26 Δεκ 2014

Γορίλας (το πνευμα των χριστουγεννων σκεφτεται τον θανατο του )

Συντακτης  τομασα θωμαις

Γορίλας
Κατά τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια πραγματικά ραγδαία μείωση του πληθυσμού τους εξαιτίας των ανθρώπων, που μειώνουν δραματικά τα ενδιαιτήματα των ζώων αυτών με το κόψιμο των δέντρων από τα δάση όπου ζουν.
Επιπλέον είναι εκτεθειμένα σε παγίδες άλλων ζώων που βάζουν λαθροκυνηγοί.
Αν και οι ελέφαντες και οι γορίλες είναι το σήμα κατατεθέν της Αφρικής και θα έπρεπε να προστατεύονται, η πραγματικότητα είναι δυσοίωνη.
Οι γορίλες και μάλιστα αυτοί που ζουν στα βουνά ανέρχονται σε 122.600 ­ αποθαρρυντικός αριθμός, που γίνεται ακόμη πιο αποθαρρυντικός αν υπολογίσουμε ότι στη Νιγηρία, στην Ουγκάντα και στη Ρουάντα, μεταξύ άλλων, οι εναπομείναντες ορεινοί γορίλες είναι στα όρια της εξαφάνισης, με πληθυσμούς μεταξύ 100 και 300. Το κυνήγι τους από λαθροκυνηγούς είναι αμείλικτο.
Οι ντόπιοι πληθυσμοί τους σκοτώνουν για το κρέας τους, για να τους πωλήσουν σε μεσάζοντες που θα τους προωθήσουν για ιατρικές έρευνες ή σε μαγαζιά ­ η μεταπώλησή μωρών γοριλών στις ευρωπαϊκές χώρες ανεβάζει την τιμή τους στις 200.000 λίρες.

Σε κοινωνίες όπως το Καμερούν οι δεισιδαιμονίες οδηγούν στον αφανισμό των γοριλών αφού τους σκοτώνουν για να πάρουν το τρίχωμά τους ­ που το χρησιμοποιούν για να προφυλάσσονται από τα μάγια(!), ενώ τα δάκτυλά τους δίπλα σε μια έγκυο γυναίκα πιστεύεται ότι θα δώσουν δύναμη στο νεογέννητο. 
Η ειρωνεία είναι ότι ακόμη και προστατευμένοι γορίλες σε πάρκα "κινδυνεύουν" από τους ανθρώπους διότι είναι δυνατόν να τους μεταδώσουν διάφορους ιούς. 
=====================
ΖΩΑ ΥΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
Είναι ένας άγριος, άγριος κόσμος...
Από την εποχή της εξαφάνισης των δεινοσαύρων έχει να αντιμετωπίσει ο πλανήτης τέτοια μανία καταστροφής όπως αυτή που αντιμετωπίζει από τον άνθρωπο τις τελευταίες δεκαετίες. Υπολογίζεται ότι ως το 2020 γύρω στα 10.000.000 είδη ζώων και φυτών θα έχουν εξαφανιστεί. Μόνο τις δεκαετίες του '70 και του '80 εξαφανίστηκαν από τα τροπικά δάση περίπου 1.000.000 είδη.
Το λαθρεμπόριο των άγριων ζώων, με κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων κάθε χρόνο, είναι το τρίτο πιο επικερδές λαθρεμπόριο στον κόσμο, έπειτα από αυτό των ναρκωτικών και των όπλων.
Τα άγρια ζώα πουλιούνται και εξοντώνονται για τη γούνα τους, το δέρμα τους, τα δόντια τους.
Χρησιμοποιούνται επίσης για ιατρικά πειράματα, ως πειραματόζωα από εταιρείες καλλυντικών, για τελετές βουντού, για διακοσμητικά, για τσίρκα ή ακόμη και ως κομμάτια σε συλλογές.
Το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις σε όλο τον κόσμο, παρ' όλες τις απαγορεύσεις και τη διεθνή κινητοποίηση των κυβερνήσεων, των πολιτών και των οικολογικών οργανώσεων.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, όταν εκτός από τους λαθρεμπόρους πρέπει να αντιμετωπισθεί και η φτώχεια των υπανάπτυκτων λαών...
Πώς να πείσεις όμως τους φτωχούς Ινδούς ή τους Μεξικανούς, οι οποίοι, παρά το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις τους απαγορεύουν το εμπόριο ειδών υπό εξαφάνιση, πιάνουν με επώδυνους τρόπους τα άγρια ζώα για να τα πουλήσουν για λίγα δολάρια στους μεσάζοντες;
Ένας σπάνιος παπαγάλος πωλείται στην Μπογκοτά 10 δολάρια και καταλήγει στην Αμερική για 1.500 δολάρια.
Ενας γορίλας πωλείται πάνω από 15.000 δολάρια στην Ευρώπη ενώ αγοράζεται έξι δολάρια στα σύνορα Καμερούν - Γκαμπόν.
Στην Ινδία οι πωλητές υπόσχονται παράδοση κατ' οίκον σε μία εβδομάδα και τα Αραβικά Εμιράτα είναι ο συνηθισμένος τόπος παράδοσης.
