδίκτυο

"Ο πολιτισμός τους τελειώνει με μια διακοπή ρεύματος" έγραφε ένας τοίχος.

Τέλος τα βιβλία, είναι τελείως ξεπερασμένα !
Μία σπίθα και τσαφ πιάνεις φωτιά !

Ομολογώ ότι μου είναι δύσκολο,σχεδόν αδύνατο να διαβάσω ΟΛΟΚΛΗΡΟ Βιβλίο σε οθόνη.Χώρια τις άλλες ενστάσεις αισθήσεων του κάθε αναγνώστη.
Μερικά βιβλία που υπάρχουν ελεύθερα στο δίκτυο για ανάγνωση ή και εκτύπωση.
Για μια ώρα ανάγκης.....

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ "Ο μύθος του Σίσυφου'-δοκίμιο πάνω στο παράλογο

ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ "Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού"  σελ.105

ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ "Διηγήματα και Μονόπρακτα" σελ.265

ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ "Άκου Ανθρωπάκο" σελ.121 (φύλλα 62)

ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ "Η Φουστανέλα"  σελ.127 (φυλλα 64)

ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΖΙΝ "Ο Μαρξ στο Σόχο"  σελ.32

ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ "Ελληνική Νομαρχία,ήτοι λόγος περί ελευθερίας" σελ.80







Μερικές διευθύνσεις που υπάρχουν ελεύθερα βιβλία

NEGROROJO

sotosblog.com

openbook.gr

ebooks4greeks.gr

occupygr.com/download-e-books
Πηγή

Περί λαβάρων, αξιών, ιδεών και συμβόλων… (του ΣΥΡΙΖΑ)

Του Γιώργου Μαργαρίτη, καθηγητή Σύγχρονης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας στο ΑΠΘ

Στην εφημερίδα «Αυγή», στα έντυπα που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον πολιτικό λόγο των στελεχών του, βλέπουμε συχνά να εμφανίζονται και να προβάλλονται συγκεκριμένες πολιτικές, φιλοσοφικές ή οικονομικές θεωρίες και οι αντίστοιχοι θεωρητικοί που τις προώθησαν ή τις εφάρμοσαν. Μερικές από τις θεωρίες και τις πολιτικές που αναφέρονται πιο συχνά ξενίζουν: Η πυκνά επαναλαμβανόμενη επίκληση του «New Deal» ή του «Σχεδίου Μάρσαλ» και μάλιστα ως «υποδειγμάτων» αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το μεν πρώτο είναι η πολιτική που εφάρμοσαν στις ΗΠΑ οι πρόεδροι Χούβερ και ειδικά ο Ρούσβελτ -που έδωσε και το όνομα New Deal στα μέτρα- για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης του 1929. Η πολιτική αυτή έσωσε προφανώς τον αμερικανικό καπιταλισμό, τις τράπεζες σε προτεραιότητα και επέτρεψε τη δημιουργία νέων ισχυρών μονοπωλίων (της «Μπόινγκ» για παράδειγμα). Είναι απόλυτα ψευδές, όμως, ότι οδήγησε εκτός της κρίσης και της φτώχειας τα εκατομμύρια των Αμερικανών εργαζομένων. Στα 1941, όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το ποσοστό των ανέργων βρισκόταν ακόμα στο 17%!