Κοινωνικός Καιάδας

ΠΗΓΗ: Κοntra News

Η χτεσινή μέρα είχε δυο ειδήσεις. Η πρώτη αφορούσε την πορεία της ανεργίας. Σύμφωνα με την Ερευνα Εργατικού Δυναμικού της ΕλΣτατ, το Μάη οι άνεργοι έφτασαν τους 1.147.372 και το ποσοστό ανεργίας το 23,1%, έναντι 836.331 ανέργων και ποσοστού 16,8% που ήταν το Μάη του 2011.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι η ΕλΣτατ (και γενικά οι ευρωπαϊκές στατιστικές υπηρεσίες) χρησιμοποιούν ένα μοντέλο που υποεκτιμά την ανεργία, δεδομένου ότι αρκεί μια ώρα έστω εργασίας για να θεωρηθεί κάποιος εργαζόμενος και όχι άνεργος! Η πραγματική ανεργία, επομένως, είναι σημαντικά ψηλότερηαπό το 23,1%. Σημασία, όμως, εν προκειμένω έχουν οι συγκρίσεις και όχι οι απόλυτοι αριθμοί. Οι συγκρίσεις, λοιπόν, δείχνουν πως η ανεργία συνεχώς αυξάνεται.

Σε σχέση με το Μάη του 2011 η ανεργία αυξήθηκε κατά 37,2% (!), ενώ σε σχέση με τον αμέσως προηγούμενο μήνα, τον Απρίλη του 2012, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 34.141 (αύξηση ανέργων κατά 3,1% μέσα σ’ ένα μήνα!). Από το Μάη του 2008 που οι άνεργοι της ΕλΣτατ ήταν 359.034, φτάσαμε τους 1.147.372 ανέργους. Δηλαδή, μέσα σε μια τετραετία ο αριθμός των ανέργων υπερτριπλασιάστηκε!

Μία στις τέσσερις γυναίκες (26,8%) καταγράφεται από την ΕλΣτατ ως άνεργη, ενώ πλέον καταγράφεται ως άνεργος και ένας στους πέντε άνδρες (20,3%). Οσο για τους νέους… Το εφιαλτικό 54,9% έχει φτάσει η ανεργία της ΕλΣτατ στους νέους ηλικίας 15-24 ετών, το 31,6% στους νέους 25-34 ετών, ενώ στην ηλικία 35-44 έφτασε το 19,4%.

Κι όμως, έχοντας υποστεί ένα είδος κοινωνικού μυθριδατισμού, αντιμετωπίζουμε αυτές τις ανακοινώσεις σαν ρουτίνα. Λίγο-πολύ δεν αποτελούν είδηση. Οπως θα ‘γραφε ο Βάρναλης, «δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμ’ ίσως κάποιο θάμα».

 

Η δεύτερη είδηση μας ήρθε από έναν διάλογο που είχε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου στο πρωινάδικο του Mega, στο οποίο εμφανίστηκε για να υποβάλει στο καθιερωμένο ιδεολογικό «μασάζ» όσους και όσες εξακολουθούν να ξεκινούν το πρωινό τους με ανοιχτή την τηλεόραση. Παραθέτουμε ολόκληρο το σχετικό διάλογο γιατί παρουσιάζει ενδιαφέρον:

«ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Δύο άλλα πρωτοσέλιδα, δύο άλλες πληροφορίες, θα σας ρωτήσω γι’ αυτά. “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”, κατώτατη σύνταξη με 20 έτη εργασίας αντί του ελάχιστου 15 ετών που ισχύει.

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Είναι μία από τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί.

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Να αυξηθεί, δηλαδή, όσοι βγαίνουν με ελάχιστο 15 χρόνια να πάει στα 20. 

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Είναι μία από τις προτάσεις. Σας λέω δεν θέλετε να γίνει αυτό, θα πρέπει να γίνει κάτι άλλο. Υπάρχουν αρκετές προτάσεις.

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιος μπορεί σήμερα να βγαίνει σε σύνταξη στα 15 χρόνια;

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Και όμως, το ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχουν συνταξιούχοι 40 και 45 ετών. 

ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό να το πείτε σε όλους τους προηγούμενους συναδέλφους σας, οι οποίοι ψήφιζαν αυτά τα μέτρα τότε, γιατί τότε ήταν διαφορετικές εποχές.  

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ:  Δυστυχώς, ήταν μία εποχή που ο λαϊκισμός στοίχισε πολύ στη χώρα μας, με ευθύνη όλων, αν θέλετε». 

Οταν η πολιτική αγυρτεία συναντά τη δημοσιογραφική εξαχρείωση, το αποτέλεσμα είναι… δύο γκεμπελίσκοι που συνομιλούν ως κοινοί προβοκάτορες, συναγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο σε ψευτιά. Διότι γνωρίζουν πολύ καλά και οι δύο, πως με 15 συντάξιμα χρόνια (4.500 ένσημα) δεν βγαίνει κανείς στη σύνταξη στα 40 και τα 45 (εκτός αν είναι στρατιωτικός ή αστυνομικός).  Τα 15 πλήρη έτη ασφάλισης (ή αλλιώς 4.500 ημερομίσθια) είναι ο ελάχιστος χρόνος ασφάλισης για να βγει κανείς στη σύνταξη στα 65 του. Οταν ένας ασφαλισμένος φτάσει στο όριο ηλικίας, δηλαδή τα 65, για να πάρει σύνταξη θα πρέπει να έχει 4.500 ένσημα.

