Οι μάρτυρες του Ιεχωβά και οι υπόλοιποι....

Θυμάμαι ότι πάντα είχα καφέ φτιαγμένο ενώ πάντα μου έφερνε κάτι για τα λέλουδά μου.


Δύο εξαιρετικοί και αγαπητοί συγγενείς μου μένουν σε ένα μικρό χωριό - πλην όμως κουκλάκι - της Ευβοίας. Το χωριό αυτό, παλαιά ήταν, σχεδόν, όλο πιστοί στην "θρησκεία" των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Ο πατέρας μου μου είχε πει μια εκδοχή. Είχε εξοριστεί εκεί ένας αριστερός, ο οποίος μέσα στις ιδεολογικές και θρησκευτικές του αναζητήσεις έγινε Μάρτυς του Ιεχωβά. Όπως κατανοείται ένας κουμουνιστής με την ευφράδεια την εξυπνάδα του και την οργανωτικότητά του σύντομα έπεισε το μικρό τούτο χωριουδάκι. Κατά μια άλλη εκδοχή ένας καπετάνιος που είχε σκούνες τότε έγινε Μάρτυς του Ιεχωβά και επίσης με την ικμάδα της επαγγελματικής θέσεώς του τα κατάφερε...
Τες πάντων, αποτελούσε το χωριό της Εύβοιας την καταισχύνη της ευρύτερης περιοχής γιατί πως να το κάνουμε η Ορθοδοξία καλά κρατεί....
Νέος ρωμαλέος και ερωτιάρης ο συγγενής μου ερωτεύθη νέα μικρά καλλίστη, και σεμνοτάτη νεαρά. Και μας αναγγέλλει ότι θα την παντρευτεί στην εκκλησιά.... Ως εδώ καλά... Πίνοντας τον καφέ όμως στις εκλογές δίπλα στο ποτάμι και συζητώντας με συγγενείς ανακοινώσαμε το ευχάριστο νέο...
Εκεί άρχισαν οι καλές γνώμες για την μικρή νεαρά... Πόσο καλό πλάσμα είναι... Πόσο καλή οικογένεια... κλπ κλπ... Και τουπ μας σκάνε το ¨μαντάτο". Η νεαρά είναι μεν Ορθόδοξος αλλά μέλη της οικογένειάς της είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ενώ δεν αποκλείεται να είναι η ίδια κρυπτομάρτυς του Ιεχωβά, κατά μια εκδοχή μιας γερόντισσας....
Αμέσως η συγγενείς μου μου λέει να μην πω τίποτα στον άντρα της, που δεν είναι Ευβοιώτης, γιατί υπάρχει πιθανότητα να μην τους χωνέψει εξ αιτίας αυτού του γεγονότος.... Εκεί κοκάλωσα.... Μωρέ λέω για κάτσε.... Τι κι αν πιστεύει στην εκδοχή αυτή της Χριστιανοσύνης? Σάμπως με καίει εμένα? Μωρέ και μάρτυς .... κατηγορίας να ήταν τι με κόφτη?

Ανέσυρα στην μνήμη μου ταξιδεύοντας προς τα "μέσα" δηλαδή την Αθήνα τις εμπειρίες μου με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Νέος εκεί γύρω στο 1983 ή 1985 ... ωχχχχχχ τώρα εκείνη την δεκαετία τες πάντων έμενα στο ωραιότερο ανθρωπινότερο σπίτι της ζωής μου.... Σε μια προσφυγική πολυκατοικία του Λυκαβηττού... Αυλίτσα πίσω, πάρκο εμπρός, και πάρκο αριστερά... Επίσης γάτες σκύλους (είχα ένα και ένα) και άμα άφηνες ανοικτή πόρτα και ποντικάκια.... Ένα απόγευμα κτυπά η πόρτα... Ανοίγω και μου πλασάρουν την ¨Σκοπιά¨και το  ¨Ξύπνα¨ (λες να μην θυμάμαι καλά?). Κέρασα κατηφιέ και μου γεννήθηκε η τρομερή ιδέα  τότε να κάνουμε μια συμφωνία. Θα μιλάμε κάθε Πέμπτη αλλά σε δύο φάσεις. Στην αρχή για μισή ώρα θα μου αναλύουν τας γραφάς. Και μετά θα τους έκανα εγώ ζύμωση ιδεολογική περί του κομμουνισμού για μισή ώρα.
Πιστεύω ότι στα χρονικά δεν έχει ξαναγίνει τέτοια υπόθεση... Όντως ξεκινάμε μου μιλάνε μισή ώρα και αρχίζω και εγώ να τους κάνω ιδεολογική κατήχηση περί πολιτικής οικονομίας περί ποσοστού κέρδους, υπεραξίας κλπ κλπ.... Και τότε ο ιδεολογικός μου κατηχούμενος, ένας εξαίρετος "επιστήμονας" του κήπου, δηλαδή κηπουρός, αρχίζει να μου λέει.... Στο πρώτο τόμο του Κεφαλαίου ο Κ. Μάρξ αναφέρει το ένα... το άλλο... Στο ¨μισθός τιμή και κέρδος" το δείνα.... Κοκομπλόκο ο ΑΚΡΑΤ.... Τι έγινε λέω μέσα μου..... Και τότε ο καλοκάγαθος αυτός κύριος μου είπε ότι ήταν στην νεότητά του κομμουνιστής και μελετώντας τας γραφάς επείσθη κλπ κλπ...

