Η μαφία της Χρυσής Αυγής (Ι): Χρήστος Ρήγας

Ο Χρήστος Ρήγας

Οι Χρυσαυγίτες υποδύονται τους ανήξερους για το κύκλωμα των ποινικών για το οποίο πολύς λόγος γίνεται στα ΜΜΕ,μιλώντας μάλιστα και για “μαφιοζοκομμουνιστές”. Το κύκλωμα Βλαστού, Στεφανάκου, Σκαφτούρου σχετίζεται, λέει, με την έκρηξη βόμβας στα γραφεία της ΧΑ στον Ασπρόπυργο. Σε συνδυασμό με όσα ακούγονται για τη σχέση των ποινικών με τη Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς, να τα τα ατράνταχτα στοιχεία της ύπαρξης “κοκκινόμαυρου παρακράτους”…

Συνιστούμε στους Χρυσαυγίτες να κρατάνε καλύτερα το στόμα τους κλειστό όταν η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από μαφιόζικου τύπου συμμορίες. Στο Υπόμνημα της Πολιτικής Αγωγής, έχουν ήδη δοθεί στοιχεία που αποδεικνύουν τη σύνδεση Χρυσής Αυγής (μέσω υψηλόβαθμων στελεχών της) με κυκλώματα της νύχτας. Η πιο γνωστή περίπτωση ειναι βέβαια αυτή του Χρήστου Ρήγα, στην οποία και θα αναφερθούμε πιο αναλυτικά σε αυτό το κείμενο. Ο Ρήγας κατηγορήθηκε αλλά αθωώθηκε για τη δολοφονία δύο ανθρώπων στο Χαλάνδρι το 2009 και ισχυρίζεται ότι έπεσε θύμα σκευωρίας. Μαζί του και η Χρυσή Αυγη εξέδωσε πανηγυρική ανακοίνωση μετά την αθωωτική απόφαση. Ωστόσο, η σχέση του Ρήγα με τα κυκλώματα της νύχτας είναι κατά πολύ βαθύτερη και μια αθώωση δεν αρκεί για να τη διαγράψει. Τα στοιχεία γι’ αυτό (αναφερόμαστε μόνον στα δημοσιευμένα…) είναι συντριπτικά.

Ο Ρήγας και η σχεση με τον Λουκόπουλο

Το κουβάρι της δράσης του Ρήγα ξετυλίγεται μέσα από τις καταθέσεις ενός “υπαλλήλου” του, του υπαξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού Χρήστου Λουκόπουλου. Ο Λουκόπουλος κατέθεσε στις 28/10/2007 στο ΑΤ Νέας Σμύρνης, μετά την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου Caramela Γιώργου Βουτυράκου. Στην κατάθεσή του αυτή, ξετυλίγει το χρονικό της σχέσης του με τον Ρήγα, ο οποίος ήταν πρωτοπαλήκαρο του Μπάμπη Λαζαρίδη, ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου Μούσες. Ο Λαζαρίδης βρισκόταν σε πόλεμο με τον Βουτυράκο: η Caramela προέκυψε μετά από την αποχώρηση από τις Μούσες του επιχειρηματία Μαρμαρά, του Βουτυράκου και της Αποστολάκη με τους οποίους ο Λαζαρίδης ήταν συνεργάτες. Όπως γράφτηκε: “Το παρασκήνιο ήθελε τον Λαζαρίδη να έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα (οικονομικό και γοήτρου) από τη φυγή του καλλιτεχνικού διευθυντή και της υπεύθυνης λογιστηρίου από τις «Μούσες» με προορισμό το ανταγωνιστικό «Caramela», καθώς το μεν πρώτο είχε πλέον αναδουλειές ενώ το άμεσα ανταγωνιστικό λειτουργούσε κάθε βράδυ με αρκετή επιτυχία”. Η σύγκρουση Λαζαρίδη-Βουτυράκου δεν άργησε να πάρει τη μορφή ένοπλης σύγκρουσης, με βόμβες, εκρηκτικά και κάμποσα όπλα.

Ο Χρήστος Λουκόπουλος (αριστερά) με τον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου «Καραμέλα» Γιάννη Βουτυράκο (δεξιά). H φωτογραφία και ο υπότιτλος από την ESPRESSO.

Ο Λουκόπουλος στάλθηκε από τον Ρήγα να “καθαρίσει” τον Βουτυράκο, αλλά αυτό από το οποίο αξίζει να ξεκινήσουμε είναι ότι δεν ήταν η πρώτη “δουλειά” που έκανε για λογαριασμό του. Η διήγηση του Λουκόπουλου εξωραϊζει κάπως τα πράγματα αλλά είναι ενδεικτική:

“Πριν ενταχθώ στο Πολεμικό Ναυτικό, το 2003, δούλευα σαν πορτιέρης. Ομως, επειδή από τους αρραβώνες μου δημιούργησα χρέη 25.000 ευρώ και πήρα δάνεια από την Τράπεζα,ζήτησα πάλι δουλειά σε μαγαζιά”.

