Εδώ και 6 νύχτες, από την προηγούμενη Κυριακή, ταραχές σημειώνονται καθημερινά στα προάστια της Στοκχόλμης, πρωτεύουσας της Σουηδίας. Μέχρι το βράδυ της Παρασκευής, η αστυνομία είχε συλλάβει 29 άτομα και ζητούσε ενισχύσεις από τις πόλεις Gothenburg και Malmö, τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μετά την Στοκχόλμη.
Αφορμή για τις ταραχές ήταν η δολοφονία ενός 69χρονου Πορτογάλου μετανάστη, από την αστυνομία. Ο 69χρονος, του οποίου το όνομα δεν έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί, είχε μεταναστεύσει στην Σουηδία πριν από 30 χρόνια.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε σε συνέντευξη του στην σουηδική ταμπλόιντ «Aftonbladet» ο κουνιάδος του θύματος, Risto Kajanto, ο 69χρονος είχε βγει με την σύζυγό του έξω για φαγητό και καθώς επέστρεφαν σπίτι τους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια συμμορία νεαρών. Ο άνδρας επέστρεψε στο διαμέρισμά του και σύμφωνα με όσα αναφέρονται, βγήκε στο μπαλκόνι του κραδαίνοντας ένα μαχαίρι προς το μέρος των νεαρών, οι οποίοι μετά από λίγο αποχώρησαν.
Λίγο αργότερα στο σημείο κατέφθασε η αστυνομία και το ζευγάρι, πιστεύοντας ότι πρόκειται για την συμμορία των νεαρών, αρνήθηκε να ανοίξει την πόρτα.
Παρότι η σύζυγος του θύματος είπε στους αστυνομικούς ότι δεν χρειάζονται πια την βοήθεια τους, αυτοί εισέβαλαν στο διαμέρισμα, πυροβολώντας και σκοτώνοντας τον άνδρα της μπροστά στα μάτια της.
«Αυτά είναι όσα μου είπε η αδερφή μου. Αλλά ήταν σε κατάσταση σοκ», λέει ο Risto.
Αργότερα την ίδια νύχτα, νεολαίοι στο Husby, το βορειοδυτικό προάστιο της Στοκχόλμης, όπου έλαβε χώρα η δολοφονία του 69χρονου, πυρπόλησαν αυτοκίνητα και πέταξαν πέτρες εναντίον των αστυνομικών. Κατά την διάρκεια των πέντε επόμενων νυχτών, οι ταραχές εξαπλώθηκαν σε άλλες φτωχότερες περιοχές στη δυτική και νότια Στοκχόλμη, με αποτέλεσμα πάνω από 300 αυτοκίνητα, ένα κατεστραμμένο Αστυνομικό Τμήμα και άμεση ανάγκη για ενίσχυση των αστυνομικών δυνάμεων της Στοκχόλμης.
ίναι η τρίτη φορά που ξεσπάνε ταραχές στην Σουηδία τα τελευταία πέντε χρόνια. Το 2008, εκατοντάδες νεαροί έδωσαν μάχες με την αστυνομία μετά το κλείσιμο ενός τεμένους στην πόλη Malmö, ενώ το 2010 νεαροί πυρπόλησαν ένα αστυνομικό τμήμα στο Rinkeby, ένα προάστιο της Στοκχόλμης.
Τα γεγονότα της Στοκχόλμης γκρεμίζουν τον μύθο που υποστηρίζει ότι το «σκανδιναβικό μοντέλο» έχει με κάποιο τρόπο θωρακίσει την Βόρεια Ευρώπη από την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Αντίθετα, η συστημική οικονομική και κοινωνική κρίση και η τεράστια άνοδος της ανισότητας προκαλούν ασυγκράτητες και εκρηκτικές κοινωνικές εντάσεις.
Από την πλευρά του ο Σουηδός Πρωθυπουργός, Fredrik Reinfeldt, του δεξιού κόμματος των «Μετριοπαθών», απάντησε στην αστυνομική δολοφονία και τις ταραχές που ακολούθησαν, κατηγορώντας τη νεολαία: «Έχουμε ομάδες νεαρών που θεωρούν ότι μπορούν και πρέπει να αλλάξουν την κοινωνία με τη βία. Ας είμαστε σαφείς: Αυτό δεν είναι εντάξει. Δεν μπορούμε να κυβερνηθούμε δια της βίας.»
Στην πραγματικότητα, όπως και στις παρόμοιες ταραχές του 2005 στη Γαλλία και του 2011 στη Βρετανία, οι ταραχές της Στοκχόλμης, αντικατοπτρίζουν τόσο τις όλο και πιο απελπιστικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες και οι νέοι της Ευρώπης όσο και αδιαφορία που δείχνει το πολιτικό σύστημα για τις ανάγκες της εργατικής τάξης.