Οι συλλέκτες δίνουν και 10.000 δολάρια για ένα μωρό λεοπάρδαλης ενώ ένα ζευγάρι φλαμίγκος κοστίζει 1.000 δολάρια.
Τα ζώα αποσπώνται από το φυσικό τους περιβάλλον για να καταλήξουν σε τσίρκα στη Δυτική Ευρώπη και σε ζωολογικούς κήπους.
Κάτι που δεν ξέρουν όσοι πηγαίνουν στα δελφινάρια είναι ότι οι φάλαινες και τα δελφίνια δε ζουν περισσότερο από πέντε χρόνια στην αιχμαλωσία.
Το εμπόριο άγριων ζώων υπάρχει και σε νόμιμα πλαίσια και απασχολεί χιλιάδες εργαζομένους.
Η κατάργησή του θα δημιουργούσε κοινωνικό πρόβλημα.
Πώς θα επιβίωναν τα pet shops στη Γερμανία, στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ ή πώς θα επιβίωναν 5.000.000 Ιάπωνες οι οποίοι έχουν επιχειρήσεις "Μπέκο", παραδοσιακής γιαπωνέζικης τέχνης, που κατασκευάζουν μινιατούρες από κέλυφος χελώνας και χειροτεχνήματα από δέρμα ζώων τα οποία απειλούνται με εξαφάνιση;
Επίσης υπάρχουν οι συλλέκτες που είναι διατεθειμένοι να αποκτήσουν κάτι σπάνιο έναντι οιουδήποτε τιμήματος.
Στη Ρωσία οι λαθροκυνηγοί αναζητούν τα αβγά ενός σπανιότατου πλέον είδους, του αετού της Θάλασσας Στέλερ, τα οποία οι Γερμανοί αγοράζουν για 1.000 δολάρια, ενώ ένας Ιάπωνας θα δώσει ως και 100.000 δολάρια για να αποκτήσει μια μαϊμού από τη Βραζιλία...
... Υπάρχουν και οι πρακτικοί γιατροί της Ασίας που πιστεύοντας σε δεισιδαιμονίες και προλήψεις σκοτώνουν τα άγρια ζώα: φτιάχνουν χάπια από τριμμένα κόκαλα τίγρης, τα οποία θεωρούν πολύ καλό φάρμακο για το συκώτι, ενώ η σκόνη από κέρατο ρινόκερου θεωρείται ερωτικό φίλτρο.
Στην Μπούρμα και στο Νεπάλ θάβουν τα κέρατα των ρινόκερων, οι οποίοι έχουν μειωθεί κατά 95% τα τελευταία 15 χρόνια, για να αυξηθεί η σοδειά τους.
Το Χονγκ Κονγκ είναι ο πιο συνηθισμένος τόπος παράδοσης εξωτικών ψαριών από την Ινδονησία και τη Μαλαισία, γιατί οι κάτοικοί του πιστεύουν ότι τα ενυδρεία φέρνουν τύχη.
Το λαθρεμπόριο εξωτικών πτηνών είναι το πιο διαδεδομένο απ' όλα και το πιο επικερδές.
Οι λαθροκυνηγοί δελεάζουν τα θύματά τους με τον εξής τρόπο:
Δένουν ένα πουλί ή του κόβουν τα φτερά.
Οι απελπισμένες κραυγές του τρομάζουν τα άλλα πουλιά που τρέχουν να κρυφτούν σε μέρη όπου οι λαθροκυνηγοί έχουν στήσει τις παγίδες τους.
Οσα πουλιά δεν τους χρειάζονται τα αφήνουν πληγωμένα να αργοπεθαίνουν.
Οι Φιλιππινέζοι ρίχνουν με σπρέι κυάνιο στα ύδατα των κοραλλιογενών νησιών, για να μαζέψουν αναίσθητα τα τροπικά ψάρια, χωρίς να τους απασχολεί ότι τα νερά μολύνονται για πάντα.
Στην Αφρική σφάζουν τις μαμάδες μαϊμούδες για να τους πάρουν τα μωρά τους, ενώ στην Αργεντινή έφτασαν να κόψουν 100.000 τεράστια δέντρα από το 1976 ως το 1990 προκειμένου να αρπάξουν τα νεογέννητα από τις φωλιές τους.
Εκτός από τη λαθροθηρία, τα ζώα εξαφανίζονται και γιατί δεν μπορούν να επιζήσουν στους τόπους διαμονής τους εξαιτίας της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης που αυτοί υφίστανται από τον άνθρωπο.
Με τα δάση, τους βιότοπους και τους κοραλλιογενείς υφάλους να καταστρέφονται, τα ζώα χάνουν τον ζωτικό τους χώρο.
Η ρύπανση στις θάλασσες είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των θαλασσίων ειδών. Οι πλαστικές σακούλες και τα μπουκάλια που κατά λάθος τρώνε τα σκοτώνουν.
Τα απόβλητα καταστρέφουν τον οργανισμό των μεγάλων θηλαστικών.
Έρευνες έδειξαν μεγάλες ποσότητες κλοφέν (PCB) στο σώμα νεκρών δελφινιών. Πρόκειται για μια ουσία που εξασθενεί το ανοσοποιητικό τους σύστημα και τα κάνει ευπρόσβλητα στις επιδημίες και στους ιούς ενώ μειώνει και την αναπαραγωγική τους ικανότητα.