Σε άλλο δημοσίευμα μαθαίνουμε ότι τον Λουκόπουλο έμπασε στον κόσμο της νύχτας ένας απότακτος αστυνομικός:

«Πριν ενταχτώ στο Πολεμικό Ναυτικό το 2003, εργαζόμουν “πόρτα” σε νυχτερινό κέντρο της Καβάλας, όπου γνώρισα έναν απότακτο αστυνομικό, που είχε απασχολήσει σε υποθέσεις διαφθοράς τη διετία 1995-1997 στην Αθήνα. Είχα πει στον ίδιο αλλά και στον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου της Καβάλας ότι θέλω να κατέβω στην Αθήνα και τους ρώτησα αν έχουν κάποια δουλειά εκεί» καταθέτει ο 31χρονος υπαξιωματικός, και προσθέτει: «Με έστειλαν στον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου της Λ. Συγγρού, που γνώριζε εκείνον της Καβάλας και είχε ως “πρωτοπαλίκαρο” τον 33χρονο Χ.Ρ.».

Εκεί λοιπόν ήταν που ο Λουκόπουλος (που δούλευε ήδη ως πορτιέρης, γεγονός που αδυνατίζει τον ισχυρισμό περί υπερχρέωσης λόγω… αρραβώνων τον οποίο επαναλαμβάνει) συνάντησε τον Χρήστο Ρήγα:

“Με έστειλαν στον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου της Λ. Συγγρού, που γνώριζε εκείνον της Καβάλας και είχε ως ‘πρωτοπαλίκαρο’ τον 33χρονο Χ.Ρ. Εκείνη την εποχή είχα αρραβωνιαστεί, μετά παντρεύτηκα, ο γάμος δεν πήγαινε καλά και χώρισα, κάτι όμως που μου άφησε χρέη 25.000 ευρώ, τα οποία προσπάθησα να πληρώσω με δάνεια. Χρεώθηκα περισσότερο. Η δεινή οικονομική μου θέση με έκανε ευάλωτο και έκανα ότι μου έλεγε ο Χ.Ρ. …”

Στη δούλεψη πλέον του Ρήγα, ο Λουκόπουλος κάνει εκβιασμούς και πουλάει προστασία. Ένα περιστατικό που αναφέρει είναι ο εμπρησμός αυτοκινήτου επιχειρηματία που επιθυμούσε να διακόψει το “συμβόλαιο” της “προστασίας” τα τέλη του 2006-αρχές 2007. Στο περιστατικό αυτό, συμμετείχε αυτοπροσώπως ο Ρήγας ο οποίος εμφανίζεται ένοπλος:

“Τέλη 2006, αρχές 2007, ο Χ.Ρ με είχε στείλει να κάνω τον συνοδό ασφαλείας σε έναν επιχειρηματία που είχε εργοστάσιο με δερμάτινα είδη, ο οποίος φαίνεται να έκανε τοκογλυφία. Ο Χ.Ρ του έπαιρνε χρήματα για την συνοδεία, όταν σταμάτησε να τα ‘δίνει’, του είχε πυροβολήσει το τζιπ Τσερόκι με ένα Μάγκνουμ 357, εγώ κατ’ εντολή του Χ.Ρ του είχα κάψει το αυτοκίνητο στον Βύρωνα”.

Ο Λουκόπουλος ομολόγησε επίσης ότι εκβίαζε τον τραγουδιστή Ν. Κουρκούλη κατ΄εντολή του Ρήγα και ότι συμμετείχε σε εκβιασμούς διάφορων νυχτερινών κέντρων:

“Με εντολή του Χ.Ρ, είχα πάει στο καμαρίνι του γνωστού τραγουδιστή. Μου είχε πει να του πω ότι έρχομαι για λογαριασμό του φυλακισμένου αρχηγού της Ελευσίνας και ότι πρέπει να μου δίνει 1.000 ευρώ την εβδομάδα. Είχα μαζί μου ένα πιστόλι Μπερέτα με βουλωμένη κάνη, που είχα βγάλει όταν του μιλούσα. Ο τραγουδιστής δεν υπέκυψε και ο Χ.Ρ σκεφτόταν αντίποινα για να τον τρομοκρατήσει και να δώσει τα χρήματα. Είχα πάει σε διάφορα νυχτερινά κέντρα για εκβιασμό. Σε ένα στη Λ. Αλεξάνδρας, σε ένα άλλο στη Ν. Σμύρνη, ένα ακόμη στην Πλ. Καραϊσκάκη, επίσης σε ένα άλλο στην Πειραιώς, ενώ είχα πάει και σε ένα μαγαζί στον Φλοίσβο, που όμως προστατευόταν από τον Γ. Λ, ο οποίος με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι το μαγαζί είναι ‘δικό’ του” (σσ: στο μαγαζί αυτο εργαζόταν ο Γιώργος Μαζωνάκης όπως μαθαίνουμε από σχετικό δημοσίευμα).

