Από την μια μεριά ο σταλινισμός δεν αποδέχετε τα εγκλήματά του, ούτε φυσικά του "κόφτει" να φανερώσει πως πέθαναν από τους Γερμανούς και τους Χίτες πλείστοι όσοι Αρχειομαρξιστές. Εξ' άλλου ήταν πολιτικοί του αντίπαλοι.
Αντίπαλοι όμως στο εργατικό κίνημα. Αντίπαλοι ΜΕΣΑ στο κομμουνιστικό κίνημα.
Επίσης οι αρχειομαρξιστές αποσιοπούνται από τους λεγόμενους οπαδούς του Τροτσκισμού κυρίως τους απόγονους του Π. Πουλιόπουλου ο οποίος εδολοφονήθηκε στο Νεζερό από τους κατακτητές.
Ο Αρχειομαρξισμός, γεννήθηκε εκεί κοντά στο 1920 από κομμάτια της Σοσιαλιστικής Νεολαίας Αθηνών και άλλους αγωνιστές. Δεν έβρισκαν ότι το ΣΕΚΕ μετέπειτα ΣΕΚΕ (Κ) και μετέπειτα ΚΚΕ ήταν μπολσεβίκικο. Ταυτόχρονα ήταν κοινή τότε διαπίστωση ότι η ιδεολογική μορφοση της εργατικής τάξης ήταν απίστευτα χαμηλό. Θέλησαν τότε να φτιάξουν ιδεολογικούς ομίλους διαφωτήσεως και ταυτόχρονα να αγωνιστούν για την υιοθέτηση των όρων της Κομμουνιστικής Διεθνούς (της 3ης Διενθούς) για την μπολσεβικοποίση του κόμματος του ΚΚΕ.
Σύντομα και αφού λυσσομανούσε η ιδεολογική κρίση στο ΚΚΕ και οι ηγεσίες άλλαζαν γρήγορα ενναλάσσοντας ρεφορμιστές, αριστεριστές και τυχοδιόκτες ηγέτες, οι Αρχειομαρξιστές βρέθηκαν στην ανάγκη να αναλάβουν γρήγορα αυτοί το καθήκον να φτιάξουν το επαναστατικό κόμμα στην Ελλάδα.
Άρχισαν να ελέγχουν σωματεία εργαζομένων, αναπήρων θυμάτων πολέμου και έφτασαν να διεκδικήσουν το Εργατικό Κέντρο ΑΘηνών για μια ψήφο...
Η πάλη για την ηγεσία της εργατικής τάξης έλαβε τρομερές και ενίοτε βίαιες μορφές...
Στην πορεία των γεγονότων, ο Τρότσκυ που είχε αναλάβει να διασώσει την τιμή του κομμουνιστικού κινήματος επέβαλλε όρους για την πλήρη μπολσεβικοποίηση του προλεταριακού Αρχείου του Μαρξισμού.... Η πλειοψηφία (νομίζω για μια ψήφο) ακολούθησε μια κεντριστική ταχτική ενώ η μειοψηφία ακολούθησε τον Λ. Τρότσκυ και αποδέχτηκε με οδύνες την πολιτική ηγεσία του Π. Πουλιόπουλου.
Το πλειοψηφικό τμήμα που κράτησε όλους τους τίτλους της εφημερίδας κλπ διαλύθηκε μετά το 1950. Το τέλος του ήταν απογοητευτικό. Ωστόσο, έδωσε πάρα πολούς νεκρούς από τους Χίτες, Κατακτητές και σταλινικούς. ¨Ολοι τους έπεσαν ΨΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ, και υπέρ του κόμματός τους.
Αυτούς τους νεκρούς ΚΑΝΕΙΣ δεν τους μνημονεύει σήμερα....
Βρέθηκαν στα χέρια μου ΆΘΛΙΕΣ φωτοτυπίες της εφημερίδας των. Σπεύδω λοιπόν να μνημονεύσω τις νεκρολογίες των γιατί βρίσκω απόλυτα ορθό να μάθουν οι νεότεροι ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ αγωνίζονται... .
περισσότερα εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ εκτονώνεστε ...