Ενας σημαντικός λόγος εξαφάνισης ειδών είναι και οι μέθοδοι αλιείας.
Συχνά τα κητώδη πιάνονται κατά λάθος από τα δίχτυα των ψαράδων και πνίγονται. Στη Μεσόγειο χιλιάδες χελώνες πιάνονται τυχαία σε αγκίστρια που προορίζονται για καρχαρίες και ξιφίες.
Οι ψαράδες συνήθως κόβουν την πετονιά και ελευθερώνουν τις χελώνες, αλλά δεν ξέρουν πώς να αφαιρέσουν το αγκίστρι και έτσι οι χελώνες πεθαίνουν από αιμορραγία.
Στην Ιαπωνία χρησιμοποιούν δίχτυα από νάιλον, τόσο δυνατά που μοιάζουν με ατσαλόσυρμα.
Συνήθως πιάνουν περισσότερα ψάρια από όσα χρειάζονται και στη συνέχεια πετάνε τη μισή λεία τους νεκρή στη θάλασσα.

Λεοπάρδαλη
Τις δεκαετίες του '60 και του '70 η γούνα της αποτελούσε το πιο "καυτό" κομμάτι της μόδας. Τις επόμενες δεκαετίες ευτυχώς οι σχεδιαστές αρκέστηκαν στις απομιμήσεις της. Ωστόσο η εξολόθρευσή της συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό και σήμερα κινδυνεύει με εξαφάνιση. Πολλοί αγοράζουν νεογνά λεοπάρδαλης σε υψηλές τιμές (από 6.000 δολάρια), για να τα πωλήσουν σε συλλέκτες ή σε pet shops. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως βασική λαθραία δίοδος για την εισαγωγή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης στη χώρα μας γίνεται το μεγαλύτερο εμπόριο γούνας αιλουροειδών από ευρωπαϊκές χώρες και θεωρούμαστε μια από τις σπουδαιότερες αγορές γούνας στον κόσμο.
Καρχαρίας
Παρά τη "μυθολογία" για το σίριαλ κίλερ των θαλασσών ­ που έφτασε στο αποκορύφωμά της με την ταινία "Τα Σαγόνια του Καρχαρία" γεγονός είναι ότι μόνο το 4% απ' αυτούς είναι επικίνδυνοι για τον άνθρωπο. Οι υπόλοιποι είναι ακίνδυνοι και μάλιστα μικρού μεγέθους. Από στατιστικά στοιχεία γνωρίζουμε ότι κάθε χρόνο περίπου 100 άνθρωποι ­ από τους οποίους πεθαίνουν οι 25 δέχονται επίθεση από καρχαρίες. Οι καρχαρίες που σκοτώνονται κάθε χρόνο από τον άνθρωπο υπολογίζονται σε 100.000. Παρ' όλα αυτά το κυνήγι του καρχαρία είναι αμείλικτο και σιγά σιγά το είδος οδηγείται σε εξαφάνιση. Ο "δολοφόνος" λευκός καρχαρίας, για τον οποίο γίνεται τόσος λόγος, "συχνάζει" στις ζώνες αναπαραγωγής των θαλασσίων ελεφάντων, όπου ο άνθρωπος έχει πολύ μικρές πιθανότητες να τον συναντήσει.
Δελφίνι
Ενώ οι ωκεανολόγοι προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να αποκωδικοποιήσουν τη γλώσσα τους, τα δελφίνια και ειδικά το συνηθέστερο είδος κητωδών της Μεσογείου, το ριγωτό δελφίνι, αφανίζονται κατά χιλιάδες κάθε χρόνο. Αυτό συμβαίνει διότι το κρέας τους είναι εμπορεύσιμο και μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί ως δόλωμα για τους αστακούς και μερικά είδη ψαριών. Επίσης οι ψαράδες στρέφονται εναντίον τους επειδή τρέφονται με ψάρια μεγάλης εμπορικής σημασίας ή επειδή σκίζουν τα δίκτυα τους. Πέρα όμως από αυτά υπάρχουν και άλλοι λόγοι που συντελούν στην αφάνισή τους. Τα συμπαθή δελφίνια έχουν να αντιμετωπίσουν θανατηφόρες ασθένειες, όπως ο ιός των μολυσμένων φυκιών...