Επίσης, η δράση του Λουκόπουλου (δηλαδή του Ρήγα και των αφεντικών του) εκτεινόταν σε καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας (αναφέρονται internet cafe και άλλα καταστήματα):

“Ο ανωτέρω κατηγορούμενος απολογούμενος την 28-10-2007 στην Δ/νση Ασφαλείας Αττικής ισχυρίσθηκε εκτός των προαναφερομένων ότι καθ’ υπόδειξη του κατηγορουμένου Ζ (σσ: του Ρήγα) έκανε εισπράξεις επ’ ονόματι του… Πριν από το Πάσχα του έτους 2007 μετέβη δύο φορές σε INTERNET CAFE στην πλατεία ….. και με την απειλή πιστολιού εξανάγκασε τον ιδιοκτήτη Η, γνωστό με το ψευδώνυμο “…..”, να του καταβάλει το χρηματικό ποσό των 2.500,00 ευρώ, τα οποία έδωσε στον κατηγορούμενο Ζ…”

Η περιγραφή του Λουκόπουλου ταιριάζει απόλυτα με το προφίλ του Ρήγα, ο οποίος να θυμίσουμε ότι από το 2009 άνοιξε το bar “Πύλες”στον Άγιο Παντελεήμονα, όντας υπεύθυνος της Χρυσής Αυγής στην περιοχή, σε διασύνδεση με το Αστυνομικό Τμήμα με Διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας τον Θανάση Σκάρα και με την ψευτο-επιτροπή κατοίκων της Θέμιδας Σκορδέλη (σε ανοιχτή γραμμή η ίδια με τον Παναγιώταρο).

Ο Λουκόπουλος και η απόπειρα ανθρωποκτονίας Βουτυράκου κατ’ εντολή Ρήγα

Σε συνέχεια λοιπόν όλης της προηγούμενης δράσης, ο Λουκόπουλος στέλνεται απο τον Ρήγα κατ’ εντολή Λαζαρίδη να δολοφονήσει τον Βουτυράκο στις 28/10/2007. Ο Λουκόπουλος περιγράφει αναλυτικά πώς ο Ρήγας του προσέφερε 30.000 ευρώ (τα μισά πριν και τα μισά μετά τη δουλειά). Ωστόσο, ο Λουκόπουλος έγινε αντιληπτός από τον Βουτυράκο και τους ανθρώπους του, οι οποίοι κατόρθωσαν τελικά να τον ακινητοποιήσουν. Ενδιαφέρουσα πτυχή της υπόθεσης αποτελεί το γεγονός ότι πριν την κατάθεση του Λουκόπουλου στις αστυνομικές αρχές, προηγήθηκε ιδιωτική “ανάκριση” του Λουκόπουλου από τον Βουτυράκο στο υπόγειο της Caramela η οποία καταγράφτηκε μάλιστα από κάμερα. Λένε χαρακτηριστικά τα δημοσιεύματα:

“Το κουβάρι της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται τα ξημερώματα της Κυριακής 28 Οκτωβρίου στο υπόγειο του νυχτερινού κέντρου «Caramela», όπου οι ιδιοκτήτες του οδήγησαν τον 31χρονο επίδοξο δολοφόνο, υπαξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Χρήστο Λουκόπουλο για μια άτυπη, on – camera, ανάκριση. Νωρίτερα, τον είχαν εντοπίσει να κινείται ύποπτα σε παράδρομο της λεωφόρου Συγγρού και είχαν καταφέρει να τον ακινητοποιήσουν με τη συνδρομή γεροδεμένων υπαλλήλων του καταστήματος. Ο Λουκόπουλος ομολόγησε (όπως προκύπτει από τη δικογραφία) ότι την εντολή εξόντωσης του Βουτυράκου έδωσε έτερος επιχειρηματίας της λεωφόρου Συγγρού και ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου «Μούσες», Μπάμπης Λαζαρίδης.

Το παρασκήνιο ήθελε τον Λαζαρίδη να έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα (οικονομικό και γοήτρου) από τη φυγή του καλλιτεχνικού διευθυντή και της υπεύθυνης λογιστηρίου από τις «Μούσες» με προορισμό το ανταγωνιστικό «Caramela», καθώς το μεν πρώτο είχε πλέον αναδουλειές ενώ το άμεσα ανταγωνιστικό λειτουργούσε κάθε βράδυ με αρκετή επιτυχία. Ο Λουκόπουλος ομολόγησε ενώπιον του Γιάννη Βουτυράκου ότι η εντολή που είχε λάβει ήταν να τον πυροβολήσει με μια σφαίρα στο κεφάλι και τρεις στο στήθος με όπλο που του είχε προμηθεύσει ένας εν ενεργεία αστυνομικός! Ο τελευταίος φέρεται να διατηρεί στενές σχέσεις με τον έγκλειστο, σήμερα, στις φυλακές Τρικάλων «αρχινονό» του Χαϊδαρίου, εκτελώντας χρέη πληροφοριοδότη για λογαριασμό του”.

Ο υπαξιωματικός μάλιστα κατόπιν πίεσης του Βουτυράκου (ίσως κατά τη διάρκεια της ιδιωτικής “ανάκρισης”) έστειλε SΜS σε αυτόν που του έδωσε την εντολή δολοφονίας (δηλαδή στον Χρήστο Ρήγα) γράφοντας «περιμένω το κουνέλι, να δω πόσο φορτωμένο είναι»!

