Το ΦΠΑ του θανάτου

Η φρίκη έχει πρόσωπο. Η φρίκη είναι μια αφιερωματική πινακίδα στη βιτρίνα ενός φωτογραφείου έξω από το Α’ Νεκροταφείο: «Στην Ντόρα μου, από την αγαπημένη της μανούλα», με φωτογραφία του νεκρού κοριτσιού και επιστολή της στη μητέρα, που την παρηγορεί και την προτρέπει να φροντίζει από εδώ και μπρος τον μπαμπά (από το Death and Social Change in Greece, 1989, Jill Dubisch). Ποια δύναμη είναι αυτή που κάνει μια χαροκαμένη μάνα να παραγγέλνει, αντί να φτιάχνει η ίδια, το αφιέρωμα στον τάφο του παιδιού της; Πώς ο καταναλωτισμός εισχώρησε ακόμα και στον θάνατο; Υποτίθεται ότι ο πόνος της μάνας είναι ο υπέρτατος σπαραγμός, το τέλος της οδύνης, όπου η ανθρώπινη εμπειρία εκφράζεται εντελώς γυμνή, απροσποίητη κι αφτιασίδωτη. Έτσι υποτίθεται, δηλαδή, γιατί σήμερα η πενθούσα οικογένεια έχει να επιλέξει από τόσες υπέροχες προσφορές που της παρέχει απλόχερα η βιομηχανία του θανάτου – με ΦΠΑ 13% οι περισσότερες – για να τιμήσει τον νεκρό και να εκφράσει τον σπαραγμό της:
-Τελετή & τρισάγιο
-Δικαιώματα ναού (ο κλιματισμός συνήθως χρεώνεται έξτρα)
-Στολισμός ναού
-Φέρετρο (νοβοπάν, τριανταφυλλιά, καρυδιά ή δρυς, αμερικάνικου ή ιταλικού τύπου)
-Ψάλτης και νεωκόρος
-Έξτρα ιερείς
-Αρχιμανδρίτης
-Αρχιερέας
-Φρακοφόροι
-Εργάτες (σκαπτικά & φιλοδωρήματα)
-Θέση στο κοιμητήριο (Α, Β ή Γ θέση, χρέωση αναλόγως)
-Μνημείο
-Αξεσουάρ μνημείου (πουλάκια, αγγελάκια, αγαλματάκια με τον Χριστό ή την Παναγία, αγιογραφίες, ποιήματα επί του μνημείου κ.α.)
-Κεριά (μιας μέρας, δύο ημερών, τριών, τεσσάρων, εβδομαδιαία, ηλεκτρικά)
-Καντήλι
-Σταυρός
-Εικόνα & βάση
-Άνθη φέρετρου
-Άνθη μνημείου (φυσικά ή τεχνητά)
-Κορδέλες
-Σετ σεντόνι
-Σάβανο
-Μαξιλάρι & μαξιλαροθήκη
-Μανουάλι
-Θυμιατό
-Στάρι για κόλυβα
-Τοιχοκόλληση αγγελτηρίων
-Δημοσίευση στις εφημερίδες
-Λαμπάδα με κορδέλα
-Στεφάνια
-Νεκροφόρα ή λιμουζίνα
-Ιδιαίτερος ρουχισμός για τον νεκρό (κουστούμι γαμπριάτικο, νυφικό, μπομπονιέρες κ.α.)
-Μαξιλαράκια με μηνύματα ή με το όνομα του νεκρού
-Δεξίωση καφενείου (συνοδευτικός άρτος, κέικ ή τσουρέκι, κονιάκ ή κρασί, κουλουράκι, πορτοκαλάδα)
-Εκτύπωση ευχαριστηρίων για τους παρευρεθέντες

Ο Χάρος βγήκε παγανιά και δημιούργησε θέσεις εργασίας! Το γραφείο τελετών είθισται να επιμορφώνει για τη διαδικασία έκδοσης ληξιαρχικής πράξης θανάτου, καθώς και για τα υπόλοιπα γραφειοκρατικά (ακύρωση ΑΦΜ, μεταβίβαση σύνταξης κ.λπ.)• είθισται επίσης να συνεργάζεται άτυπα με συγκεκριμένα κοιμητήρια και κληρικούς. Το ξέρατε ότι χρειάζεται οικοδομική άδεια για ανέγερση μνημείου; (παράβολο €120 στον τοπικό δήμο).

Δεν τελειώσαμε όμως. Η θέση στο κοιμητήριο είναι συνήθως τριετής και με την παρέλευση της προθεσμίας υπάρχει επιβάρυνση 10% επί της αρχικής τιμής ανά εξάμηνο για τον κάτοχό της (τον εν ζωή, όχι τον μακαρίτη). Εναλλακτικά, στα τρία χρόνια μπορεί να γίνει εκταφή (χρεώνεται) και εναπόθεση των οστών σε οστεοφυλάκιο – χρέωση ανάλογη με το υλικό (ξύλινο ή ανοξείδωτο), την επένδυση με ύφασμα ή όχι κ.λπ. Πάντα με ΦΠΑ 13%.

Δεν τελειώσαμε όμως. Εάν οι οικείοι θέλουν να ακολουθήσουν το παραδοσιακό τυπικό, θα κάνουν τρισάγιο στα 3ήμερα και στα 9μερα, μνημόσυνο στις 40 μέρες, στους 6 μήνες, στους 12 μήνες, και κατόπιν ανά έτος. Είναι πολύ σημαντικές αυτές οι τελετές γιατί αποτελούν και τη μόνη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε πια στον νεκρό, καθώς αυτός περιμένει τη φοβερή Ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας και την τελική Κρίση. Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Πόσο ακριβώς; Ενδεικτικά, ο απεσταλμένος του μπλογκ στο Φανάρι Πάργας αναφέρει ότι το τρισάγιο εκεί χρεώνεται 5 ευρώ (χωρίς απόδειξη), τα μνημόσυνα πάντως έχουν απόδειξη και ΦΠΑ 13% γιατί αναλαμβάνονται από γραφεία τελετών, χρέωση ανάλογη με τα αξεσουάρ (δίσκος, σακουλάκια με κόλυβα κ.λπ.). Εδώ όμως υπάρχει φτηνή εναλλακτική, κάτι σαν ένα εκκλησιαστικό κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ: τα Ψυχοσάββατα.

..διαβάστε τη συνέχεια εδώ...