Τις τελευταίες δεκαετίες το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το οποίο κυριαρχούσε στην σουηδική πολιτική σκηνή καθ’ όλη την διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, επιχείρησε να ιδιωτικοποιήσει κρατικά περιουσιακά στοιχεία, να απορρυθμίσει την οικονομία και να γκρεμίσει το «κράτος πρόνοιας». Η εκλογική του δύναμη έπεσε σε ιστορικά χαμηλά. Αυτό οφειλόταν τόσο στην δεξιές κοινωνικές του πολιτικές όσο και στην στήριξη πολεμικών εκστρατειών στο εξωτερικό από κοινού με το κόμμα των «πρασίνων» και το κόμμα της «αριστεράς». Αυτά τα δύο κόμματα συνέπηξαν μια «Κοκκινο-πράσινη» συμμαχία με τους σοσιαλδημοκράτες από το 2008 μέχρι το 2010.
Το 2011, τα παραπάνω κόμματα στήριξαν την απόφαση της κυβέρνησης συνεργασίας του Reinfeldt για συμμετοχή της Σουηδίας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη, για τις ανάγκες της οποίας η Σουηδία παρείχε στο ΝΑΤΟ οχτώ μαχητικά αεροσκάφη.
Σε αυτό το αντιδραστικό πολιτικό κλίμα, το κράτος έχει μετακινηθεί στην αναζωπύρωση των φυλετικών εντάσεων και του αντιμεταναστευτικού αισθήματος. Σχετικές καταγγελίες που έχουν γίνει από την αρχή της χρονιάς κάνουν λόγο για επιλεκτικούς αστυνομικούς ελέγχους σε σκουρόχρωμους νεολαίους στον υπόγειο σιδηρόδρομο.
Όπως αναφέρουν τοπικές οργανώσεις στην Στοκχόλμη, κατά την διάρκεια των ταραχών οι Σουηδοί μπάτσοι αποκαλούσαν τους νέους που λάμβαναν μέρος στις συγκρούσεις «αλήτες», «μαϊμούδες», «πίθηκους» και «νέγρους».
Πολλοί από τους μετανάστες της Σουηδίας εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους επειδή σπαράσσονται από ιμπεριαλιστικούς πολέμους, σχεδόν το 50% των 43900 αιτούντων άσυλο στην Σουηδία το 2012, ήταν από τη Σομαλία, τη Συρία και το Αφγανιστάν.
Στη Σουηδία, το ποσοστό ανεργίας των μεταναστών βρίσκεται στο 16% και είναι σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τον εθνικό μέσο όρο.
Η οικονομική κατάσταση των ντόπιων Σουηδών εργαζομένων και της νεολαίας γίνεται όλο και πιο επισφαλής από την έναρξη της παγκόσμιας ύφεσης και της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Το συνολικό ποσοστό ανεργίας των νέων ηλικίας 15-24 ετών ανήλθε στο 25,1% από το 22,2% που ήταν έναν χρόνο πριν.
Παρά το γεγονός ότι οι ταραχές ξεκίνησαν από το φτωχό και κατοικούμενο κυρίως από μετανάστες προάστιο του Husby, ο εκπρόσωπος της αστυνομίας της Στοκχόλμης Kjell Lindgren δήλωσε ότι πλέον έχουν επεκταθεί και σε περιοχές τις πόλεις όπου δεν είναι τόσο υψηλή η συγκέντρωση μεταναστών.
Όπως δήλωσε στο BBC: «Οι συνάδελφοι μου αναφέρουν ότι οι άνθρωποι στους δρόμους είναι ένα μίγμα από κάθε είδους ανθρώπων, που μπορείτε να σκεφτείτε. Έχουμε Σουηδούς, έχουμε πολύ νέους ανθρώπους, έχουμε ανθρώπους ηλικίας 30 με 35».
Η συμμετοχή πλατύτερων στρωμάτων του πληθυσμού στις ταραχές, συμπεριλαμβανομένων των ντόπιων Σουηδών, αντικατοπτρίζει τις ολοένα και εντονότερες εντάσεις εντός της σουηδική κοινωνίας. Η κοινωνική ανισότητα αυξάνεται ραγδαία στην Σουηδία από την δεκαετία του ’90.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), αν και τα ποσοστά όσων ζουν στην «απόλυτη» φτώχεια είναι μικρά, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών αυξάνεται ταχύτερα στη Σουηδία απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη μεγάλη χώρα. Μεταξύ του 1995 και του 2010, η Σουηδία έπεσε 14 θέσεις στην κατάταξη της εισοδηματικής ανισότητας.
Ίσως ακόμα πιο εντυπωσιακή από την αύξηση της ανισότητας των εισοδημάτων, είναι η αύξηση της ανισότητας του συνολικού πλούτου. Από το 2007, το πλουσιότερο 1% των σουηδικών νοικοκυριών ελέγχει το 29% του πλούτου της χώρας και το 10% το 72%.
Πηγή: World Socialist Web Site
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ εκτονώνεστε ...