Η συνέντευξη Βουτυράκου και η περιγραφή της σχεσης Λουκόπουλου-Ρήγα

Για την κατάθεσή αυτή ενώπιον του Βουτυράκου και του ΑΤ Νέας Σμύρνης έχει μιλήσει σε συνέντευξή του ο ίδιος ο Βουτυράκος. Η σχέση του Λουκόπουλου με τον Ρήγα και τον Λαζαρίδη είναι αδιαμφισβήτητη. Μάλιστα ο Βουτυράκος αναφέρει ότι, μετά την απόπειρα δολοφονίας του, ο Ρήγας τον κάλεσε ο ίδιος τηλεφωνικά:

“- Σου είπε ποιος τον έβαλε να σε σκοτώσει; Μου είπε ο Λαζαρίδης. Και ότι απέναντι τον περίμενε ο Χρήστος Ρήγας, ο οποίος είχε πάρει 15.000 από τον Λαζαρίδη. Είπε ότι τον περίμενε μετά τη «δουλειά» να πάνε στον Λαζαρίδη για να πάρουν τα υπόλοιπα λεφτά. Μετά, άρχισε να μιλάει για άλλες δουλειές…”

“- Γιατί πιστεύεις ότι ο Λουκόπουλος τα αναίρεσε όλα στην ανακρίτρια; Αμα σε εκβιάσουνε, τι θα κάνεις; Σκέφτηκε, φυλακή θα πάω. Λένε ότι το σκηνοθέτησα. Είναι δυνατόν να πήγα στον Λουκόπουλο και να του είπα αναίρεσέ τα; Ποιος έχει τα κονέ στη νύχτα, για πες μου; Ποιος τον πλησίασε; Εγώ έχω τον Ρήγα μαγνητοφωνημένο να λέει ότι είχε ραντεβού ο Λαζαρίδης με τον Λουκόπουλο στην Ευελπίδων. Κάποιος λοιπόν εκβίασε τον Λουκόπουλο.”

“- Από τότε που έγινε το περιστατικό έχεις μιλήσει με κανέναν από τους εμπλεκομένους; Ο μόνος που με έχει πάρει είναι ο Ρήγας. Μου είπε ότι δεν εμπλέκεται αυτός, ότι έχει δύο παιδιά και τα λοιπά. Μου είπε τα πάντα για τον Λαζαρίδη και τον Λουκόπουλο. Δεν τα είπα εγώ, ο Ρήγας…”.

Τόσο πολύ δηλαδή “δεν εμπλέκεται” ο Ρήγας που καλεί τον Βουτυράκο και του λέει “τα πάντα για τον Λαζαρίδη και τον Λουκόπουλο”. Φανταστείτε να εμπλεκόταν κιόλας…

Η διασύνδεση Ρήγα με αστυνομικούς

Στην αφήγηση των εμπλεκόμενων, πανταχού παρόντες είναι φυσικά οι άντρες της ΕΛΑΣ. Η πιο ενδιαφέρουσα πληροφορία που δίνει ο Λουκόπουλος είναι οι σχέσεις του Ρήγα με αστυνομικούς, οι οποίοι εμπλέκονται άμεσα στην πώληση προστασίας και στους εκβιασμούς. Αναφέρονται συγκεκριμενα δύο (2) αστυνομικοί:

“Οι διασυνδέσεις του 47χρονου κακοποιού με αστυνομικούς της Ασφάλειας βρίσκονται στο μικροσκόπιο της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων και σύμφωνα με πληροφορίες προκύπτουν επιβαρυντικά στοιχεία για δύο ακόμα αστυνομικούς που ενεπλάκησαν στον πόλεμο μεταξύ των αντίπαλων ομάδων εκβιαστών.”

Στην κατάθεσή του ο Λουκόπουλος είπε:

“Ωστόσο η κατάθεση του υποψήφιου εκτελεστή περιείχε σειρά στοιχείων και για επίορκους αστυνομικούς. Πρώτα απ΄ όλα υπήρχε αναφορά για έναν 38χρονο αστυνομικό του Τμήματος Διαρρηκτών της ΕΛ.ΑΣ. ο οποίος του έδωσε το όπλο και τις σφαίρες για να σκοτώσει τον Γιάννη Βουτυράκο.

Οπως αναφέρει στην κατάθεσή του ο υπαξιωματικός γνώρισε τον αστυνομικό αυτόν ως φρουρό ενός τοκογλύφου! Στη φρούρηση του ίδιου τοκογλύφου συμμετείχε «για μπούγιο»- όπως χαρακτηριστικά είπε-και άλλος ένας αστυνομικός του Τμήματος Διαρρηκτών.

Οπως είπε ο υπαξιωματικός «ο 38χρονος αστυνομικός ήταν κολλητός του ανθρώπου που μου έδωσε την εντολή της δολοφονίας. Απ΄ ό,τι μου είχε πει, ήξερε από όπλα. Οπως μου έλεγε μπορούσε να βρει ό,τι όπλο ήθελες. Οταν μάλιστα ψάχναμε να δούμε τίνος ήταν κάποιο όπλο, μας έδειξε μια φωτογραφία από το κινητό του όπου εικονιζόταν το όπλο αυτό δίπλα από το μωρό του αστυνομικού(…). Ξέρω επίσης ότι ο αστυνομικός αυτός είχε επιβάλει σε ένα μαγαζί στη λεωφόρο Συγγρού σαν μπράβο κάποιον Κώστα,ο οποίος έπαιρνε 50 ευρώ τη βραδιά. Ο ίδιος άνθρωπος είχε επαφές και με τον Βασίλη Στεφανάκο και έναν ακόμη επιχειρηματία». ”

Ανακεφαλαιώνουμε: ο Ρήγας, σύμφωνα με τον Λουκόπουλο, δούλευε με δύο αστυνομικούς, εκ των οποίων ο ένας ήταν κολλητός του και ήταν ο ίδιος που έδωσε στον Λουκόπουλο το όπλο και τις σφαίρες για να σκοτώσει τον Βουτυράκο. Ο αστυνομικός αυτός – κολλητός του Ρήγα – ειχε επιπλέον επαφές με τον Στεφανάκο.