Γορίλας
Αν και οι ελέφαντες και οι γορίλες είναι το σήμα κατατεθέν της Αφρικής και θα έπρεπε να προστατεύονται, η πραγματικότητα είναι δυσοίωνη. Οι γορίλες και μάλιστα αυτοί που ζουν στα βουνά ανέρχονται σε 122.600 ­ αποθαρρυντικός αριθμός, που γίνεται ακόμη πιο αποθαρρυντικός αν υπολογίσουμε ότι στη Νιγηρία, στην Ουγκάντα και στη Ρουάντα, μεταξύ άλλων, οι εναπομείναντες ορεινοί γορίλες είναι στα όρια της εξαφάνισης, με πληθυσμούς μεταξύ 100 και 300. Το κυνήγι τους από λαθροκυνηγούς είναι αμείλικτο. Οι ντόπιοι πληθυσμοί τους σκοτώνουν για το κρέας τους, για να τους πωλήσουν σε μεσάζοντες που θα τους προωθήσουν για ιατρικές έρευνες ή σε μαγαζιά ­ η μεταπώλησή μωρών γοριλών στις ευρωπαϊκές χώρες ανεβάζει την τιμή τους στις 200.000 λίρες. Σε κοινωνίες όπως το Καμερούν οι δεισιδαιμονίες οδηγούν στον αφανισμό των γοριλών αφού τους σκοτώνουν για να πάρουν το τρίχωμά τους ­ που το χρησιμοποιούν για να προφυλάσσονται από τα μάγια(!), ενώ τα δάκτυλά τους δίπλα σε μια έγκυο γυναίκα πιστεύεται ότι θα δώσουν δύναμη στο νεογέννητο. Η ειρωνεία είναι ότι ακόμη και προστατευμένοι γορίλες σε πάρκα "κινδυνεύουν" από τους ανθρώπους διότι είναι δυνατόν να τους μεταδώσουν διάφορους ιούς.
Αρκούδα
Από τα οκτώ είδη αρκούδας που υπάρχουν σε όλον τον κόσμο τα έξι κινδυνεύουν με εξαφάνιση ­ εκτός από τη μαύρη αρκούδα της Αμερικής και την πολική αρκούδα. Σήμερα υπάρχουν 14.000 καφετιές αρκούδες στην Ευρώπη και 36.000 στη Ρωσία. Στην Ελλάδα ο πληθυσμός τους υπολογίζεται κάπως αισιόδοξα γύρω στις 100-150 και ζουν στα βουνά της Πίνδου και στη Ροδόπη. Οι πυρκαγιές που καταστρέφουν τα δάση, η αλλαγή του οικοσυστήματος που τους στερεί ζωτικό χώρο και τροφή, τα βουνά που μετατρέπονται σε χιονοδρομικά κέντρα, το κυνήγι που έχει εξαπολυθεί εναντίον τους είναι μερικοί από τους λόγους της εξαφάνισής τους. Οι γεωργοί σκοτώνουν τις αρκούδες διότι κατά την αναζήτηση της τροφής τους καταστρέφουν τις καλλιέργειες. Αλλά και οι μελισσοκόμοι στρέφονται εναντίον τους αφού είναι γνωστό ότι οι αρκούδες τρελαίνονται για μέλι. Αντίθετα πάντως με ό,τι πιστεύεται, η αρκούδα δεν χαρακτηρίζεται από επιθετική συμπεριφορά παρά μόνο αν απειλούνται τα μικρά της ή αν τρομάξει. Πολλές πληθυσμιακές ομάδες θα εξαφανιστούν τα επόμενα χρόνια. Παρ' όλα αυτά το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή αρκούδα αναπαράγεται πιο συχνά από την ασιατική και την αμερικανική μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσει.
Λύκος
Οι λύκοι ήταν κάποτε το πιο πολυπληθές θηλαστικό στον κόσμο και τους συναντούσε κανείς σε όλο το Βόρειο Ημισφαίριο. Σήμερα στην Ευρώπη υπολογίζονται περίπου σε 15.000-18.000. Σε μερικές χώρες το κυνήγι τους εξακολουθεί να επιτρέπεται χωρίς κανέναν περιορισμό. Οι λύκοι εξαφανίζονται με τέτοιους ρυθμούς όχι για το κρέας τους ή τη γούνα τους, αλλά επειδή θεωρούνται "καταστροφικοί". Σίγουρα απειλούν τα αιγοπρόβατα, αλλά ο αριθμός τους είναι ελάχιστος για να δικαιολογεί τη μανία των ανθρώπων να τους εξοντώσουν. Οι λύκοι χρειάζονται περιοχές απομονωμένες όπου να μπορούν να αποσύρονται. Στην Πελοπόννησο οι λύκοι έχουν ήδη εξαφανιστεί από το 1940, ενώ στην Πίνδο απειλούνται με εξαφάνιση. Οι ρεαλιστικές εκτιμήσεις υπολογίζουν τους εναπομείναντες λύκους σε 300-500.
Ελέφαντας
Πριν από 200 χρόνια υπήρχαν πάνω από 10.000.000 ελέφαντες στην Αφρική. Σύμφωνα με στοιχεία, το 1987 μειώθηκαν στις 760.000, ενώ σχεδόν 10 χρόνια αργότερα και με αισιόδοξους υπολογισμούς γύρω στις 280.000. Ως τις αρχές του 1990 οι ελέφαντες εξολοθρεύονταν με ρυθμό 100.000 τον χρόνο, ένας αριθμός που δεν επέτρεπε καμία αισιοδοξία. Η τιμή του ελεφαντόδοντου, η οποία είχε πέσει μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, λόγω του πλαστικού, έφθασε στα ύψη τη δεκαετία του '70. Προκλήθηκε κυρίως από τη συμφωνία που έκαναν η Τανζανία με την Κίνα για την κατασκευή ενός σιδηροδρόμου. Η Τανζανία συμφώνησε να πληρώσει με ελεφαντόδοντο την Κίνα και ξαφνικά τα αντικείμενα από ελεφαντόδοντο έγιναν μόδα. Το 1973 τα Ηνωμένα Εθνη δημιούργησαν τη CITES, μια οργάνωση για τον έλεγχο του λαθρεμπορίου. Ένα από τα παράλογα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν ήταν η περίπτωση του Μπουρούντι, το οποίο το 1986 δήλωσε ότι του ανήκε μόνο ένας ελέφαντας, που βρισκόταν σε ζωολογικό κήπο. Την ίδια περίοδο 18.147 χαυλιόδοντες περνούσαν από την πρωτεύουσά του προς εξαγωγή. Στη Ζιμπάμπουε οι ελέφαντες αποδεκατίζονται γιατί από τα πόδια τους φτιάχνουν σκαμπό. Η Ιαπωνία είναι σήμερα ο μεγαλύτερος καταναλωτής ελεφαντόδοντου, παρ' όλες τις επίσημες απαγορεύσεις εισαγωγής του. Οι λαθροκυνηγοί πάντως είναι ευχαριστημένοι παρά τις δυσκολίες, αφού η επιχείρησή τους είναι αποδοτικότατη. Σύμφωνα με στοιχεία της WWF, αν η προστασία του ελέφαντα δεν αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα μέσα στα επόμενα 50 χρόνια θα έχει εξαφανιστεί.
