Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει, λέει μια παροιμία, αλλά αυτά που έγιναν τη νύχτα της 15ης Ιούλη του 2015, νύχτα που ψηφίστηκε ο πρώτος προκαταρκτικός εφαρμοστικός νόμος του Μνημόνιου-3, κάθε άλλο παρά για γέλια είναι. Ο αστικός κοινοβουλευτισμός και οι διαδικασίες του εξευτελίστηκαν για πολλοστή φορά (το αντίθετο θα αποτελούσε εξαίρεση από τον κανόνα της μνημονιακής περιόδου και θα «χαλούσε την πιάτσα»), όμως αυτός ο εξευτελισμός δεν ήταν ταξικά ουδέτερος. Είχε πρόσημο. Η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου εκμεταλλεύτηκε τον απόλυτο εξευτελισμό των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, το απόλυτο μπάχαλο που δεν επέτρεπε στους βουλευτές να ξέρουν καν τι ψηφίζουν, για να επιφέρει χειροτέρευση σε ουσιαστικές διατάξεις του πρώτου εφαρμοστικού νόμου.