Η συγκάλυψη της υπόθεσης ή αλλιώς “η Δικαιοσύνη κάνει ανενόχλητη το έργο της”

Κι όμως, παρόλα αυτά τα επαρκεστατα αποδεικτικά στοιχεία, τις καταθέσεις του Λουκόπουλου, τη μαρτυρία του Βουτυράκου, την “ομολογία” του Ρήγα και ούτω καθεξής, το υπ. αριθμ. 878/2008 βούλευμα (“Ένα βούλευμα γλυκό σαν… καραμέλα”) του αρμόδιου Δικαστικού Συμβουλίου Εφετών έκρινε ότι δεν υπήρξε ποτέ απόπειρα ανθρωποκτονίας του Βουτυράκου ούτε συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης. Το Συμβούλιο βασίστηκε στην ανάκληση της κατάθεσήςτου από τον Λουκόπουλο, που ισχυρίστηκε ότι υπό καθεστώς τρόμου είπε όσα είπε τόσο στον Βουτυράκο όσο και στο ΑΤ Νέας Σμύρνης.

Το βούλευμα βέβαια επιβεβαιώνει – με τον τρόπο του… – ότι όλα όσα είπε ο Λουκόπουλος ήταν αληθή. Για παράδειγμα περιγράφοντας τους εκβιασμούς αναφέρει, σύμφωνα πάντα με την Espresso:

“Σημαντικό ρόλο για τη συγκεκριμένη τροπή της υπόθεσης έπαιξαν οι «απαλλακτικές» για τον Λουκόπουλο και τους υπόλοιπους κατηγορουμένους καταθέσεις των επιχειρηματιών που φέρονταν να εκβιάζονταν.Μόλις δύο από αυτούς (μία ιδιοκτήτρια βενζινάδικου και ένας ιδιοκτήτης Internet cafe) υποστήριξαν στην ανακρίτρια πως ο ναυτοδίοπος με την απειλή όπλου τους εκβίαζε και τους αποσπούσε λεφτά. Αλλά και ο τραγουδιστής Νίκος Κουρκούλης περιέγραψε ενώπιον της δικαστικού λειτουργού τον τρόπο με τον οποίο ο κατηγορούμενος επιχείρησε να του «πουλήσει» προστασία, χωρίς ωστόσο να προσδιορίσει αν ο Λουκόπουλος κρατούσε όπλο και χαρακτήρισε το περιστατικό επιπόλαιο, καθόσον ο άγνωστος άνδρας υπαναχώρησε από το καμαρίνι έπειτα από πέντε λεπτά και έκτοτε δεν δέχθηκε ενόχληση”.

Τελικά το Δικαστικό Συμβούλιο παρέπεμψε στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών τον Λουκόπουλο για τα αδικήματα της εκβίασης κατ’ εξακολούθηση, απόπειρας εκβίασης κατ’ εξακολούθηση και παράνομης οπλοφορίας, καθώς και τον αστυνομικό Ιωάννη Πιπέρα για παράβαση του νόμου περί όπλων. Το όνομα, λοιπόν, του αστυνομικού στον οποίο αναφερόταν ο Λουκόπουλος ως “κολλητό” του Ρήγα και εμπλεκόμενο στην υπόθεση, παρέχοντας τον οπλισμό, είναι Ιωάννης Πιπέρας.

Ο Πιπέρας δεν ήταν χτεσινός: κατηγορούταν ήδη για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση με τους Ριζάι, Στεφανάκο, Κουτελιέρο και Κάτσιο. Ο Λουκόπουλος είχε εξάλλου αναφερθεί στη γνωριμία του αστυνομικού – κολλητού του Ρήγα – με τον Στεφανάκο και η σχέση αυτή ομολογείται από τον ίδιο τον Πιπέρα και εξιστορείται αναλυτικά εδώ. Ο Πιπέρας όμως αθωώθηκε τόσο πρωτόδικα όσο και δευτερόδικα για αυτή την κατηγορία…

Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η υπηρεσιακή πορεία του Πιπέρα: “Σχηματίστηκε δικογραφία, εστάλη στον εισαγγελέα, ασκήθηκαν διώξεις για παράβαση καθήκοντος κατά του αστυνομικού σε βαθμό κακουργήματος και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και ξεκίνησε εσωτερική… ΕΔΕ. Αφέθηκε ελεύθερος από τον ανακριτή, με περιοριστικούς όρους, τον περασμένο Φεβρουάριο. Στο μεταξύ χρονικό διάστημα, τίποτε το ιδιαίτερο δεν επέβαλε η ΕΛ.ΑΣ. στον αστυνομικό. Αποσπάστηκε σε τμήμα του κέντρου της Αθήνας”, δηλαδή, για να μη μιλάμε με κωδικούς, στο Αστυνομικό Τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα. Το επιβεβαιώνει εξάλλου η 565/2009 απόφαση του Αρείου Πάγου που, απέναντι στην άρνηση του Πιπέρα ότι γνώριζε τον Λουκόπουλο, παρατηρεί: “πως είναι δυνατόν ενώ ο ίδιος ούτε καν γνωρίζει κατ’ όψη τον συγκατηγορούμενό του, ούτος (σσ: ο Λουκόπουλος) να γνωρίζει προσωπικά του στοιχεία και συγκεκριμένα ότι υπηρετεί στο Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα, ενώ παλιότερα υπηρετούσε στο Τμήμα Διαρρηκτών, οδηγούσε δίκυκλη μοτοσικλέτα, μάρκας “VARADER0″ και του είχε δείξει φωτογραφία από το κινητό του, το πιστόλι να είναι δίπλα στο μωρό του…”.