Θαλάσσια χελώνα
Με παρουσία 250 εκατομμυρίων χρόνων, σήμερα κινδυνεύει να εξαφανιστεί λόγω της εχθρικής στάσης των ανθρώπων. Η σεξουαλική ωρίμανση της χελώνας σε μεγάλη ηλικία (στα 25 με 50 της χρόνια) έχει επακόλουθο τους αργούς ρυθμούς αναπαραγωγής της και αυτό το χαρακτηριστικό της την καθιστά επιπλέον ευάλωτη. Από τις χελώνες της Μεσογείου η Καρέτα-Καρέτα είναι το πιο συνηθισμένο και ταυτόχρονα το πιο απειλούμενο είδος ­ από το τυχαίο πιάσιμο στα δίκτυα και από το ότι η αύξηση του τουρισμού έχει περιορίσει τους τόπους απόθεσης των αβγών της σε πολύ λίγες παραλίες. Στη Ζάκυνθο υπάρχουν μερικές από αυτές και οι φωλιές χελωνών στο νησί είναι οι περισσότερες στον κόσμο. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι είναι αναγκαίο να μην υπάρχουν φώτα στις παραλίες ωοτοκίας επειδή επιδρούν αρνητικά στις ενήλικες χελώνες αλλά και αποπροσανατολίζουν τα χελωνάκια με αποτέλεσμα να χάνουν τον δρόμο τους για τη θάλασσα και να πεθαίνουν. Είναι θλιβερή πάντως η διαπίστωση ότι συνεχίζεται το κυνήγι" της χελώνας για το κέλυφός τους (την περίφημη ταρταρούγα) και για το κρέας της (χελωνόσουπα).
Ρινόκερος (Ιάβας)
Επειτα από 70 εκατομμύρια χρόνια επιβίωσής του στον πλανήτη, ο ρινόκερος αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο της εξαφάνισής του. Το κυνήγι του ρινόκερου της Σουμάτρας για παραδοσιακά ιατρικά παρασκευάσματα από μέρη του σώματός του και κυρίως από το κέρατο (κερατίνη) μείωσε δραστικά τον πληθυσμό του, όπως άλλωστε και η καταστροφή των δασών κατά 65%-80% διότι εξαφανίστηκε το φυσικό του περιβάλλον. Παρ' όλο που το κυνήγι του έχει χαρακτηρισθεί παράνομο, εν τούτοις συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Την αντίληψη ότι η θεραπευτική αξία των κεράτων του είναι εξαιρετικά σημαντική κατέγραψε μια πρόσφατη έρευνα, στην οποία το 60% των πρακτικών γιατρών στην Ανατολή δήλωσαν ότι έχουν αποθηκεύσει κέρατα ρινόκερου και το 27% δήλωσαν ότι τα κέρατα είναι απαραίτητα για τις πρακτικές τους. Το 1994 ένα κιλό κεράτου επωλείτο προς 60.000 δολάρια στην Άπω Ανατολή, με κύριους καταναλωτές την Κίνα, την Ταϊβάν και την Κορέα. Ο πληθυσμός των ρινόκερων σήμερα υπολογίζεται σε 390-450.
Πάντα
Σύμφωνα με υπολογισμούς που έγιναν το 1994, ο αριθμός των γιγαντιαίων πάντα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη είναι 1.200. Παρ' όλο που το κυνήγι τους έχει απαγορευθεί (στην Κίνα, τη χώρα "καταγωγής" τους, το κυνήγι τους απαγορεύθηκε το 1962, όταν ήδη τα πάντα κινδύνευαν να εξαφανιστούν), συνεχίζουν να απειλούνται από τους λαθροκυνηγούς που τα θέλουν για τη γούνα τους ­ η οποία μπορεί να πωληθεί και 100.000 δολάρια στη μαύρη αγορά. Τα πάντα είναι περιζήτητα και από τους ζωολογικούς κήπους. Επίσης κινδυνεύουν από ασιτία αφού τα βλαστάρια μπαμπού ­ που είναι η κύρια τροφή τους ­ καταστρέφονται για να δημιουργηθούν γεωργικές καλλιέργειες.
