Η ποίηση έξω απο τα σαλόνια

Την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου στο Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ιατρικής στη Λάρισα πραγματοποιήθηκε η συντροφική παρουσίαση του βιβλίου του Θάνου Γώγου «εμμονή». Τόσο ο ίδιος όσο και η ποιήτρια Λαμπρινή Αιωροκλέους που συμμετείχε φιλικά στην εκδήλωση, έδωσαν έμφαση όχι τόσο στο βιβλίο μα στην συζήτηση σχετικά με την Ελληνική ποίηση σήμερα. Και οι δύο στάθηκαν αρκετά στην ρήξη που ο χρόνος έχει φέρει ανάμεσα στους νέους ποιητές και στους καταξιωμένους Έλληνες ποιητές από τον Σολωμό μέχρι και τους Σεφέρη, Ελύτη. Ή ίδια αυτή ρήξη θεωρούν πως είναι και η βάση ώστε να δούμε κάτι καινούργιο και διαφορετικό στο άμεσο μέλλον. Από το ακροατήριο έγιναν αρκετές ερωτήσεις αλλά και τοποθετήσεις κυρίως για την σχέση ποίησης πολιτικής αλλά και για την συμβολή ρευμάτων όπως ντανταϊσμός και ο υπερρεαλισμός στην εξέλιξη της. Η εκδήλωση διήρκησε πάνω από δυόμιση ώρες

Θανος Γωγος

• ΑΥΤΟΛΕΞΕΙ ΚΑΙ ΑΜΝΗΜΟΝΕΥΤΑ
  
  Θεός είναι
  το μαρκάρισμα του αιδοίου
  
  Η βελούδινη
  γαλάζια
  λέξη
  
  Καθώς παραχαράσσει
  ατσάλι
  από τις νύκτες
  
  Θεός είναι
  ο μασκοφόρος τιμωρός
  
  Απαλλαγμένος από τον έρωτα και την λογική σου
  «Απαλλαγμένος από τον δρυοκολάπτη»
  
  Είναι
  Αίρεση
  
  Τα αλουμινένια διηνεκή μου δόντια
  
  Χωρίς
  Φύλα
  
  Όταν κόβουν τις ώρες απάνω σου γυμνές
  στην ύστατη προσπάθεια να καταλάβεις
  
  Ο Θεός βρίσκεται
  Αυτοφυής
  
  Έτοιμος για ολική επανεξέταση του προϊόντος

• Λαμπρινή Αιωροκλέους
  
  Aπό το Κραυγές πίσω από το παραβάν
  
  (10 βιαστικές θεατρικές στιγμές),
  
  Ένα ξάφνιασμα αυτό θέλω μόνο για να έρθω στην ώρα μου
  Μια απόλυτη τραγωδία σαν έμβρυο που διαπλάθεται πάνω στο αυχένα των
  Πιθήκων
  Κι ένα σφυρί
  Μικρό και άκαμπτο ένα σφυρί χωρίς γωνίες μια απόλυτη επιφάνεια
  
  Όπως έλεγα
  Αυτό μόνο θέλω
  Το κουκούτσι της διαύγειας
  Να ανοίξει το στόμα σαν αρχαίο κτήνος
  Φεγγάρι της σχιζοφρένειας απόλυτο άνοιγμα
  

  Μα τί λέω εγώ μόνο τους ίδιους και τους ίδιους θέλω να καταπλήττω
  σα να περνά ο βλάμης μπροστά από τα κορίτσια
  όπως τ’ ακούς.