Σε συνέντευξη που δίνει ο Λαζαρίδης στον Χίο, αναφερεται εκτός από το όνομα του Πιπέρα και το όνομα ενός δεύτερου αστυνομικού, του Γκούμα. Ο Λαζαρίδης βέβαια υποδύεται τον άσχετο τόσο για τον Ρήγα όσο και για τον Πιπέρα. Όμως αναφέρει τα εξής για τον Γκούμα:

“Ο Γκούμας όμως είναι ένα παιδί που το κατήγγειλα και στο Εσωτερικών Υποθέσεων. Τον παρουσιάζουν ως φίλο και κολλητό μου, ότι πάει και εκβιάζει για λογαριασμό μου κι εγώ τον είχα καταγγείλει. Οταν μου είχαν ξανακλέψει για δεύτερη φορά το αυτοκίνητο, πάλι ο Μαρμαράς το βρήκε, που ήξερε τους κλέφτες. Πήγα με έναν άνθρωπο να πάρω το αυτοκίνητο, που δεν θέλω να αναφέρω ποιος είναι, και μέσα σε ένα Civic χωρίς πινακίδες εμφανίζεται ένας τύπος που σήμερα είναι αστυνόμος A’, έρχεται δίπλα σε εμένα και μου δίνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου, το 1998. Σημερινός αξιωματικός στον Πειραιά ή σε κάποιον υπουργό. Το όνομά του το έχω και θα το δώσω εκεί που πρέπει. Και αυτός τότε ήταν υπαστυνόμος στη Δίωξη Ναρκωτικών και ήταν κολλητοί με τον Γκούμα, και φοβόμουν μήπως μου κάνουν κανένα παιχνίδι και με στήσουνε με ναρκωτικά. Θα πάω να τα καταθέσω όλα. Θα καταθέσω για κάποιους ΕΚΑΜίτες και τι σχεδιάσανε να κάνουνε σε έναν γνωστό επιχειρηματία κάτω στην παραλία, έναν πολύ γνωστό τραγουδιστή που τον πυροβολήσανε έξω από το σπίτι του.”

Η δολοφονία Λαζαρίδη, κατά δήλωση Βλαστού, από Βουτυράκο και Ρήγα.

Η συνέχεια της ιστορίας σημαδεύεται βέβαια από τη δολοφονία του Λαζαρίδη στις 12/12/2008, για την οποία πολλάέχουν γραφτεί. Η δολοφονία Λαζαρίδη ήταν κομμάτι ενός κανονικού πολέμου, μιας σειράς δολοφονιών επιχειρηματιών της νύχτας. Για την δολοφονία Λαζαρίδη, καταλαβαίνουμε ότι συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν καποιοι ως εκτελεστές. Αυτό όμως που έχει τεράστιο ενδιαφέρον είναι ότι σε τηλεφωνική επικοινωνία του Παναγιώτη Βλαστού και του Γιώργου Τρομπούκη που υπεκλάπη από την ΕΥΠ, οι δύο κατάδικοι αναφέρουν τον Βουτυράκο και “έναν Ρήγα” ως υπεύθυνους της δολοφονίας! Παραθέτουμε όλο το δημοσίευμα:

“Δύο ανθρώπους κατονομάζουν ως τους ανθρώπους που έβγαλαν από τη μέση τον επιχειρηματία και ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου “Μούσες” Μπάμπη Λαζαρίδη, οι Παναγιώτης Βλαστός και Γιώργος Τρομπούκης στις τηλεφωνικές συνομιλίες της ΕΥΠ που υπεκλάπησαν από τα τηλέφωνα των φυλακών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας οι δύο κατηγορούμενοι λένε στις συνομιλίες ότι τον Λαζαρίδη τον έβγαλε από τη μέση ο ιδιοκτήτης του κέντρου “Caramela” της Λεωφόρου Συγγρού Βουτυράκος (δεν διευκρινίζεται ποιο από τα δύο αδέρφια) και ένας Ρήγας που τον είχε στο μαγαζί του ο Λαζαρίδης. Οι Βλαστός-Τρομπούκης επικαλούνται και τη μαρτυρία της μάνας του Λαζαρίδη Μαρίας που κατονομάζει (κατά δήλωση του Τρομπούκη) το Ρήγα. Από την συζήτηση και τους διαλόγους οι δύο κατηγορούμενοι δεν παραθέτουν στοιχεία παρά μόνον δηλώσεις στο τύπο, φήμες και ακούσματα από το χώρο της νύχτας και του υπόκοσμου.