Τίγρη
Μεταξύ 4.000 και 7.000 υπολογίζονται οι τίγρεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Ως το 1930 το κυνήγι της ως σπορ ήταν η κυριότερη αιτία για την εξόντωσή της. Ο εκβιομηχανισμός και η ανάπτυξη ανέλαβαν τα υπόλοιπα. Τα τελευταία χρόνια το κυνήγι της τίγρης γίνεται για τα μέρη του σώματός της που χρησιμοποιούνται για ιατρικούς σκοπούς από την ανατολίτικη ιατρική ή για ιατρικά πειράματα. Η κατάρρευση του κομμουνισμού στη Ρωσία ανέβασε τη λαθροθηρία δραματικά. Με χαλαρή τη φύλαξη των συνόρων, η πρόσβαση στην αγορά άγριων ζώων της Κίνας, της Κορέας και της Ιαπωνίας έγινε εύκολη. Υπολογίζεται ότι 50 με 70 σιβηριανές τίγρεις σκοτώνονται κάθε χρόνο από το 1991 για να πωληθούν στο εξωτερικό.
Φώκια
Για πολλούς αιώνες το κυνήγι της φώκιας γινόταν για το κρέας της και το λίπος της. Τώρα θεωρείται προστατευόμενο είδος, αλλά οι φώκιες εξακολουθούν να μειώνονται με γρήγορους ρυθμούς. Απειλούνται από την καταστροφή των βιοτόπων τους και από τους ψαράδες, οι οποίοι, χρησιμοποιώντας παράνομα εργαλεία για την υπεραλιεία, τους περιορίζουν την τροφή. Η μεσογειακή φώκια είναι το πλέον απειλούμενο θηλαστικό στην Ευρώπη. Έχει εξαφανιστεί από τις περισσότερες ευρωπαϊκές ακτές της Μεσογείου και τώρα οι κύριοι πληθυσμοί της βρίσκονται στο Αιγαίο. Η φώκια Μονάχους της Καραϊβικής πιστεύεται ότι έχει εξαφανιστεί, ενώ η Μονάχους της Χαβάης αριθμεί περί τις 1.500.
Γυπαετός
Και εδώ ο συνδυασμός της καταστροφής των βιοτόπων μαζί με τη λανθασμένη αντίληψη ότι ο γυπαετός τρέφεται με αρνάκια σχεδόν οδήγησαν αυτό το είδος στην εξαφάνιση. Στην Ευρώπη ζει ένα μόνο μικρό μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ­ ο συνολικός πληθυσμός εκτιμήθηκε το 1997 σε 107 περίπου ζευγάρια. Το τελευταίο οχυρό τους στη χώρα μας, όπου ζει και ο πυκνότερος πληθυσμός της Ευρώπης, είναι η Κρήτη. Ενώ κατά το 1985 ο συνολικός αριθμός τους ήταν περίπου 35 ζευγάρια, οι έρευνες που έγιναν το 1996 τους υπολογίζουν περίπου σε 12-15 ζευγάρια. Ενας από τους λόγους της μείωσής τους είναι και τα δηλητηριασμένα δολώματα που χρησιμοποιούνται για αλεπούδες και λύκους. Η αριθμητική τους κάμψη συνεχίζεται.
Κροκόδειλος
Αν και είναι προστατευόμενο είδος από το 1971, συνεχίζουν να σκοτώνονται 2.000.000 κροκόδειλοι τον χρόνο (το ένα τρίτο από αυτούς παράνομα), κυρίως στη Νότια Αμερική. Κυριότερος λόγος για την εξόντωσή τους παραμένει το δέρμα τους. Το κρέας τους επίσης θεωρείται νόστιμο. Τα κόκαλά τους χρησιμοποιούνται για λίπασμα, τα δόντια τους για μενταγιόν και τα σάλια τους για την κατασκευή αρωμάτων. Από τα 22 είδη κροκοδείλων, τα 12 διατρέχουν κίνδυνο άμεσης εξαφάνισης. Η λανθασμένη ακόμη πεποίθηση ότι ο κροκόδειλος τρώει ανθρώπους έχει συντελέσει στον αφανισμό του. Στην πραγματικότητα μόνο 2 είδη κροκοδείλων (του Νείλου και του Ινδικού) είναι επιθετικοί προς τους ανθρώπους.
Ο θάνατος με αριθμούς
1. Τη δεκαετία του '80 τα τροπικά δάση ελαττώθηκαν κατά 22 δισ. τ.μ.
2. Τις δεκαετίες του '70 και του '80 εξαφανίστηκαν από τα τροπικά δάση του πλανήτη 1.000.000 είδη ­ με ρυθμό 30.000 τον χρόνο τη δεκαετία του '70 και 50.000 τον χρόνο τη δεκαετία του '80.
3. Η αύξηση του πληθυσμού στα παράλια από 617.000.000 το 1980 σε 997.000.000 το 2000 προκάλεσε τεράστια μόλυνση καταστρέφοντας τη θαλάσσια ζωή. Κάθε χρόνο 6.500.000 τόνοι σκουπιδιών πετιούνται στη θάλασσα.