Τότε εγεννήθη νέα φιλόδοξος ιδέα.... Σκύλος ήμουν άμα ήταν να μπάσω κόσμο στον άοπλο στρατό της ιδεολογίας μου, όπως έλεγα τότε... Ήταν και η ρέντα τότε... Πρωταθλητής στην στρατολόγηση.... Καμιά δεκαπενταριά... Και μην φανταστείτε ΚΚΕ ή ΚΚΕεσ. .... Για μικρή οργάνωση μιλάμε.... Με το λοιπόν φτιάχτηκα, όπως είμαι βέβαιος ότι ερεθίστηκε και ο καλοκάγαθος αυτός άνθρωπος... Και με την ιδεολογική αυτή κόντρα, την ιδεολογική άμυλα, το πιστεύετε δεν το πιστεύετε κράτησε αυτό το νταλαβέρι κοντά 9 !!!!!!!!!! μήνες... Μισή ώρα δική του, μισή ώρα δική μου....

Θυμάμαι ότι πάντα είχα καφέ φτιαγμένο ενώ πάντα μου έφερνε κάτι για τα λέλουδά μου. Και να πως θα είναι ο παράδεισος και να θρησκειολογία και να διαλεκτικό υλισμό εγώ.... Ήρθαμε και γίναμε φίλοι.... Είτε το πιστεύετε είτε όχι περίμενα κάθε βδομάδα την συζήτηση μελετώντας τα κείμενά τους και ετοιμάζοντας κομμάτια του Ράιχ του Κάουτσκυ μουά.... Πάντα θυμάμαι με τα καλύτερα και ωραιότερα αισθήματα λοιπόν τους ανθρώπους αυτούς. Στο πρόσωπο του κηπουρού είχα ανακαλύψει ένα σπουδαίο συνομιλητή.
Είναι, ατυχία μεγάλη ότι δεν τον άλλαξα.... Κέρδισα όμως μαθαίνοντας κάτι.... Ότι αν γινόμουν ποτέ Ιδεαλιστής, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ήμουν ¨Μάρτυς του Ιεχωβά". Δεν έμαθα ποτέ τι απέγινε... Ο γάμος με πήρε σε πιο "κυριλέ" κακοχρονονάχω σπίτι.... Φαντάζομαι ότι μάλλον θα έφυγε από την ζωή. ¨Ηταν πολύ μεγάλος...



Και κάτι άλλο θα πω που το θεωρώ μεγάλο κέρδος από δαύτη την εμπειρία....
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΙΔΕΕΣ σου ένα συνάνθρωπό σου ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ. Αντίστοιχο ίσως του έρωτα. Γιατί τότε αισθάνεσε ότι κινάς τον αόρατο τροχό της ανθρώπινης ιστορίας.... Και είμαι βέβαιος ότι κάποιο δικό τους αόρατο τροχό θα κινούν στην καρδιά τους....
Με λίγα λόγια είπα στους συγγενείς μου, ότι ότι και νάνε η κοπελιά καλοδεχούμενη να είναι στην οικογένειά μας... Ο έρωτας νικά και προκαταλήψεις και εμπόδια...
Αναρτηθηκε  απο   akrat