Οι Βλαστός-Τρομπούκης για το θέμα Λαζαρίδη, όπως και γι’ αυτό του Αναγνωστόπουλου φαίνεται να ξέρουν περισσότερα από ότι λένε, όπως και για τη δολοφονία Αυτιά. Όμως στις συνομιλίες, δεν τα λένε. Επίσης ο Τρομπούκης αποκαλεί τον μακαρίτη τον Λαζαρίδη φίλο του, η πιάτσα όμως οργίαζε μετά την ανθρωποκτονία του συντρόφου της Αγγελικής Ηλιάδη ότι ο Λαζαρίδης είχε δανειστεί από τον Τρομπούκη ποσό της τάξεως των 800-1 εκατομμύριο ευρώ.”

Φανταζόμαστε ότι θα έχετε προσέξει ήδη μια λεπτομέρεια: το καλύτερο ρεπορτάζ για τα τεκταινόμενα στη νύχτα το έχει ο Στέφανος Χίος, ο δημοσιογράφος που στη συνέχεια μέσω του Μακελειού έγινε κραυγαλέος σύμμαχος της ναζιστικής συμμορίας του Μιχαλολιάκου και του Ρήγα. Αν θα θέλαμε να συγκρίνουμε το ρεπορτάζ του με αυτό κάποιου άλλου συναδέλφου του, θα τολμούσαμε να αναφέρουμε μόνο το όνομα του Άρη Σπίνου. Το άρθρο “Τα «big boss» της παραλιακής και της Συγγρού” με ημερομηνία 19/08/2012 είναι πραγματικά μια εγκυκλοπαίδεια γνώσεων για μας τους αδαείς. Από τον Στιβ Κακέτση μέχρι τον Βίκτωρα Ρέστη και από τον Πέτρο Κωστόπουλο μέχρι τον Στράτο Γιδόπουλο, ο Σπίνος είναι άψογα ενημερωμένος. Είχε εξάλλου και τα δικά του μπλεξίματα με το νόμο σε υποθέσεις εκβιασμών και προστασίας. Θυμίζουμε ότι ο πολυπράγμων Σπίνος είχε διατελέσει Διοικητής του Νοσοκομείου της Νίκαιας, διορισμένος από τον τότε Υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμοπουλο, στη συνέχεια πολιτεύτηκε με το ΛΑΟΣ, για να φτάσει σήμερα να είναι βασικός αρθρογράφος της φιλοναζιστικής εφημερίδας Ακρόπολις (του γνωστούΜαυρίκου, πρώην διοικητή νοσοκομείου επίσης επί Αβραμόπουλου) και υποψήφιος βουλευτής με την Χρυσή Αυγή. Είναι τελικά πολυδαίδαλο το αποχετευτικό δίκτυο της δεξιάς πολυκατοικίας…

Οι δολοφονίες στο Χαλάνδρι

Στις 26/02/2009, δύο άνθρωποι βρίσκονται δολοφονημένοι σε κατοικία στο Χαλάνδρι: ο 48χρονος Μιλτιάδης Μουτάφης γνωστός αστρολόγος, κατά δήλωσή του «Καθηγητής Αστρολογίας – Συγγραφέας, Πρόεδρος της Πανελλήνιας Αστρολογικής και Παραψυχολογικής Εταιρείας Ο ΣΕΙΡΙΟΣ» και η γραμματέας του Παρασκευή Γκέζου.Όπως λέει το Βήμα:

“Το έγκλημα έγινε στις 26 Φεβρουαρίου 2009 στο διαμέρισμα του πρώτου ορόφου πολυκατοικίας επί της οδού Κισσάβου στο Χαλάνδρι, το οποίο χρησιμοποιούσαν ως επαγγελματικό χώρο ο αστρολόγος και η συνεργάτις του. Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις των αστυνομικών ο δράστης του διπλού εγκλήματος ήταν γνωστός των θυμάτων, καθώς στο διαμέρισμα δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης.”

Για δύο χρόνια, η ΕΛΑΣ θα αναζητεί τους δράστες του φονικού. Μέχρι που, τελικά, θα συλληφθεί ο Χρήστος Ρήγας, γνωστός πλέον ως υποψήφιος περιφερειάρχης της Χρυσής Αυγής. Η εξιχνίαση του εγκλήματος από την ΕΛΑΣ περιγραφεται ως εξής:

Όλα ξεκινάνε με “ανώνυμη τηλεφωνική καταγγελία” ότι υπαρχει σε έναν αποθηκευτικό χώρο στα Σπάτα ένα όπλο που συνδέεται με τη δολοφονία.

“Οι αστυνομικοί φθάνουν, τελικά, στη σύλληψη του 37χρονου Ρήγα, όταν σε κάποιο κτήμα στα Σπάτα βρίσκεται θαμμένο ένα πιστόλι των 9 χιλιοστών, το όπλο που φέρεται να έκοψε το νήμα της ζωής των Μουτάφη και Γκέζου.

Η πρώτη μαρτυρία που δείχνει ως δολοφόνο τον Ρήγα είναι εκείνη του ιδιώτη του ακινήτου, ο οποίος στην αρχή θεωρούνταν ύποπτος για το έγκλημα. Λέει στους αστυνομικούς ότι το όπλο το έθαψε εκεί ο υποψήφιος περιφερειάρχης. Κάπου εκεί ξεκινά το θρίλερ.