Πρόκειται για έναν από τους στοιχειώδεις θεσμούς που δικαιολογούν το επίθετο «κοινωνική» μπροστά από το ουσιαστικό «ασφάλιση». Πρόκειται για ένα θεσμό που «πάει πακέτο» με την κατώτερη σύνταξη, έναν άλλο θεσμό που δικαιολογεί το επίθετο «κοινωνική» μπροστά από το ουσιαστικό «ασφάλιση».

Πρέπει, δε, να σημειώσουμε ότι μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο ελάχιστος χρόνος ασφάλισης ήταν 13,5 χρόνια (4.050 ένσημα) και ήταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στο πρώτο κύμα αντιασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων μετά την πτώση της χούντας, που αύξησε τον ελάχιστο απαιτούμενο χρόνο κατά 1,5 έτη (15 από 13,5 έτη ή 4.500 από 4.050 ένσημα), εν μέσω καταγγελιών, αντιδράσεων και εργατικών απεργιών.

Τώρα, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, ετοιμάζεται να προσθέσει άλλα πέντε χρόνια στον ελάχιστο χρόνο ασφάλισης (20 αντί για 15), αφήνοντας περισσότερους εργαζόμενους χωρίς τη σύνταξη των 586 ευρώ (τόσο παίρνουν σήμερα όσοι έχουν 4.500 ένσημα). Μελετά μια τέτοια ανατροπή σε μια περίοδο που σαρώνει η ανεργία, η υποαπασχόληση (εκ περιτροπής εργασία κ.λπ.) και η ανασφάλιστη εργασία. Κάνει, δηλαδή, το αντίθετο απ’ αυτό που θα έπρεπε να γίνει στο πλαίσιο ενός συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Οταν έχεις μαζική και μακράς διάρκειας ανεργία, η οποία μάλιστα συνοδεύεται και από περιόδους ανασφάλιστης εργασίας ή υποαπασχόλησης, θα έπρεπε να μειώσεις τον ελάχιστο απαιτούμενο χρόνο ασφάλισης για τη χορήγηση σύνταξης, γιατί απλούστατα όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι δε θα μπορέσουν να πιάσουν τα 15 πλήρη χρόνια ασφάλισης. Πώς να πιάσουν τα 20 χρόνια μ’ αυτή την κατάσταση; Για έναν πολύ μεγάλο αριθμό εργαζόμενων το μέλλον θα είναι ο κοινωνικός Καιάδας.

Με απροκάλυπτο κυνισμό ο Κεδίκογλου λέει πως αν δε γίνει αυτό θα γίνει κάτι άλλο. μας λέει, δηλαδή, ότι «σε κάθε περίπτωση θα σας ξεσκίσουμε». Με τον ίδιο κυνισμό λέει, λες και αναφέρεται σε πράγματα και όχι σε ανθρώπους: «Να ξεκαθαρίσουμε ότι τα μέτρα τα οποία θα παρουσιαστούν σε λίστα στους αρχηγούς, για να γίνει η επιλογή, είναι άνω των 11,5 δισ., δηλαδή αθροίζονται τα ισόποσα σε ένα ποσό πάνω από τα 11,5 δισ., για να μπορούν οι αρχηγοί να διαλέξουν τον καλύτερο συνδυασμό, αυτόν που θα επιφέρει τις λιγότερες αρνητικές συνέπειες στην κοινωνία»!

ΥΓ1: Από το «όχι άλλα οριζόντια μέτρα» πήγαμε επισήμως στο «όλα εξετάζονται». Ερωτηθείς ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αν εξακολουθούν να ισχύουν τα «τρία όχι», δηλαδή «“όχι” στις απολύσεις στο Δημόσιο, “όχι”στις μειώσεις μισθών, “όχι” στις μειώσεις συντάξεων», απάντησε (πρωινάδικο Mega, 9.8.12): «Κοιτάξτε, όσον αφορά το πρώτο, νομίζω ότι έχει γίνει ξεκάθαρο από όλους.  Στις άλλες δύο περιπτώσεις, κοιτάμε να μπορέσουν να βγουν τα νούμερα.  Να επαναλάβω για πολλοστή φορά:  Δεν θέλουμε να κάνουμε καμία περικοπή, κανείς δεν θέλει να κάνει καμία περικοπή.  Πρέπει όμως να εξοικονομήσουμε τα 11,5 δισ. και για να πείσουμε για την αξιοπιστία μας». Ο νοών νοείτω… Σε ό,τι δε αφορά τις απολύσεις στο Δημόσιο, που υποτίθεται ότι δε θα γίνουν, υπάρχει η εφεδρεία που ισοδυναμεί με απόλυση. Απλά ο δρόμος προς την ανεργία είναι πιο… λάιτ.

ΥΓ2: Κάτι πρέπει να γίνει μ’ αυτή την καραμέλα της «ανάπτυξης». Οπως έλεγε ένας φίλος, έχουν ακροβολιστεί σε αεροδρόμια, λιμάνια και σιδηροδρομικούς σταθμούς και περιμένουν πότε θα καταφθάσει η ανάπτυξη. Τι ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει, όταν εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο, όταν πετσοκόβονται μισθοί και συντάξεις; Οταν η μεγάλη μάζα του πληθυσμού όχι απλά υποκαταναλώνει, αλλά σε σημαντικό ποσοστό ακόμη και υποσιτίζεται, ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει. Θ’ αποτελεί μια έννοια καθαρά μεταφυσική, με την οποία οι πολιτικοί απατεώνες θα προσπαθούν να ταΐσουν τους νηστικούς.