Αμέσως μετά την κατάρρευση του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού», μόλις ανέλαβε την εξουσία η κυβέρνηση που προέκυψε από ελεύθερες και πλουραλιστικές εκλογές στην Αλβανία, πρώτο μέλημά της ήταν, ικανοποιώντας και το κοινό αίσθημα, να δικαστούν τα μέλη του Πολίτ Μπιρό. Αλλά και πρώην υπουργοί, μέλη των οικογενειών τους και άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι που στήριζαν τη δικτατορία. Όλοι αυτοί άρχισαν να περνούν από «κόσκινο». Χαρακτηριστικότερη όλων, όμως, είναι η περίπτωση της χήρας του δικτάτορα, Ενβέρ Χότζα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η γυναίκα του Χότζα ήταν η πρώτη που κάθισε στο σκαμνί, από τη στιγμή που ο ίδιος ο δικτάτορας πέθανε το ’85 και τον θρηνήσαμε με όλες τις τιμές. Επειδή όμως, δεν είχε ποτέ, κάποιας σοβαρής σημασίας, κυβερνητική θέση, η έρευνα στράφηκε σε πιθανές οικονομικές ατασθαλίες της οικογένειας. Το μυαλό όλων πήγε, και δικαίως, στο συλλογισμό πως, «45 χρόνια πρώτη οικογένεια της χώρας, φαντάσου τι θα έχει φάει αλλά κυρίως, τι θα έχει κρύψει». Ήταν η πιο σίγουρη οδός να μπει φυλακή.
Παρά την εξαντλητική έρευνα, όμως, προς μεγάλη απογοήτευση πολλών,
δεν βρέθηκε τίποτα που να την ενοχοποιεί. Δεν βρέθηκε πουθενά να έχει
αποκομίσει οικονομικά οφέλη, από την απόλυτη εξουσία του άνδρα της. Να
προσθέσω εδώ επίσης πως, ούτε της οικογένειας του δικτάτορα Χότζα, ούτε
και άλλων μελών των κυβερνήσεών του, παρά τις εξαντλητικές και επί
χρόνια έρευνες, δεν βρέθηκαν ποτέ περιουσιακά στοιχεία στην κατοχή τους.
Όλοι τους, μετά τις ποινές που εξέτησαν με διάφορες κατηγορίες,
μετακόμισαν από τις κρατικές βίλες και έμειναν σε ενοίκιο. Ούτε ένας δεν
είχε δικό του σπίτι, ούτε ένας δεν είχε λεφτά σε τράπεζα!
Έτσι λοιπόν, και επειδή τίποτα δεν μπορούσε να ενοχοποιήσει τη χήρα του δικτάτορα, που να σχετίζεται με οικονομικά σκάνδαλα, βρέθηκε κάτι που δεν μπορούσε να το αμφισβητήσει και αρκούσε για να της απαγγελθούν κατηγορίες. Αυτό ήταν η κατανάλωση καφέδων στη κηδεία του άνδρα της, με λεφτά του κρατικού προϋπολογισμού. Το… αστρονομικό ποσό που διαπιστώθηκε πως είχε καταχραστεί, έφτανε στα χίλια διακόσια δολάρια! Έκανε η ίδια αυτή τη σπατάλη; Δεν είχε σημασία. Απολογήθηκε, δεν έπεισε τους δικαστές με κανένα άλλοθι και μπήκε φυλακή. Προς «ικανοποίηση του κοινού αισθήματος» αλλά και των κατηγόρων της. Μερικοί εκ των οποίων, βέβαια ήταν υπόλογοι για πολλά περισσότερα. Αργότερα μάλιστα θα πλούτιζαν χωρίς όρια, κάνοντας τα 1200 δολάρια να μοιάζουν με ανέκδοτο.