Στην κατάθεση, ο προαναφερόμενος ιδιώτης κατονομάζει απερίφραστα τον 37χρονο ως δράστη της δολοφονίας του αστρολόγου. Λέει, μάλιστα, ότι το όπλο της δολοφονίας μοιάζει με ένα όπλο το οποίο του είχε δείξει ο φερόμενος ως δράστης λίγες ημέρες πριν. «Ο Χ. Ρ. μου είχε δείξει το όπλο του 20-25 μέρες πριν συλληφθώ και μου είπε ότι ήταν συλλεκτικό και μου ζήτησε πετρέλαιο, για να το τρίψει» αναφέρει.

Η δεύτερη κατάθεση που «καίει» τον 37χρονο προέρχεται από έναν πρώην υπαξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού ονόματι Χ. Λ.. Ισχυρίζεται ότι, τρεις ημέρες μετά το έγκλημα στο Χαλάνδρι και συγκεκριμένα την 1η Μαρτίου του 2009, συναντήθηκε με τον φερόμενο ως δράστη, ο οποίος σε κατάσταση σοκ, όπως λέει, του έδωσε το όπλο του εγκλήματος και του ζήτησε να το «καθαρίσει» (δηλαδή να καθαρίσει το μητρώο του και την κάννη, ώστε να μην ανιχνεύεται το αποτύπωμά του).

Αφού το καθάρισε, συναντήθηκαν και πήγαν σε ένα περίφραχτο χωράφι, όπου ο Χ. Ρ. άνοιξε το λουκέτο της πόρτας του χωραφιού. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τον εν λόγω μάρτυρα, ο 37χρονος τον οδήγησε δίπλα σε ένα φορτηγό, που βρισκόταν μέσα στο χωράφι, άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και άφησε το όπλο.”

“…Οι αξιωματικοί προχώρησαν στην άρση απορρήτου του κινητού τηλεφώνου του μέλους της Χρυσης Αυγής και διαπίστωσαν από τις καταγραφές των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας ότι βρισκόταν την ημέρα και την ώρα του εγκλήματος στη συγκεκριμένη περιοχή του Χαλανδρίου.”

Οι εκτιμήσεις των αστυνομικών είναι ότι ο αστρολόγος, γνωστός ως “Κόκκινος Βαρώνος”, είχε οικονομικές οφειλές και ότι η δολοφονία του έγινε δυνάμει “συμβολαίου θανάτου”. Εντύπωση προκαλούν δύο ακόμα γεγονότα: το ένα είναι ότι ο Ρήγας έχει συλληφθεί στο κεντρο της Αθήνας “στις 21 Φεβρουαρίου 2010, ύστερα από αντιρατσιστικό συλλαλητήριο διότι στην κατοχή του βρέθηκε ένα πιστόλι Zastava καθώς και ένας γεμιστήρας”. Η σύλληψη αυτή γίνεται αφορμή για έρευνες στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην περιοχή, οι οποίες όμως αποβαίνουν “άκαρπες”. Και το δεύτερο είναι ότι ο Λουκόπουλος “έχει συλληφθεί στις 11 Ιουλίου 2010 για την προσπάθεια κατασκευής βόμβας-«μαμούθ» στην Πάρνηθα! Οπως είχε αναφερθεί τότε στην ακακοίνωση της Αστυνομίας, ο αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός ήταν μία φιάλη υγραερίου 12,2 λίτρων, μια μπαταρία αυτοκινήτου 12 volt και συνδεσμολογία με καλώδια και ηλεκτρονικό δέκτη. Στην κατοχή του 35χρονου είχαν βρεθεί ακόμη ένα περίστροφο 357 Magnum, μάρκας Taurus, με δώδεκα φυσίγγια των 0,38 mm”.

Τελικά, ο Ρήγας αθωώνεται για τις δύο δολοφονίες. Σε όλη τη διάρκεια αυτής της ποινικής εμπλοκής, ο Ρήγας ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει τίποτα και κανέναν. Είναι τόσο σημαντική η αθώωση του Ρήγα που ο Μιχαλολιάκος, μόλις την πληροφορείται, στέλνει ο ίδιος μήνυμα στους “συναγωνιστές” του για να τους ενημερώσει. Ο Ρήγας δεν είναι ένα “απλό” μέλος της Χρυσής Αυγής. Και βέβαια, η δικογραφία της απαγωγής Παναγόπουλου, με κατηγορούμενο τον Βλαστό και άλλους, μόνον τυχαία δεν βρέθηκε στον σκληρό δίσκο του Φύρερ της ναζιστικής συμμορίας Μιχαλολιάκου.

Συμπέρασμα: Αν οι ναζί της Χρυσής Αυγής έχουν απορία για το ποιά κυκλώματα ποινικών βρίσκονται πίσω από κάποιον εκρηκτικό μηχανισμό στις συμμορίτικες φωλιές που αποκαλούν “γραφεία” τους, δεν έχουν παρά να τους πάρουν τηλέφωνο και να τους ρωτήσουν.

(Διαβάστε περισσότερα για όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό της συμμορίας στη σελίδα: Τα μυστικά του βάλτου. Για να ενημερώνεστε για τις νέες μας αναρτήσεις, κάντε λάικ στη σελίδα μας στο Facebook: Για την Πολιτική Αγωγή του αντιφασιστικού κινήματος – Jailgoldendawn).

Πηγή