4. Τη δεκαετία του '80 τα επίπεδα του όζοντος, που μας προστατεύει από τις επικίνδυνες ακτινοβολίες, μειώθηκαν κατά 4%-8% στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο. Τα μέτρα που έχουν ληφθεί είναι ανεπαρκή και οι τελευταίες μελέτες δείχνουν περαιτέρω επιδείνωση.
5. Σήμερα απειλούνται με πλήρη εξαφάνιση 1.000 είδη ζώων και 25.000 είδη φυτών.
6. Κάθε χρόνο εξοντώνονται με αργό και επώδυνο θάνατο 300.000 φάλαινες και δελφίνια.
7. Η Ιαπωνία ευθύνεται για την εξολόθρευση 500.000 ελεφάντων (για την κατασκευή διακοσμητικών ειδών από το ελεφαντόδοντο) από το 1972 ως τις αρχές του 1990.
8. Πριν από 200 χρόνια υπήρχαν 10.000.000 ελέφαντες στην Αφρική. Σήμερα υπολογίζονται γύρω στις 350.000.
9. Από τα 20 είδη κητωδών που είχαν καταγραφεί στις θάλασσες της Μεσογείου, μόνο τα 12 συνεχίζουν να απαντώνται συχνά.
10. Οι τίγρεις έχουν μειωθεί κατά 95%. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν λιγότερες από 5.000, ενώ τρία είδη έχουν εξαφανιστεί τα τελευταία 30 χρόνια και δύο είναι στα όρια της εξαφάνισης.
11. Οι φώκιες Monachus monachus δεν υπερβαίνουν τις 500.
12. Σαράντα εκτάρια τροπικών δασών καταστρέφονται κάθε λεπτό για την παραγωγή ξυλείας.
Hyacinth macaw
13. Τα τελευταία χρόνια ένα είδος παπαγάλου που πωλείται σε συλλέκτες ως και 20.000 δολάρια (ο Hyacinth macaw) μειώθηκε κατά 75%.
14. Μόνο το 1992 πωλήθηκαν παράνομα στην Κολομβία 26.000 άγρια ζώα.
15. Με τη δημιουργία προστατευμένων πάρκων, οι νότιοι λευκοί ρινόκεροι, από 10 που είχαν απομείνει, έγιναν 3.000.
16. Μόνο 120 έθνη έχουν υπογράψει τη συνθήκη διεθνούς εμπορίου για τα είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
17. Υπολογίζεται ότι μόνο στην Αμερική σκοτώνονται κάθε χρόνο 250.000.000 ζώα από κυνηγούς.
Λίβερπουλ
Το φοινικέλαιο που περιέχει το ποπκόρν και το σαπούνι σας ίσως είναι βαμμένο με το αίμα απειλούμενων θηλαστικών: οι καλλιέργειες φοινικόδεντρων που αντικαθιστούν τα δάση της Νοτιοανατολικής Ασίας επεκτείνονται τώρα στην Αφρική και απειλούν τους χιμπατζήδες και άλλους πιθήκους, προειδοποιεί διεθνής ομάδα ερευνητών.
Περιβαλλοντικές οργανώσεις και οικολόγοι προειδοποιούν εδώ και χρόνια για τις φυτείες φοινικόδεντρου σε χώρες της Ασίας όπως η Ινδονησία. Αχανείς εκτάσεις ζούγκλας αποψιλώθηκαν για χάρη των φοινικόδεντρων και έφεραν στο χείλος της εξαφάνισης εμβληματικά είδη όπως ο ουραγκοτάγκος.
Χωρίς τη χάραξη ορθολογικού σχεδιασμού, η επέκταση των φοινικόδεντρων στην Αφρική θα κάνει το ίδιο και για άλλους πιθήκους, τονίζει η μελέτη στην έγκριτη επιθεώρηση Current Biology.
Από τις εκτάσεις που θεωρούνται κατάλληλες για καλλιέργεια φοινικόδεντρου στην Αφρική, το 42% επικαλύπτεται με το ενδιαίτημα των χιμπατζήδων και των γορίλων. Στις εκτάσεις που έχουν ήδη παραχωρηθεί για παραγωγή φοινικέλαιου, το ποσοστό επικάλυψης εκτινάσσεται στο 62%.
Το πρώτο βήμα για την αποτροπή της καταστροφής είναι η ευαισθητοποίηση των καταναλωτών, οι οποίοι μπορούν να ασκήσουν πιέσεις μέσω της αγοραστικής συμπεριφοράς τους, λέει ο Σερτζ Ουίτς του Πανεπιστημίου «Τζον Μουρς» του Λίβερπουλ, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.
Το φοινικέλαιο χρησιμοποιείται σε μια πληθώρα προϊόντων, από επεξεργασμένα τρόφιμα μέχρι υγρά σαπούνια και καλλυντικά. Λόγω της κατακραυγής από περιβαλλοντικές οργανώσεις, ορισμένα από τα προϊόντα αυτά φέρουν το σήμα «GreenPalm» που δηλώνει ότι το φοινικέλαιο έχει βιώσιμη προέλευση.
«Αν οι καταναλωτές αγοράσουν ένα προϊόν που περιέχει φοινικέλαιο αλλά δεν φέρει το σήμα, θα πρέπει να επικοινωνήσουν με την παρασκευάστρια εταιρεία και να της ζητήσουν να αρχίσει να χρησιμοποιεί βιώσιμο φοινικέλαιο. Πρέπει επίσης να δηλώσουν ότι δεν θα συνεχίσουν να αγοράζουν το προϊόν μέχρι να λάβει την κατάλληλη σήμανση» προτείνει ο ερευνητής.