Το θυμήθηκα αυτό επειδή τους καφέδες της χήρας μου θυμίζει η περίπτωση Παπακωνσταντίνου. Χωρίς κάτι που να τον εμπλέκει σε παρανομία, σε κάποιο οικονομικό σκάνδαλο ή κάτι που να δείχνει πως πλούτισε παράνομα ή νόμιμα, πάει στο σκαμνί. Κάτι έπρεπε να βρεθεί, όμως, για αυτό. Και η «αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ», που προσωπικά, αδυνατώ να πιστέψω πως θα έκανε τέτοια χοντράδα, και από τη στιγμή που η λίστα «έφερνε βόλτες» τόσο καιρό, ήταν η τέλεια αφορμή. Ας είναι «προϊόν παράνομης υποκλοπής μυστικών υπηρεσιών» όπως λέει το ΠΑΣΟΚ (που ψηφίζει ενθουσιωδώς για την παραπομπή), ας μην έχει «αξιοποιήσιμα στοιχεία» όπως λέει ο κύριος Διώτης, ας είναι οι ξαδέλφες κόρες πρώην υπουργού της ΝΔ, ας έγιναν οι καταθέσεις μέχρι το 2007, όταν κυβερνούσε η ΝΔ μόνη της. Όπως και στην περίπτωση της χήρας, κάτι έπρεπε να βρεθεί. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στην Ελλάδα, λίγο ενδιαφέρει το «κοινό αίσθημα» αν στέκει αυτή η κατηγορία ή αν θα είχε οφέλη ο ίδιος από αυτό. Υπάρχει και άλλη ομοιότητα με τους καφέδες της χήρας. Μερικοί από αυτούς που σπεύδουν να κατηγορούν τον Παπακωνσταντίνου, μπορεί, αύριο μεθαύριο, να βρεθούν στη θέση του. Και όχι μόνο για «καφέδες».
Πηγή
Έτσι λοιπόν, και επειδή τίποτα δεν μπορούσε να ενοχοποιήσει τη χήρα του δικτάτορα, που να σχετίζεται με οικονομικά σκάνδαλα, βρέθηκε κάτι που δεν μπορούσε να το αμφισβητήσει και αρκούσε για να της απαγγελθούν κατηγορίες. Αυτό ήταν η κατανάλωση καφέδων στη κηδεία του άνδρα της, με λεφτά του κρατικού προϋπολογισμού. Το… αστρονομικό ποσό που διαπιστώθηκε πως είχε καταχραστεί, έφτανε στα χίλια διακόσια δολάρια! Έκανε η ίδια αυτή τη σπατάλη; Δεν είχε σημασία. Απολογήθηκε, δεν έπεισε τους δικαστές με κανένα άλλοθι και μπήκε φυλακή. Προς «ικανοποίηση του κοινού αισθήματος» αλλά και των κατηγόρων της. Μερικοί εκ των οποίων, βέβαια ήταν υπόλογοι για πολλά περισσότερα. Αργότερα μάλιστα θα πλούτιζαν χωρίς όρια, κάνοντας τα 1200 δολάρια να μοιάζουν με ανέκδοτο.
Το θυμήθηκα αυτό επειδή τους καφέδες της χήρας μου θυμίζει η περίπτωση Παπακωνσταντίνου. Χωρίς κάτι που να τον εμπλέκει σε παρανομία, σε κάποιο οικονομικό σκάνδαλο ή κάτι που να δείχνει πως πλούτισε παράνομα ή νόμιμα, πάει στο σκαμνί. Κάτι έπρεπε να βρεθεί, όμως, για αυτό. Και η «αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ», που προσωπικά, αδυνατώ να πιστέψω πως θα έκανε τέτοια χοντράδα, και από τη στιγμή που η λίστα «έφερνε βόλτες» τόσο καιρό, ήταν η τέλεια αφορμή. Ας είναι «προϊόν παράνομης υποκλοπής μυστικών υπηρεσιών» όπως λέει το ΠΑΣΟΚ (που ψηφίζει ενθουσιωδώς για την παραπομπή), ας μην έχει «αξιοποιήσιμα στοιχεία» όπως λέει ο κύριος Διώτης, ας είναι οι ξαδέλφες κόρες πρώην υπουργού της ΝΔ, ας έγιναν οι καταθέσεις μέχρι το 2007, όταν κυβερνούσε η ΝΔ μόνη της. Όπως και στην περίπτωση της χήρας, κάτι έπρεπε να βρεθεί. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στην Ελλάδα, λίγο ενδιαφέρει το «κοινό αίσθημα» αν στέκει αυτή η κατηγορία ή αν θα είχε οφέλη ο ίδιος από αυτό. Υπάρχει και άλλη ομοιότητα με τους καφέδες της χήρας. Μερικοί από αυτούς που σπεύδουν να κατηγορούν τον Παπακωνσταντίνου, μπορεί, αύριο μεθαύριο, να βρεθούν στη θέση του. Και όχι μόνο για «καφέδες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ εκτονώνεστε ...