Όπως επισημαίνει, το πρόβλημα θα μπορούσε να λάβει δραματικές διαστάσεις σε χώρες όπως η Γκαμπόν, το Κογκό και η Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό, η μόνη χώρα στην οποία ζει ο πυγμαίος χιμπατζής, γνωστός και ως μπονόμπο.
Σε καθεμία από τις χώρες αυτές, το 80% των εκτάσεων όπου μπορούν να καλλιεργηθούν φοινικόδεντρα επικαλύπτεται με το ενδιαίτημα πιθήκων.
=====================================
Οι στενές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και μη-ανθρώπινων πρωτευόντων (ΜΑΠ)
Νομική και κοινωνική υπόσταση
Μόνο οι άνθρωποι αναγνωρίζονται ως άτομα και προστατεύονται από τον νόμο της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.[β]
Η νομική υπόσταση των ΜΑΠ, από την άλλη, αποτελεί θέμα αντιπαράθεσης, με διάφορους οργανισμούς όπως η Great Ape Project (GAP) να διεκδικούν μερικά τουλάχιστον νομικά δικαιώματα για τους μεγάλους πιθήκους.
Τον Ιούνιο του 2008, η Ισπανία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο, που αναγνώρισε τα δικαιώματα ορισμένων ΜΑΠ, όταν η επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής πίεσε την κυβέρνηση να συμμορφωθεί με τις προτάσεις της GAP σύμφωνα με τις οποίες οι χιμπαντζήδες, οι μπονόμπο, οι ουρακοτάγκοι και οι γορίλες δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται ως πειραματόζωα.
http://el.wikipedia.org/…/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B5%CF…
Η επιδεξιότητα των μαϊμούδων καπουτσίνων είναι ένα από τους λόγους που χρησιμεύουν ως ζώα βοηθοί τετραπληγικών ατόμων.
Πολλά είδη ΜΑΠ είναι κατοικίδια. Η GAP εκτιμά πως περίπου 3.000 ΜΑΠ ζουν ως εξωτικά κατοικίδια στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, ενώ η Humane Society of the United States ισχυρίζεται πως ο αριθμός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος, κάνοντας αναφορά για 15.000 πρωτεύοντα.[104] Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη ζήτηση για ΜΑΠ ως εξωτικά κατοικίδια και στην Κίνα.
Παρόλο που οι εισαγωγές ΜΑΠ για εμπόριο κατοικίδιων ζώων απαγορεύτηκαν στις Η.Π.Α. το 1975, οι λαθραίες εισαγωγές είναι σύνηθες φαινόμενο στα σύνορα Η.Π.Α - Μεξικού, με τις τιμές να κυμαίνονται στα 3.000 δολάρια για τις μαϊμούδες και τα 30.000 δολάρια για τους πιθήκους.
Τα πρωτεύοντα χρησιμοποιούνται συχνά ως πειραματόζωα στα εργαστήρια, έχοντας χρησιμοποιηθεί ακόμα και σε διαστημικές αποστολές. Μπορούν να εκπαιδευτούν και να αποτελέσουν ζώα βοηθούς για τα ανάπηρα άτομα. Ορισμένοι καπουτσίνοι εκπαιδεύονται για να βοηθήσουν τετραπληγικούς ανθρώπους.
Πολλά ΜΑΠ βρίσκονται σε ζωολογικούς κήπους σε όλον τον κόσμο.
Παλαιότερα οι περισσότεροι ζωολογικοί κήποι αποτελούσαν μόνο χώρους ψυχαγωγίας, αλλά πλέον έχουν επικεντρωθεί στη διατήρηση, την προστασία, την εκπαίδευση και την έρευνα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής πολλοί ζωολογικοί κήποι συμμετέχουν στο Σχέδιο Επιβίωσης Ειδών (Species Survival Plan, SSP), ένα σχέδιο που αναπτύχθηκε από την Ένωση Ζωολογικών Κήπων και Ενυδρείων (Association of Zoos and Aquariums, AZA), για τη μεγιστοποίηση της γενετικής ποικιλομορφίας μέσω της αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία.
-------------------------------
10 ζώα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση
26 Σεπτεμβρίου 2013
Τα ζώα υπάρχουν στη γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια, είχαν το δικό τους περιβάλλον στα τροπικά δάση και είχαμε το δικό μας στις πόλεις. Ωστόσο, λόγω της απώλειας των ενδιαιτημάτων τους που οφείλεται στην αποψίλωση των δασών αλλά και εξαιτίας της επιδείνωσης της κλιματικής αλλαγής ο πληθυσμός τους μειώνεται δραματικά. Σε αυτά προστίθενται και τα υψηλά ποσοστά της λαθροθηρίας για τη γούνα, το κρέας ή τα κέρατα. Η λίστα που ακολουθεί είναι κατατοπιστική για τα 10 ζώα που κινδυνεύουν σήμερα πιο πολύ να εξαφανιστούν εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εδώ εκτονώνεστε ...